الشعراء ٢٠٦: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس بیایدشان آنچه وعده داده میشوند | |-|معزی=پس بیایدشان آنچه وعده داده میشوند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::206|٢٠٦]] | قبلی = الشعراء ٢٠٥ | بعدی = الشعراء ٢٠٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مَا»: فاعل فعل (جَآءَ) است. | «مَا»: فاعل فعل (جَآءَ) است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۰
ترجمه
الشعراء ٢٠٥ | آیه ٢٠٦ | الشعراء ٢٠٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَا»: فاعل فعل (جَآءَ) است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۹۲ - ۲۲۷، سوره شعراء
- معناى ((انزال )) و ((تنزيل )) و موارد استعمال آن دو در آيات قرآن كريم
- توضيح و تفصيل معناى جمله : ((نزل به الروح الامين على قلبك ))
- بيان مراد از قلب ، و چگونگى دريافت وحى بوسيله قلب
- وجوه متعدد و بى پايه اى كه راجع به انزال وحى بر قلب پيامبر(صلى اللّه عليه و آلهوسلم ) گفته شده است
- اشاره به سخيف ترين قول در كيفيت نزول وحى توسط فرشته بر پيامبر صلى اللّهعليه و آله
- معناى اينكه فرمود قرآن در كتب انبياى گذشته آمده بود (انه لفى ذبر الاولين )
- تفسير ((ولو نزلناه على بعض الاءعجمين فقراه عليهم ما كانوا به مؤ منين )) و معناى((اعجمين ))
- معناى آيه شريفه : ((كذلك سلكناه فى قلوب المجرمين :اينچنين قرآن را در دلهاى مجرمانعبور مى دهيم )).
- هلاكت هر قومى بعد از اتمام حجت با آنان بوده است
- ظالم نبودن خدا به چه معنا است ؟
- پاسخ خداى تعالى به اين افتراى مشركين كه مى گفتند محمد (صلى اللّه عليه و آلهوسلم ) جنى دارد كه قرآن را برايش مى آورد
- زندگى خاكى ملازم با تكليف است و عصمت انبياء عليهم السلام با مكلف بودن ايشانمنافات ندارد
- اشاره به اينكه در دعوت دينى استثنا و تبعيض راه ندارد (و انذر عشيرتك الاقربين )
- توضيح اينكه شياطين بر هر افاك اثيم نازل مى شوند
- جواب به تهمت ديگرى كه مشركان بر پيامبر صلى اللّه عليه و آله وسلم مى زدند و اورا شاعر و كلام وحى را شعر مى خواندند
- روايات متعدد درباره آنچه كه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله بعد ازنزول آيه : ((و انذر عشيرتك الاقربين )) انجام داد
- نگرانى پيامبر صلى اللّه عليه و آله از سرنوشت امت پس از خود
- روايات متعدد درباره آنچه كه پيامبر گرامى صلى اللّه عليه و آله بعد ازنزول آيه : ((و انذر عشيرتك الاقربين )) انجام داد
- پيمان برادرى و يارى بستن على عليه السّلام بارسول الله صلى اللّه عليه و آله وسلم بعد از انذار عشيرة اقربين
- دو روايت در ذيل ((و تقلبك فى الساجدين )) در خطاب بر پيامبر اكرم صلى اللّه عليهو آله است
- روايتى درباره شعر و شعرا و نزول آيه : ((و الشعراء يتبعهم الغاوون ...))
نکات آیه
۱ - عذاب و کیفر کافران جرم پیشه، وعده اى حتمى و تخلف ناپذیر است; هر چند پس از تأخیر و مهلتى محدود باشد. (أفرءیت إن متّعنهم سنین . ثمّ جاءهم ما کانوا یوعدون)
۲ - کیفر کافران، به دنبال اتمام حجت هاى مکرر بر آنان (ثمّ جاءهم ما کانوا یوعدون) «کانوا یوعدون» ماضى استمرارى و بیانگر آن است که خداوند، حجت خویش را بر کافران بارها تمام کرده و مرتباً آنان را به فرجام شوم کفرورزى هشدار داده است.
۳ - برخوردارى از امکانات مادى، دلیل محبوبیت انسان در نزد خدا نیست. (أفرءیت إن متّعنهم سنین . ثمّ جاءهم ما کانوا یوعدون)
موضوعات مرتبط
- اتمام حجت: آثار اتمام حجت ۲
- امکانات مادى: آثار برخوردارى از امکانات مادى ۳
- تقرب: عوامل تقرب ۳
- کافران: اتمام حجت بر کافران ۲; حتمیت عذاب کافران ۱; قانونمندى کیفر کافران ۲
- گناهکاران: حتمیت عذاب گناهکاران ۱