المؤمنون ٣٥: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=آیا وعده دهد شما را گاهی که مُردید و شدید خاکی و استخوانهائی آنکه شمائید برون‌آوردگان | |-|معزی=آیا وعده دهد شما را گاهی که مُردید و شدید خاکی و استخوانهائی آنکه شمائید برون‌آوردگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = | {{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::35|٣٥]] | قبلی = المؤمنون ٣٤ | بعدی = المؤمنون ٣٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَنَّکُمْ»: تکرار این لفظ برای تأکید هرچه بیشتر است. | «أَنَّکُمْ»: تکرار این لفظ برای تأکید هرچه بیشتر است. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۷
ترجمه
| المؤمنون ٣٤ | آیه ٣٥ | المؤمنون ٣٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَنَّکُمْ»: تکرار این لفظ برای تأکید هرچه بیشتر است.
تفسیر
- آيات ۲۳ - ۵۴، سوره مؤ منون
- اشاره به عقيده بت پرستان درباره عبادت آلهه و معناى خطاب نوح عليه السلام به قوم خود: ((اعبدوا الله ...))
- افترائات و احتجاجات قوم نوح عليه السّلام در مقام انكار رسالت آنحضرت .
- و دورى گزيدن از قوم خود كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند
- اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند.
- نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى
- يادآورى سنت الهى : هدايت امم با ارسال رسل ، تكذيب امتها آنان را و عذاب الهى و...
- اشاره اى به رسالت موسى و هارون
- خطابى از خداوند به عموم پيامبران
- بحث روايتى (روايتى در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - حیات مجدد انسان ها و بیرون آوردن آنان از گورهایشان در روز رستاخیز، مورد انکار و استهزاى اشراف کافر جامعه پس از نوح (أیعدکم ... أنّکم مخرجون) استفهام در «أیعدکم» براى تهکم و استهزا است.
۲ - تبدیل دوباره خاک و استخوان به شکل انسان و دمیده شدن حیات در آن، امرى غیر قابل قبول براى اشراف کفر پیشه (أیعدکم ... أنّکم مخرجون)
۳ - وعده معاد و حیات دوباره انسان ها در قیامت، یکى دیگر از مهم ترین پیام هاى پیامبر جامعه پس از نوح (أیعدکم ... و کنتم ترابًا و عظمًا انّکم مخرجون)
۴ - در نظر منکران معاد، انسان موجودى صرفاً مادى و جسمانى است. (أیعدکم ... و کنتم ترابًا و عظمًا أنّکم مخرجون) از این که اشراف، خاک و استخوان شدن را به خود انسان نسبت داده اند نه به جسم او (یعنى نگفتند «و کان جسمکم تراباً...») استفاده مى شود که آنان براى انسان، هویتى بیرون از کالبد و جسم او معتقد نبودند.
۵ - اندیشه معاد و حیات اخروى، برهم زننده آرامش اشراف و مورد تکذیب أکید آنان (و قال الملأ من قومه ... أیعدکم ... أنّکم مخرجون)
موضوعات مرتبط
- اشراف: بینش اشراف ۲; عوامل اضطراب اشراف ۵
- انسان: حقیقت انسان ۴
- حشر: استهزاى حشر ۱
- صالح(ع): مهمترین تعالیم صالح(ع) ۳
- عقیده: آثار عقیده به معاد ۵
- قوم ثمود: استهزاهاى اشراف قوم ثمود ۱
- قوم عاد: استهزاهاى اشراف قوم عاد ۱
- کافران: بینش کافران ۲
- مردگان: استهزاى احیاى مردگان ۱; تکذیب احیاى مردگان ۲
- معاد: استهزاى معاد ۱; بینش مکذبان معاد ۴; عوامل اضطراب مکذبان معاد ۵; مادیگرایى مکذبان معاد ۴; مکذبان معاد ۱، ۲; وعده معاد ۳
- هود(ع): مهمترین تعالیم هود(ع) ۳
