المؤمنون ٢٨: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=پس گاهی که استوار شدی تو و آنکه با تو است در کشتی بگو سپاس خدائی را که رهائید ما را از گروه ستمگران‌
|-|معزی=پس گاهی که استوار شدی تو و آنکه با تو است در کشتی بگو سپاس خدائی را که رهائید ما را از گروه ستمگران‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::28|٢٨]] | قبلی = المؤمنون ٢٧ | بعدی = المؤمنون ٢٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::16|١٦]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::28|٢٨]] | قبلی = المؤمنون ٢٧ | بعدی = المؤمنون ٢٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::16|١٦]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«إسْتَوَیْتَ»: استقرار یافتی و جای گرفتی.
«إسْتَوَیْتَ»: استقرار یافتی و جای گرفتی.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۷


ترجمه

و هنگامی که تو و همه کسانی که با تو هستند بر کشتی سوار شدید، بگو: «ستایش برای خدایی است که ما را از قوم ستمگر نجات بخشید!»

|و چون تو با همراهانت بر كشتى نشستى، بگو: ستايش خدايى را كه ما را از چنگ گروه ستمگران رهانيد
و چون تو با آنان كه همراه تواند بر كشتى نشستى بگو: «ستايش خدايى را كه ما را از [چنگ‌] گروه ظالمان رهانيد.»
پس چون با همراهانت در کشتی نشستی بگو: ستایش خدای را که ما را از (ظلم) ستمکاران نجات داد.
پس هنگامی که تو و آنان که با تو هستند، بر کشتی سوار شدید، به خاطر این نعمت بگو: همه ستایش ها ویژه خداست که ما را از این گروه ستم پیشه نجات داد.
چون خود و همراهانت به كشتى نشستيد، بگو: سپاس خدايى را كه ما را از مردم ستمكاره رهايى بخشيد.
چون تو و همراهانت بر کشتی قرار گرفتید، آنگاه بگو سپاس خداوندی را که ما را از قوم ستم پیشه [و مشرک‌] رهانید
پس چون تو و همراهانت بر كشتى آرام گرفتيد، بگو: سپاس و ستايش خداى را كه ما را از اين قوم ستمكار رهايى داد.
هرگاه تو و همراهانت بر کشتی (سوار شدی و) استقرار یافتی، بگو: شکر و سپاس خداوندی را سزا است که ما را از دست قوم ستمگر رهانید.
«پس هنگامی که تو با همراهانت بر کشتی آرمیدی، بگو ستایش خدایی را (سزا)ست که ما را از (چنگ) گروه ظالمان رهانید.»
پس گاهی که استوار شدی تو و آنکه با تو است در کشتی بگو سپاس خدائی را که رهائید ما را از گروه ستمگران‌


المؤمنون ٢٧ آیه ٢٨ المؤمنون ٢٩
سوره : سوره المؤمنون
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إسْتَوَیْتَ»: استقرار یافتی و جای گرفتی.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - روى آوردن به حمد و ستایش الهى، پس از استقرار در کشتى، رهنمود خداوند به نوح(ع) (فإذا استویت ... فقل الحمد للّه) «إستواء» (مصدر «استویت») به معناى قرار گرفتن و استقرار یافتن است.

۲ - استقرار نوح(ع) و مؤمنان همراه او در کشتى، پس از جاى دادن حیوانات و خاندانش در آن (فاسلک فیها من کلِّ زوجین اثنین و أهلک ... فإذا استویت أنت و من معک على الفلک) از تفریع عبارت «فإذا استویت» بر آیه قبل، استفاده مى شود که حضرت نوح(ع) نخست حیوانات و خاندانش را در کشتى جاى داد و آن گاه خود و یارانش بر آن سوار شدند.

۳ - داخل کشتى نوح، محل استقرار حیوانات و خاندان وى و عرشه آن محل استقرار او و پیروانش بود. (فاسلک فیها ... و أهلک فإذا استویت أنت ... على الفلک) برداشت یاد شده، با توجه به عبارت هاى «اسلک فیها» (در کشتى وارد کن) و «إذا استویت... على الفلک» (هرگاه تو... بر کشتى استقرار یافتى)، به دست آمده است.

