الصافات ٣٠: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و نبود ما را بر شما فرمانروائی بلکه بودید شما گروهی گردنکشان | |-|معزی=و نبود ما را بر شما فرمانروائی بلکه بودید شما گروهی گردنکشان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::30|٣٠]] | قبلی = الصافات ٢٩ | بعدی = الصافات ٣١ | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«سُلْطَانٍ»: سلطه و قدرت. مراد زور و اجبار است. | «سُلْطَانٍ»: سلطه و قدرت. مراد زور و اجبار است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۷
ترجمه
الصافات ٢٩ | آیه ٣٠ | الصافات ٣١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«سُلْطَانٍ»: سلطه و قدرت. مراد زور و اجبار است.
تفسیر
- آيات ۱۲ - ۷۰ سوره صافات
- حكايت استهزاء مشركين آيات خدا و دعوت پيامبر را و استبعادشان رستاخير خود و پدرانشانرا
- اشاره به وجه تسميه قيامت به يوم الفصل
- مراد از الذين ظلموا در آيه : احشرواالذين ظلموا...
- ازواج و ماكانوا يعبدون من دون الله
- وجه تعبير به هدايت در فاهدوهم الى صراط الجحيم
- مراد از سؤ ال در وقنوهم انهم مسؤ ولون سؤ ال از چيست ؟
- اعتراض كفار به بزرگان و رهبران خود در قيامت كه شما باعث گمراهى ما بوديد و جوابرؤ ساى كفر به پيروان خود
- تابع و متبوع در عذاب مشتركند
- مقصود از عبادالله المخلصين و اينكه رزق معلوم دارند و...
- توصيف شراب بهشتى و حوريانى كه براى مخلصين آماده مى شود.
- گفتگوى اهل بهشت با يكديگر
- شجره زقوم و وصف آن
- رواياتى درباره مسؤ ول بودن انسان ، و درذيل برخى آيات گذشته
نکات آیه
۱ - پیشوایان شرک در قیامت، هرگونه اعمال زور و سلطه از ناحیه خود را براى به گمراهى کشاندن مشرکان، مردود خواهند دانست. (و ما کان لنا علیکم من سلطن)
۲ - پیشوایان شرک، عامل اصلى گمراهى مشرکان را، روح طغیان و حق ناپذیرى خود آنان معرفى خواهند کرد. (بل کنتم قومًا طغین)
۳ - سران شرک در قیامت، بدون اجبار به نقش خود در گمراهى مشرکان اقرار خواهند کرد. (و ما کان لنا علیکم من سلطن بل کنتم قومًا طغین) برداشت یاد شده از آن جا است که پیشوایان شرک، در پاسخ به اتهامِ داشتن نقش در گمراهى مشرکان، تنها به اجبار نکردن بر گمراهى اکتفا کرده و اصل نقش داشتن خود را نفى نخواهند کرد. پذیرش دست داشتن در گمراهى مشرکان در دو آیه بعد (فأغویناکم إنا کنا غاوین)، مؤید این برداشت است.
۴ - روح طغیان و حق ناپذیر، از عوامل تأثیرپذیرى از جریان کفر و شرک (بل کنتم قومًا طغین)
۵ - انسان، موجودى مختار و توانا بر آزاد شدن از هرگونه جبر اجتماعى - فرهنگى (و ما کان لنا علیکم من سلطن بل کنتم قومًا طغین) برداشت یاد شده از آن جا است که پیشوایان کفر، اجبار کردن مشرکان به گمراهى را از خود سلب کرده و خودِ آنان را مقصّر معرّفى خواهند کرد.
۶ - مشرکان فریب خورده و پیشوایان شان در قیامت، یکدیگر را به دست داشتن در گمراهى و انحراف از مسیر حق، متهم خواهند کرد. (و أقبل بعضهم على بعض یتساءلون . قالوا إنّکم کنتم تأتوننا ... قالوا ... و ما کان لنا علیکم من سلطن بل کنتم قومًا طغین)
موضوعات مرتبط
- انسان: اختیار انسان ۵
- جبر: رد جبر ۵
- حق: آثار حق ناپذیرى ۴
- رهبران: اختیار رهبران شرک ۳; اظهار بى گناهى رهبران شرک ۱; اقرار اخروى رهبران شرک ۳; بینش رهبران شرک ۱، ۲; رهبران شرک در قیامت ۶; نقش رهبران شرک ۶
- شرک: زمینه شرک ۴
- طغیان: آثار طغیان ۴
- کفر: زمینه کفر ۴
- گمراهى: عوامل گمراهى ۶
- مشرکان: آثار حق ناپذیرى مشرکان ۲; آثار طغیانگرى مشرکان ۲; اختیار مشرکان ۱; عوامل گمراهى مشرکان ۱، ۲، ۳; مشرکان در قیامت ۶; نقش مشرکان ۶