الصافات ١٢٠: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=سلام بر موسی و هارون | |-|معزی=سلام بر موسی و هارون | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::120|١٢٠]] | قبلی = الصافات ١١٩ | بعدی = الصافات ١٢١ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«سَلامٌ عَلی ...»: (نگا: صافّات / و . | «سَلامٌ عَلی ...»: (نگا: صافّات / و . |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۷
ترجمه
الصافات ١١٩ | آیه ١٢٠ | الصافات ١٢١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«سَلامٌ عَلی ...»: (نگا: صافّات / و .
تفسیر
- آيات ۱۱۴ - ۱۳۲سوره صافات
- بيان آيات متضمن خلاصه اى از داستان موسى و هارون عليهماالسلام و داستان الياس ودعوت اوعليه السلام
- حجتى بر توحيد كه در سخن الياس عليه السلام به قوم خود، با استناد به خالقبودن خدا اقامه شده است
- دو روايت درباره مراد از بعل در: اتدعون بعلا... وال ياسين
- سخنى پيرامون داستان الياس عليه السلام
نکات آیه
۱ - سلام و تحیت بزرگ خداوند به موسى و هارون (علیهماالسلام) (سلم على موسى و هرون) تنوین «سلام» براى تعظیم است.
۲ - موسى و هارون(علیهماالسلام)، داراى مقام رفیع در پیشگاه خداوند (سلم على موسى و هرون) از سلام همراه با تکریمِ خداوند به موسى و هارون (علیهماالسلام)، برداشت یاد شده به دست مى آید.
۳ - باقى ماندن سنت سلام و تحیت بر موسى و هارون (علیهماالسلام) در میان نسل هاى پس از ایشان (و ترکنا علیهما فى الأخرین . سلم على موسى و هرون) برداشت یاد شده مبتنى بر این اساس است که جمله «سلام على موسى و هارون» تفسیر براى جمله «و ترکنا علیهما...» باشد; یعنى، آنچه براى موسى و هارون بر جاى گذاشتیم، عبارت است از سنت سلام و تحیت بر ایشان.
۴ - سلام و تحیت بر بندگان خدا (چون پیامبران)، امرى پسندیده و ارزشمند (سلم على موسى و هرون)
موضوعات مرتبط
- انبیا: ارزش سلام بر انبیا ۴
- بندگان خدا: ارزش سلام بر بندگان خدا ۴
- خدا: سلام خدا ۱
- رسوم: رسوم پسندیده ۳
- عمل: عمل پسندیده ۴
- موسى(ع): تقرب موسى(ع) ۲; سلام بر موسى(ع) ۱، ۳; مقامات موسى(ع) ۲
- هارون(ع): تقرب هارون(ع) ۲; سلام بر هارون(ع) ۱، ۳; مقامات هارون(ع) ۲