سبإ ٤: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=تا پاداش دهد آنان را که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند ایشان را است آمرزشی و روزیی گرامی | |-|معزی=تا پاداش دهد آنان را که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند ایشان را است آمرزشی و روزیی گرامی | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره سبإ | نزول = | {{آيه | سوره = سوره سبإ | نزول = [[نازل شده در سال::16|٤ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::4|٤]] | قبلی = سبإ ٣ | بعدی = سبإ ٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لِیَجْزِیَ»: (نگا: ابراهیم / ، روم / ، احزاب / ). «رِزْقٍ کَرِیمٌ»: (نگا: انفال / ، حجّ / ، نور / ). | «لِیَجْزِیَ»: (نگا: ابراهیم / ، روم / ، احزاب / ). «رِزْقٍ کَرِیمٌ»: (نگا: انفال / ، حجّ / ، نور / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۵
ترجمه
سبإ ٣ | آیه ٤ | سبإ ٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«لِیَجْزِیَ»: (نگا: ابراهیم / ، روم / ، احزاب / ). «رِزْقٍ کَرِیمٌ»: (نگا: انفال / ، حجّ / ، نور / ).
تفسیر
- آيات ۱ - ۹، سوره سبا
- موضوعاتى كه در سوره مباركه سباء از آن بحث شده
- استدلال بر بعث و جزا با استناد به عموميت ملك ، وكمال علم خداى تعالى
- پاسخ به منكرين معاد با بيان عموميت علم خدا و وسعت آن
- استهزاى كفار پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم ) را در اختيارش از معاد، و جواببه آنان و تهديدشان به عذاب و هلاكت
- اندرز كفار و تهديد آنان بجهت تكذيب پيامبر و استهزاء آنحضرت
نکات آیه
۱ - فلسفه برپایى قیامت، پاداش دادن به مؤمنان داراى عمل صالح است. (لتأتینّکم ... لیجزى الذین ءامنوا و عملوا الصلحت) «ل» در «لیجزى»، تعلیل براى فعل «تأتى» در آیه قبل است.
۲ - توأم بودن ایمان و عمل صالح، درپى دارنده پاداش در قیامت (لیجزى الذین ءامنوا و عملوا الصلحت)
۳ - خداوند، پاداش مؤمنان داراى عمل صالح را خواهد داد. (لیجزى الذین ءامنوا) ضمیر فاعلى «لیجزى» به «عالم الغیب» بازمى گردد.
۴ - انسان ها، نقشى تعیین کننده در تأمین سعادت اخروى خود دارند. (لیجزى الذین ءامنوا و عملوا الصلحت) «جزا»، پاداش در مقابل عمل است که به اضافه «مغفرت» و «رزق کریم» حکایت از سعادت مى کند. گفتنى که نسبت ایمان و عمل صالح به انسان ها، حکایت از نقش آنها در حقیقت یاد شده دارد.
۵ - مؤمنان داراى عمل صالح، قطعاً مشمول آمرزش خداونداند. (الذین ءامنوا و عملوا الصلحت أُولئک لهم مغفرة)
۶ - انسان هاى مؤمن نیز در معرض لغزش و نیازمند آمرزش اند.* (الذین ءامنوا ... أُولئک لهم مغفرة) این که خداوند فرموده است: براى مؤمنان قطعاً مغفرتى وجود دارد، به ملازمه دلالت بر وجود لغزش مى کند و اگر نه آمرزیدن معنا نداشت.
۷ - مؤمنان داراى عمل صالح، قطعاً از روزى کریمانه اى در قیامت برخوردار خواهند بود. (الذین ءامنوا و عملوا الصلحت أُولئک لهم ... رزق کریم)
۸ - روزى مؤمنان داراى عمل صالح در قیامت، از هرگونه رنج و منّتى به دور است. (الذین ءامنوا ... أُولئک لهم ... رزق کریم) مقصود از رزق کریم - چنان که در روح المعانى آمده است - روزى بى رنج و بى منّت است; زیرا روزى ها یا با تلاش خود انسان ها به دست مى آید که همراه با زحمت است و یا از سوى دیگران مى رسد که نوعاً توأم با نوعى منّت مى باشد; ولى روزى خدا چنین نیست.
موضوعات مرتبط
- آمرزش: مشمولان آمرزش ۵
- انسان: نقش انسان ۴
- ایمان: آثار ایمان ۲
- پاداش: موجبات پاداش اخروى ۲
- خدا: آمرزشهاى خدا ۵; پاداشهاى خدا ۳
- روزى: روزى بى رنج ۸; روزى بى منت ۸; روزى کریمانه ۷
- سعادت: عوامل سعادت اخروى ۴
- صالحان: آمرزش صالحان ۵; روزى اخروى صالحان ۷; ویژگیهاى روزى اخروى صالحان ۸
- عمل صالح: آثار عمل صالح ۲
- قیامت: فلسفه قیامت ۱
- مؤمنان: آمرزش مؤمنان ۵; پاداش اخروى مؤمنان ۱; روزى اخروى مؤمنان ۷; عمل صالح مؤمنان ۱، ۳، ۵، ۷; لغزش مؤمنان ۶; منشأ پاداش مؤمنان ۳; نیازهاى معنوى مؤمنان ۶; ویژگیهاى روزى اخروى مؤمنان ۸
- نیازها: نیاز به آمرزش ۶