الشعراء ١٦٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس بترسید خدا را و مرا فرمان برید | |-|معزی=پس بترسید خدا را و مرا فرمان برید | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::163|١٦٣]] | قبلی = الشعراء ١٦٢ | بعدی = الشعراء ١٦٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۹
ترجمه
الشعراء ١٦٢ | آیه ١٦٣ | الشعراء ١٦٤ | ||||||||||||||
|
تفسیر
نکات آیه
۱ - دعوت مجدد لوط(ع) از قوم خود، براى رعایت تقواى الهى و پرهیز از گناه (إذ قال لهم أخوهم لوط ألاتتّقون ... فاتّقوا اللّه)
۲ - تقواى الهى، زمینه ساز اطاعت از پیامبران و رهبران دینى (فاتّقوا اللّه و أطیعون) مقدم آمدن فعل «اتّقوا» بر «أطیعوا»، مى تواند بیانگر این مطلب باشد.
۳ - پیامبران الهى، داراى حق ولایت و اطاعت بر مردم (فاتّقوا اللّه و أطیعون) تفریع «فاتّقوا اللّه وأطیعون» بر آیه قبل (إنّى لکم رسول أمین) بیانگر این معنا است که با توجه به این که من رسول الهى ام، بر شما لازم است که تقواى الهى را رعایت کنید و از من فرمان ببرید.
۴ - لوط(ع)، خواهان اطاعت قومش از او به دلیل آشکار بودن صداقت و امانت دارى وى (فاتّقوا اللّه و أطیعون) تفریع «اتّقواللّه» بر «إنّى لکم رسول أمین» بیانگر مطلب یاد شده است.
۵ - تبلور تقواى الهى در اطاعت از پیامبران و رهبران دینى (فاتّقوا اللّه و أطیعون) «أطیعون» مى تواند عطف تفسیرى براى «اتّقوا اللّه» باشد. برداشت یاد شده بر پایه این احتمال است.
۶ - برخودارى رهبران از صداقت و امانت، شرط اطاعت و فرمان بردارى از آنان است. (إنّى لکم رسول أمین . فاتّقوا اللّه و أطیعون)
موضوعات مرتبط
- اطاعت: اطاعت از انبیا ۳، ۵; اطاعت از رهبران دینى ۵; اطاعت از لوط(ع) ۴; زمینه اطاعت از انبیا ۲; زمینه اطاعت از رهبران دینى ۲، ۶
- انبیا: حقوق انبیا ۳; ولایت انبیا ۳
- تقوا: آثار تقوا ۲; اهمیت تقوا ۱; دعوت به تقوا ۱; نشانه هاى تقوا ۵
- حقوق: حق ولایت ۳
- رهبران: آثار امانتدارى رهبران ۶; آثار صداقت رهبران ۶
- قوم لوط: دعوت از قوم لوط ۱، ۴
- گناه: دعوت به ترک گناه ۱
- لوط(ع): امانتدارى لوط(ع) ۴; خواسته هاى لوط(ع) ۴; دعوتهاى لوط(ع)۱; صداقت لوط(ع) ۴; قصه لوط(ع) ۱، ۴