النور ٤٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و گویند ایمان آوردیم به خدا و به رسول و فرمان بردیم پس پشت کنند گروهی از ایشان پس از آن و نیستند مؤمنان | |-|معزی=و گویند ایمان آوردیم به خدا و به رسول و فرمان بردیم پس پشت کنند گروهی از ایشان پس از آن و نیستند مؤمنان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره النور | نزول = | {{آيه | سوره = سوره النور | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::47|٤٧]] | قبلی = النور ٤٦ | بعدی = النور ٤٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::19|١٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«وَ مَآ أُولئِکَ ...»: مشارالیه کسانی است که (آمَنَّا وَ أَطَعْنَا) میگویند. «بِالْمُؤْمِنینَ»: معرفه آمدن (مُؤْمِنینَ) اشاره بدان دارد که اینان مؤمنان زبانی بوده؛ نه مؤمنان راستین و مخلصی که تو میشناسی و قرآن معرّفی فرموده است: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ آمَنُوا بِاللهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا. (نگا: حجرات / ). | «وَ مَآ أُولئِکَ ...»: مشارالیه کسانی است که (آمَنَّا وَ أَطَعْنَا) میگویند. «بِالْمُؤْمِنینَ»: معرفه آمدن (مُؤْمِنینَ) اشاره بدان دارد که اینان مؤمنان زبانی بوده؛ نه مؤمنان راستین و مخلصی که تو میشناسی و قرآن معرّفی فرموده است: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ آمَنُوا بِاللهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا. (نگا: حجرات / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۰۸
ترجمه
النور ٤٦ | آیه ٤٧ | النور ٤٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«وَ مَآ أُولئِکَ ...»: مشارالیه کسانی است که (آمَنَّا وَ أَطَعْنَا) میگویند. «بِالْمُؤْمِنینَ»: معرفه آمدن (مُؤْمِنینَ) اشاره بدان دارد که اینان مؤمنان زبانی بوده؛ نه مؤمنان راستین و مخلصی که تو میشناسی و قرآن معرّفی فرموده است: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ آمَنُوا بِاللهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا. (نگا: حجرات / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۴۷ - ۵۷، سوره نور
- ايمان به خدا و پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) و اطاعت خدا و رسول (صلى اللّه عليه و آله ) واجب و ملازم يكديگرند
- بيان اينكه نفاق انگيزه اعراض پاره اى از مؤ منان ظاهرى از حكم و حكميت رسول اللّه (صلى اللّه عليه و آله ) بوده است
- بر خلاف منافقان ، مؤ منان در برابر حكميت و حكم خدا ورسول (صلى اللّه عليه و آله ) تسليم بوده مى گويند: ((سمعنا و اطعنا...))
- منافقان سوگندهاى شديد ياد مى كنند كه از تو اطاعت مى كنند، بگو قسم مخوريد...
- رسول را وظيفه اى و شما را وظيفه اى است ، نافرمانى شما به او زيانى نمى رساند وپيروى از او مايه هدايت خود شما است
- وعده جميل الهى به مؤ منينى كه عمل صالح انجام مى دهند
- مراد از استخلاف مؤ منين صالح العمل در زمين و مقصود از مستخلفينقبل از ايشان در آيه : ((وعد اللّه الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحات ...))
- مراد از تمكين دين در ((وليمكنن لهم دينهم الذى ارتضى لهم )) و بيان مفردات ديگر آيه
- اختلاف شديد مفسرين پيرامون مورد نزول اين آيه و مفاد آن
- بيان حق مطلب در معنا و مفاد آيه و مورد نزول آن
- توضيح اينكه وعده استخلاف در آيه ، جز با اجتماعى كه با ظهور مهدى (ع ) بر پا مىشود با هيچ مجتمعى قابل انطباق نيست
- رواياتى در شاءن نزول آيات مربوط به منافقين
- رواياتى درباره شاءن نزول و مفاد آيه : ((وعد اللّه الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحاتليستخلقنكم فى الارض ...))
- حديثى از اميرالمؤ منين عليه السّلام در نهج البلاغه كه در آن به آيه (وعد اللّه الذينآمنوا...) در عزت و نصرت مؤ منين استدلال كرده اند
- وقت استدلال صاحب روح المعانى به حديث فوق در تطبيق آيه با زمان خلفاء
نکات آیه
۱ - منافقان صدراسلام، مدعى ایمان به خدا و رسول بودند. (و یقولون ءامنّا باللّه و بالرسول) به گفته مفسران، آیه شریفه و چند آیه بعد، درباره منافقان است و این گفته را موضوعات طرح شده در این آیات و آهنگ و شأن نزول آنها، تأیید مى کند.
