ص ٥٤: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=همانا این است روزی ما نیستش پایانی | |-|معزی=همانا این است روزی ما نیستش پایانی | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره ص | نزول = | {{آيه | سوره = سوره ص | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::54|٥٤]] | قبلی = ص ٥٣ | بعدی = ص ٥٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«نَفَادٍ»: فنا و نابودی. از میان رفتن و پایان پذیرفتن. | «نَفَادٍ»: فنا و نابودی. از میان رفتن و پایان پذیرفتن. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۸
ترجمه
ص ٥٣ | آیه ٥٤ | ص ٥٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«نَفَادٍ»: فنا و نابودی. از میان رفتن و پایان پذیرفتن.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ أَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِي... (۰) مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ... (۰) إِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا... (۰)
تفسیر
نکات آیه
۱ - بهشت و نعمت هاى آن، روزى و عطاى الهى است. (جنّ-ت عدن ... إنّ هذا لرزقنا)
۲ - نعمت هاى بهشت، جاویدان و پایان ناپذیر است. (ما له من نفاد) «نفاد»، به معناى زوال و انقطاع است.
۳ - برخوردار شدن تقواپیشگان از بهشت و نعمت هاى جاویدان آن، براساس لطف و عنایت خدا به ایشان است; نه به خاطر استحقاق و حق آنان بر خدا. (جنّ-ت عدن ... هذا لرزقنا ما له من نفاد) تصریح بر خدادادى بودن بهشت و نعمت هاى آن - در حالى که خدادادى بودن آن بر کسى پوشیده نیست - مى تواند گویاى حقیقت یاد شده باشد.
موضوعات مرتبط
- بهشت: جاودانگى نعمتهاى بهشت ۲
- خدا: رازقیت خدا ۱; عطایاى خدا ۱
- لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۳
- متقین: تفضل به متقین ۳; منشأ نعمتهاى اخروى متقین ۳
- نعمت: نعمت روزى بهشت ۱