۴ - نجات نوح(ع) و خاندان و همراهان او از شر ستمگران، به اراده خداوند (فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین)

۵ - لزوم حمد و ستایش خدا و سپاس گزارى به درگاه او، پس از رهایى از مشکلات (فإذا استویت ... فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین) با توجه به این که ستایش خدا، پس از رهایى از مشکلات، به منظور سپاس گزارى به درگاه او انجام مى گیرد، گفتن «الحمد للّه» (ستایش از آن خدا است) دربردارنده شکر و سپاس گزارى نیز مى باشد.

۶ - حضور مؤمنان در بین کافران و ظالمان، بلایى سخت و رهایى از آن لطفى بزرگ و الهى (فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین)

۷ - نقش بارز و محورى نوح(ع)، در مدیریت نظام مادى و معنوى مؤمنان قوم خویش (اصنع الفلک ... فاسلک فیها... فإذا استویت ... فقل الحمد للّه) برداشت فوق، با توجه به این نکته است که: در جریان ساختن کشتى و سوار شدن و استقرار در آن، تنها حضرت نوح(ع) مورد خطاب الهى است و قوم او طفیلى اویند.

۸ - همه ستایش ها، از آنِ خداوند است. (فقل الحمد للّه) «ال» در «الحمد للّه» جنسیه و مفید استغراق مى باشد; یعنى: «کلّ حمد للّه».

۹ - خدا، سرچشمه همه کمال ها و زیبایى ها است. (فقل الحمد للّه) ستایش در برابر کمال ها و زیبایى ها انجام مى گیرد و به مقتضاى «الحمد للّه» (همه ستایش ها از آن خدا است)، نتیجه مى گیریم که خدا، منشأ همه کمالات و زیبایى ها مى باشد.

۱۰ - قوم نوح، مردمى ظالم و ستم پیشه بودند. (فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین)

۱۱ - نوح(ع) و یارانش، گرفتار ظلم و بیدادگرى قوم خویش (فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین)

۱۲ - گرفتار شدن به خشم و قهر الهى، فرجام کار ستم پیشگان (فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین)

۱۳ - شدت خشم الهى، نسبت به قوم ستم پیشه نوح (و لاتخطبنى فى الذین ظلموا ... فإذا استویت ... فقل الحمد للّه)

موضوعات مرتبط

  • حمد: اهمیت حمد خدا ۵; حمد خدا ۱، ۸
  • خدا: آثار اراده خدا ۴; اختصاصات خدا ۸; توصیه هاى خدا ۱; مراتب غضب خدا ۱۳; مراتب لطف خدا ۶; نقش خدا ۹
  • دارالکفر: نجات از دارالکفر ۶
  • زیبایى: منشأ زیبایى ۹
  • سختى: نجات از سختى ۵
  • شکر: اهمیت شکر خدا ۵
  • ظالمان: فرجام ظالمان ۱۲; مغضوبیت ظالمان ۱۲; نجات از ظالمان ۴
  • ظلم: نجات از ظلم ۶
  • قوم نوح: تاریخ قوم نوح ۱۳; ظلم قوم نوح ۱۰، ۱۱، ۱۳; مؤمنان قوم نوح ۷; مغضوبیت قوم نوح ۱۳
  • کمال: منشأ کمال ۹
  • مؤمنان: مؤمنان در جوامع ظالم ۶; مؤمنان در دارالکفر ۶; مشکلات مؤمنان ۶; نجات مؤمنان ۶
  • مغضوبان خدا ۱۲، ۱۳:
  • نوح(ع) : توصیه به نوح(ع) ۱; حیوانات در کشتى نوح(ع) ۲; رهبرى نوح(ع) ۷; ظلم به پیروان نوح(ع) ۱۱; ظلم به نوح(ع) ۱۱; قصه نوح(ع) ۲، ۱۱; مکان حیوانات در کشتى نوح(ع) ۳; مکان نوح(ع) در کشتى ۳; مکان همسفران نوح(ع) در کشتى ۳; منشأ نجات خانواده نوح(ع) ۴; منشأ نجات نوح(ع) ۴; منشأ نجات همسفران نوح(ع) ۴; نقش اجتماعى نوح(ع) ۷; نوح(ع) در کشتى ۱; همسفران نوح(ع) ۲

منابع