ص ٨٧: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=نیست آن جز یادآوریی برای جهانیان‌
|-|معزی=نیست آن جز یادآوریی برای جهانیان‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره ص | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::87|٨٧]] | قبلی = ص ٨٦ | بعدی = ص ٨٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره ص | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::87|٨٧]] | قبلی = ص ٨٦ | بعدی = ص ٨٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«إِنْ هُوَ ...»: (نگا: یوسف /  یس / ، قلم / ).
«إِنْ هُوَ ...»: (نگا: یوسف /  یس / ، قلم / ).

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۸


ترجمه

این (قرآن) تذکّری برای همه جهانیان است؛

|و اين [قرآن‌] جز تذكارى براى جهانيان نيست
اين [قرآن‌] جز پندى براى جهانيان نيست.
این قرآن نیست جز اندرز و پند برای اهل عالم.
آن [قرآن را که بر شما می خوانم] جز مایه تذکر و پندی برای جهانیان نیست.
و اين جز اندرزى براى مردم جهان نيست.
این جز پندی برای جهانیان نیست‌
نيست اين [قرآن‌] مگر يادكرد و پندى براى جهانيان.
این قرآن، چیزی جز پند و اندرز جهانیان (و مایه‌ی بیداری جملگی ایشان) نمی‌باشد.
«این (قرآن) جز یادواره‌ای برای جهانیان نیست.»
نیست آن جز یادآوریی برای جهانیان‌


ص ٨٦ آیه ٨٧ ص ٨٨
سوره : سوره ص
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِنْ هُوَ ...»: (نگا: یوسف / یس / ، قلم / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - قرآن، عامل یادآورى دانستنى هاى فراموش شده و بیدارگر فطرت خفته انسان ها است. (إن هو إلاّ ذکر) ضمیر «هو» به قرآن بازمى گردد و «ذکر» به معناى استحضار و یادآورى اندوخته ها و دانستنى ها است. توصیف قرآن به «ذکر» مى تواند به این خاطر باشد که این کتاب، یادآور دانستنى هایى است که فراموش شده است و یا بیدارگر فطرت خفته انسانى مى باشد که از دانستنى هاى فطرى خود غفلت ورزیده است.

۲ - قرآن، کتاب جهانى و فراملیتى (إن هو إلاّ ذکر للعلمین)

۳ - قرآن، کتابى هماهنگ و سازگار با فطرت، نیازها و خواسته هاى گوناگون بشر (إن هو إلاّ ذکر للعلمین) با توجه به جهانى و فراملیتى بودن قرآن، مى توان برداشت یاد شده را به دست آورد.

۴ - قرآن، کتاب آسمانى جن و انس و مایه یاد و بیدارى آنان (إن هو إلاّ ذکر للعلمین) عالم (مفرد «عالمین») است و به مجموعه ودسته اى از موجودات گفته مى شود. بنابراین «العالمین»; یعنى، همه موجودات به لحاظ مجموعه ها و دسته ها. بنابر دیدگاه بسیارى از مفسران، مقصود از آن مى تواند علاوه بر انسان ها جن هم باشد، چنان که در آیه نخست سوره «جن» آمده است (فقالوا إنّا سمعنا قرآناً عجباً . یهدى إلى الرشد فآمنّا به...).

۵ - جهان آفرینش، متشکل از عالم هاى متعدد (للعلمین) با توجه به جمع بودن کلمه «العالمین» برداشت یاد شده استفاده مى شود.

۶ - انسان، بدون بهره مند شدن از تعالیم قرآن، در معرض انواع غفلت ها و نسیان ها است. (إن هو إلاّ ذکر للعلمین) با توجه به ذکر بودن و مایه یاد و بیدارى بودن قرآن براى انسان ها، برداشت یاد شده قابل استفاده است.

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: تعدد عوالم آفرینش ۵
  • انسان: تأمین نیازهاى انسان ۳; عوامل تنبه انسان ها ۴
  • تذکر: عوامل تذکر ۱، ۴
  • جن: عوامل تنبه جن ۴
  • غفلت: زمینه غفلت ۶
  • فطرت: عوامل تنبه فطرت ۱
  • قرآن: جهان شمولى قرآن ۲; نقش قرآن ۱، ۶; وحیانیت قرآن ۴; ویژگیهاى قرآن ۲، ۳، ۴; هماهنگى قرآن با فطرت ۳

منابع