۲ - منافقان صدراسلام، مدعى اطاعت و فرمان برى از خدا و رسول بودند. (و یقولون ءامنّا باللّه و بالرسول و أطعنا) ۳ - اصرار و تأکید منافقان صدراسلام، بر صداقت خویش در ایمان به خدا و رسول و فرمان برى از ایشان (و یقولون ءامنّا باللّه و بالرسول و أطعنا) آمدن فعل مضارع (یقولون) - که دال بر استمرار است - و نیز تکرار «با» در «باللّه» و «بالرسول» و تصریح بر فرمان برى و اطاعت، همگى حاکى از اصرار و تأکید فراوان منافقان بر صحت ادعا خویش است.
۴ - اطاعت و فرمان برى از خدا و رسولش، لازمه جداناپذیر ایمان راستین و شرط دین دارى است. (و یقولون ءامنّا باللّه و بالرسول و أطعنا) تأکید و اصرار منافقان بر اطاعت و فرمان برى از خدا و رسول او، پس از اظهار ایمان، حاکى از این است که اطاعت و فرمان برى از خداوند و پیامبر(ص) در کنار ایمان، امرى مسلم و پذیرفته شده میان همگان بود. از این رو منافقان براى پوشاندن ماهیت پلید خود، مسأله اطاعت و فرمان برى خود را به صراحت اظهار مى داشتند. گفتنى است ذیل آیه - که آنان را مؤمن ندانسته است (و ما أُولئک بالمؤمنین) - مؤید همین برداشت است.
۵ - دسته اى از منافقان صدراسلام، على رغم اظهارات أکیدشان مبنى بر فرمان برى ایمان داشتن به خدا و رسول او، از ایشان روى برتافته و نافرمانى کردند. (و یقولون ءامنّا باللّه ... ثمّ یتولّى فریق منهم من بعد ذلک)
۶ - نافرمانى و روى گردانى از خدا و رسول او و برخلاف قول و قرار خود عمل کردن، از نشانه هاى نفاق و اوصاف منافقان است. (و یقولون ءامنّا باللّه ... ثمّ یتولّى فریق منهم من بعد ذلک)
۷ - آن دسته از منافقانى که پس از اظهار ایمان و فرمان برى، از خدا و رسول او، روى برتافته و نافرمانى کردند، ایمان نداشتند. (و یقولون ءامنّا باللّه ... ثمّ یتولّى فریق منهم من بعد ذلک و ما أُولئک بالمؤمنین)
۸ - کسانى که از خدا و رسول او، روى برتابند و از فرمان هایشان سرپیچى کنند، مؤمن نیستند. (و یقولون ءامنّا باللّه ... ثمّ یتولّى فریق منهم من بعد ذلک و ما أُولئک بالمؤمنین)
موضوعات مرتبط
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱، ۲
- اطاعت: ادعاى اطاعت از خدا ۲; ادعاى اطاعت از محمد(ص) ۲; اطاعت از خدا ۳، ۴; اطاعت از محمد(ص) ۳، ۴
- ایمان: آثار ایمان ۴; ادعاى ایمان به خدا ۱، ۵; ادعاى ایمان به محمد(ص) ۱، ۵; ایمان به خدا ۳; ایمان به محمد(ص) ۳
- دیندارى: شرایط دیندارى ۴
- صداقت: ادعاى صداقت ۳
- عصیان: آثار عصیان از خدا ۸; آثار عصیان از محمد(ص) ۸; عصیان از خدا ۵، ۶، ۷; از محمد(ص) ۵، ۶، ۷
- کافران ۸:
- منافقان : ادعاهاى منافقان صدراسلام ۱، ۲، ۳، ۵; اصرار منافقان صدراسلام ۳; بى ایمانى منافقان ۷; دروغگویى منافقان ۷; صفات منافقان ۶; عصیان منافقان ۶، ۷; عصیان منافقان صدراسلام ۵; صدراسلام و محمد(ص) ۱، ۲
- نفاق: نشانه هاى نفاق ۶