الفرقان ٦٨: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و آنان که نخوانند با خدا خدائی دیگر و نکشند تنی را که حرام کرد خدا مگر به حقّ و زنا نکنند و آنکه بکندش بیابد کیفری را | |-|معزی=و آنان که نخوانند با خدا خدائی دیگر و نکشند تنی را که حرام کرد خدا مگر به حقّ و زنا نکنند و آنکه بکندش بیابد کیفری را | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الفرقان | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الفرقان | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::68|٦٨]] | قبلی = الفرقان ٦٧ | بعدی = الفرقان ٦٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::26|٢٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لا یَدْعُونَ»: فرا نمیخوانند. نمیپرستند. «بِالْحَقِّ»: مراد این است که شخص کاری کرده باشد که در برابر آن مستحقّ قصاص باشد (نگا: انعام / . «أَثَاماً»: جزاء گناه. کیفر. عقاب و عذاب. | «لا یَدْعُونَ»: فرا نمیخوانند. نمیپرستند. «بِالْحَقِّ»: مراد این است که شخص کاری کرده باشد که در برابر آن مستحقّ قصاص باشد (نگا: انعام / . «أَثَاماً»: جزاء گناه. کیفر. عقاب و عذاب. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۹
ترجمه
الفرقان ٦٧ | آیه ٦٨ | الفرقان ٦٩ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«لا یَدْعُونَ»: فرا نمیخوانند. نمیپرستند. «بِالْحَقِّ»: مراد این است که شخص کاری کرده باشد که در برابر آن مستحقّ قصاص باشد (نگا: انعام / . «أَثَاماً»: جزاء گناه. کیفر. عقاب و عذاب.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً... (۱) قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ... (۶)
إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبَائِرَ مَا... (۰) فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ... (۱) قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ... (۱) قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ... (۱)
تفسیر
- آيات ۶۳ - ۷۷، سوره فرقان
- صفات مؤ منين : تواضع و فروتنى ، و برخورد سالم درمقابل برخورد زشت و لغو جاهلان با ايشان
- رعايت اعتدال در انفاق : يكى از صفات مؤ منين
- معناى اينكه در وصف مؤ منان فرمود: ((لا يدعون مع الله الها آخر)) با توجه به عقيدهمشركان درباره عبادت خدا
- توجيه مخلد مرتكبين قتل ، زنا و ربا در عذاب
- وجوهى كه در معناى تبديل سيئات به حسنات (فاولئكيبدل الله سيئاتهم حسنات ) گفته شد.
- حسنه يا سيئه بودن عمل منوط به آثار عمل است وتبديل سيئات به حسنات نيز به معناى تبديل آثار است
- مراد از اينكه درباره مؤ منين فرمود: ((لا يشهدون الزورو اذا مروا باللغو مروا كراما))
- وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند
- معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين امام قرار بده ))
- معناى آيه شريفه : ((قل ما يعبوا بكم ربى لولا دعاوكم ...))
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به اوصاف مؤ منين ، اسراف و اقتار،تبديل سيئات به حسنات و...)
نکات آیه
۱ - بندگان خالص خدا، به جز «اللّه»، چیزى را به خدایى نمى خوانند و معبودى را جز او نمى پرستند. (و عباد الرحمن ... و الذین لایدعون مع اللّه إلهًا ءاخر) «إله» به معناى معبود است.
۲ - اعتقاد به توحید و یگانه پرستى و دورى از شرک و چندگانه پرستى، از اوصاف بندگان خالص خدا (و الذین لایدعون مع اللّه إلهًا ءاخر)
۳ - بندگان خالص خدا، هیچ انسانى را به ناحق نمى کشند. (و لایقتلون النفس التى حرّم اللّه إلاّ بالحقّ)
۴ - کشتن به ناحق انسان، حرام است. (و لایقتلون النفس التى حرّم اللّه إلاّ بالحقّ)
۵ - کشتن انسان مستحق قتل، جایز است. (و لایقتلون النفس التى حرّم اللّه إلاّ بالحقّ) برداشت یاد شده بر این اساس استوار است که «بالحقّ» متعلق به «لایقتلون» و استثناى «إلاّ بالحقّ» از نوع استثناى مفرغ باشد; یعنى، «لایقتلونها بسبب من الأسباب إلاّ بسبب الحقّ; نمى کشند هیچ کس را - به هر دلیلى که باشد - مگر به سبب حق».
۶ - برخى از انسان ها، فاقد حرمت و ارزش انسانى و مستحق نابودى اند. (و لایقتلون النفس التى حرّم اللّه إلاّ بالحقّ)
۷ - بندگان خالص خدا، هرگز به گناه زنا و روابط ناسالم جنس دست نمى آلایند. (و لایزنون)
۸ - گناه شرک، بزرگ تر از گناه آدم کشى و آدم کشى بزرگ تر از گناه زنا است. (و الذین لایدعون مع اللّه إلهًا ... و لایزنون) ترتیب ذکرى جمله هاى «و الذین لایدعون...» «لایقتلون...» و «لایزنون» مى تواند بیانگر ترتیب رتبى و حاکى از مطلب یاد شده باشد.
۹ - شرک، زمینه ساز آدم کشى، زنا و روابط ناسالم جنسى در جامعه (و الذین لایدعون مع اللّه إلهًا ... و لایزنون) عطف جمله «لایقتلون ... و لایزنون» بر جمله قبل - بدون تکرار اسم موصول (الذین) - نشانگر وجود وحدت و ارتباط نزدیک میان گناه آدم کشى و زنا با شرک است و طرح مسأله شرک در آغاز آیه شریفه، حاکى از آن است که شرک مبدأ پیدایش و زمینه ساز آدم کشى و زنا در جامعه است.
۱۰ - مشرکان، آدم کشان و زناکاران، به روز رستاخیز با کیفر اعمالشان روبه رو خواهند شد. (والذین لایدعون مع اللّه إلهًا ... و لایزنون و من یفعل ذلک یلق أثامًا) «ذلک» اشاره است به سه گناهى که در جمله هاى قبل یاد شده است و «اثام» به معناى جزا و کیفر گناه مى باشد (لسان العرب).
موضوعات مرتبط
- احکام ۴، ۵:
- ارزش : فاقدان ارزش ۶
- بندگان خدا: بندگان خدا و زنا ۷; بندگان خدا و قتل ۳; بندگان خدا و گناه ۷; توحید عبادى ۱، ۲; صفات بندگان خدا ۳، ۷; عقیده بندگان خدا ۱، ۲
- زنا: زمینه زنا ۹; کیفر اخروى زنا ۱۰; گناه زنا ۸
- زناکار: زناکار در قیامت ۱۰
- شرک: آثار اجتماعى شرک ۹; اهمیت اجتناب از شرک ۲ ; کیفر اخروى شرک ۱۰; گناه شرک ۸
- قاتل: قاتل در قیامت ۱۰
- قتل: احکام قتل ۴، ۵، ۶; حرمت قتل ۴; زمینه قتل ۹; سرزنش قتل ۳; قتل جایز ۵، ۶; کیفر اخروى قتل ۱۰; گناه قتل ۸; مستحقان قتل ۵، ۶
- گناه: گناهان کبیره ۸; مراتب گناه ۸
- محرمات ۴:
- مشرکان : مشرکان در قیامت ۱۰