الحج ٥٢: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و نفرستادیم پیش از تو فرستادهای و نه پیمبری مگر هر گاه آرزو میکرد میافکند شیطان در آرزوی او پس برمیانداخت خدا آنچه را شیطان میافکند سپس استوار میساخت خدا آیتهای خویش را و خدا است دانای حکیم | |-|معزی=و نفرستادیم پیش از تو فرستادهای و نه پیمبری مگر هر گاه آرزو میکرد میافکند شیطان در آرزوی او پس برمیانداخت خدا آنچه را شیطان میافکند سپس استوار میساخت خدا آیتهای خویش را و خدا است دانای حکیم | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الحج | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الحج | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::52|٥٢]] | قبلی = الحج ٥١ | بعدی = الحج ٥٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::30|٣٠]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«رَسُولٍ»: پیغمبری که شرع جدید و برنامه ویژهای را با خود بیاورد. «نَبِیٍّ»: پیغمبری که شرع جدید و برنامه ویژهای را با خود نیاورد، و بلکه تنها عهدهدار تبلیغ و تقریر شرع و برنامه پیغمبران پیشین باشد، مانند انبیاء بنیاسرائیلی که در فاصله بین موسی و عیسی زیستهاند. «تَمَنّی»: قرائت و تلاوت کرده است. آرزو کرده است و دوست داشته است. «أُمْنِیَّةِ»: قرائت و تلاوت. امید و آرزو. اگر واژه (تمنّی) به معنی (خوانده است) و (أُمْنِیَّة) به معنی (خواندن) در نظر گرفته شود معنی آیه چنان است که گذشت. ولی اگر (تمنّی) به معنی (آرزو کرده است) و (أُمْنِیَّة) به معنی (آرزو) باشد، معنی آیه چنین میشود: ما پیش از تو رسولی و نبیای را نفرستادهایم، مگر این که هنگامی که (آن رسول یا نبی) آرزو کرده است (و تلاش نموده است که دعوتش در بین مردم با سرعت موفّق و هرچه زودتر همهجا گستر شود) شیطان (انس و جنّ، مشکلات و موانعی در سر راه دعوت او با شایعهپراکنیها و یاوهسرائیها) پدید آورده است. امّا خداوند آنچه را که شیطان پدید آورده است (توسّط تبلیغ و تبیین پیغمبران و دعوت و زحمت شبانهروزی پیروان ایشان ... «یَنسَخُ اللهُ»: از میان برمیدارد و باطل میگرداند (نگا: انبیاء / ). «یُحْکِمُ»: محکم و استوار و ثابت و پایدار میدارد (نگا: رعد / ). «أَلْقی، یُلْقی»: مراد از القاء شیطان در آیه، ایجاد موانع در راه دعوت پیغمبران و بازداشتن مردم از پذیرش آئین آسمانی ایشان با دسائس و وساوس و شبهات است و بس (نگا: انعام / فصّلت / ، شعراء / و . امّا این که شیطان الفاظ و جملاتی را بر زبان پیغمبران و به ویژه رسول اکرم جاری و داخل در کتابهای آسمانی و از جمله قرآن کند، مخالف نصّ صریح آیات متعدّد قرآن است که بیانگر عدم سلطه شیطان بر مؤمنان - چه رسد بر پیغمبران - است (نگا: ابراهیم / ، حجر / ، نحل / و اسراء / ). مگر نه این است که قرآن در حفظ و پناه یزدان است و جز وحی آسمانی سخنی در آن نیست؟ (نگا: حجر / فصّلت / ، نجم / و . | «رَسُولٍ»: پیغمبری که شرع جدید و برنامه ویژهای را با خود بیاورد. «نَبِیٍّ»: پیغمبری که شرع جدید و برنامه ویژهای را با خود نیاورد، و بلکه تنها عهدهدار تبلیغ و تقریر شرع و برنامه پیغمبران پیشین باشد، مانند انبیاء بنیاسرائیلی که در فاصله بین موسی و عیسی زیستهاند. «تَمَنّی»: قرائت و تلاوت کرده است. آرزو کرده است و دوست داشته است. «أُمْنِیَّةِ»: قرائت و تلاوت. امید و آرزو. اگر واژه (تمنّی) به معنی (خوانده است) و (أُمْنِیَّة) به معنی (خواندن) در نظر گرفته شود معنی آیه چنان است که گذشت. ولی اگر (تمنّی) به معنی (آرزو کرده است) و (أُمْنِیَّة) به معنی (آرزو) باشد، معنی آیه چنین میشود: ما پیش از تو رسولی و نبیای را نفرستادهایم، مگر این که هنگامی که (آن رسول یا نبی) آرزو کرده است (و تلاش نموده است که دعوتش در بین مردم با سرعت موفّق و هرچه زودتر همهجا گستر شود) شیطان (انس و جنّ، مشکلات و موانعی در سر راه دعوت او با شایعهپراکنیها و یاوهسرائیها) پدید آورده است. امّا خداوند آنچه را که شیطان پدید آورده است (توسّط تبلیغ و تبیین پیغمبران و دعوت و زحمت شبانهروزی پیروان ایشان ... «یَنسَخُ اللهُ»: از میان برمیدارد و باطل میگرداند (نگا: انبیاء / ). «یُحْکِمُ»: محکم و استوار و ثابت و پایدار میدارد (نگا: رعد / ). «أَلْقی، یُلْقی»: مراد از القاء شیطان در آیه، ایجاد موانع در راه دعوت پیغمبران و بازداشتن مردم از پذیرش آئین آسمانی ایشان با دسائس و وساوس و شبهات است و بس (نگا: انعام / فصّلت / ، شعراء / و . امّا این که شیطان الفاظ و جملاتی را بر زبان پیغمبران و به ویژه رسول اکرم جاری و داخل در کتابهای آسمانی و از جمله قرآن کند، مخالف نصّ صریح آیات متعدّد قرآن است که بیانگر عدم سلطه شیطان بر مؤمنان - چه رسد بر پیغمبران - است (نگا: ابراهیم / ، حجر / ، نحل / و اسراء / ). مگر نه این است که قرآن در حفظ و پناه یزدان است و جز وحی آسمانی سخنی در آن نیست؟ (نگا: حجر / فصّلت / ، نجم / و . |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۶
ترجمه
الحج ٥١ | آیه ٥٢ | الحج ٥٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«رَسُولٍ»: پیغمبری که شرع جدید و برنامه ویژهای را با خود بیاورد. «نَبِیٍّ»: پیغمبری که شرع جدید و برنامه ویژهای را با خود نیاورد، و بلکه تنها عهدهدار تبلیغ و تقریر شرع و برنامه پیغمبران پیشین باشد، مانند انبیاء بنیاسرائیلی که در فاصله بین موسی و عیسی زیستهاند. «تَمَنّی»: قرائت و تلاوت کرده است. آرزو کرده است و دوست داشته است. «أُمْنِیَّةِ»: قرائت و تلاوت. امید و آرزو. اگر واژه (تمنّی) به معنی (خوانده است) و (أُمْنِیَّة) به معنی (خواندن) در نظر گرفته شود معنی آیه چنان است که گذشت. ولی اگر (تمنّی) به معنی (آرزو کرده است) و (أُمْنِیَّة) به معنی (آرزو) باشد، معنی آیه چنین میشود: ما پیش از تو رسولی و نبیای را نفرستادهایم، مگر این که هنگامی که (آن رسول یا نبی) آرزو کرده است (و تلاش نموده است که دعوتش در بین مردم با سرعت موفّق و هرچه زودتر همهجا گستر شود) شیطان (انس و جنّ، مشکلات و موانعی در سر راه دعوت او با شایعهپراکنیها و یاوهسرائیها) پدید آورده است. امّا خداوند آنچه را که شیطان پدید آورده است (توسّط تبلیغ و تبیین پیغمبران و دعوت و زحمت شبانهروزی پیروان ایشان ... «یَنسَخُ اللهُ»: از میان برمیدارد و باطل میگرداند (نگا: انبیاء / ). «یُحْکِمُ»: محکم و استوار و ثابت و پایدار میدارد (نگا: رعد / ). «أَلْقی، یُلْقی»: مراد از القاء شیطان در آیه، ایجاد موانع در راه دعوت پیغمبران و بازداشتن مردم از پذیرش آئین آسمانی ایشان با دسائس و وساوس و شبهات است و بس (نگا: انعام / فصّلت / ، شعراء / و . امّا این که شیطان الفاظ و جملاتی را بر زبان پیغمبران و به ویژه رسول اکرم جاری و داخل در کتابهای آسمانی و از جمله قرآن کند، مخالف نصّ صریح آیات متعدّد قرآن است که بیانگر عدم سلطه شیطان بر مؤمنان - چه رسد بر پیغمبران - است (نگا: ابراهیم / ، حجر / ، نحل / و اسراء / ). مگر نه این است که قرآن در حفظ و پناه یزدان است و جز وحی آسمانی سخنی در آن نیست؟ (نگا: حجر / فصّلت / ، نجم / و .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ مِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لاَ... (۳) أَ فَرَأَيْتُمُ اللاَّتَ وَ الْعُزَّى (۰) وَ مَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى (۰) أَ لَکُمُ الذَّکَرُ وَ لَهُ الْأُنْثَى (۰)
تفسیر
- آيات ۳۸ - ۵۷ سوره حج
- نخستين آيه نازله درباره جهاد و اذن قتال به مؤ منين
- توضيح آيات مربوط به جهاد و قتال : ((ان الله يدافع عن الذين آمنوا...(( و ((اذنللذين يقاتلون ...((
- حكمت تشريع حكم قتال و جهاد: ((و لولا دفع الله الناس ...((
- آيه : ((الذين ان مكنا هم فى الارض ...(( ناظر بر عموم مؤ منين است
- اذن قتال مختص به مهاجران صدر اسلام نيست
- دلدارى دادن به رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) و تهديد تكذيب كنندگان
- از سرگذشت امتهاى گذشته عبرت بگيريد!
- پاسخ به استهزاى مشركين درباره نزول عذاب ، با بيان اينكه زمان كم و زياد نزدخداوند يكسان است
- توضيح مفاد و معناى آيه : ((و ما ارسلنا من قبلك من رسول ولا نبى الا اذا تمنى القى الشيطان فى امنيته ...((
- فرق بين معناى ((نبوت (( و ((رسالت ((
- القائات و وساوس شيطان وسيله امتحان است
- مقصود از اينكه روز قيامت عقيم (نازا) است
- بحث روايتى
- روايتى در ذيل (و ما ارسلنا من من قبلك من ولا نبى ...) كه با عصمت انبيا منافات دارد
نکات آیه
۱ - پیامبران الهى دو دسته اند: رسول و نبى (و ما أرسلنا من قبلک من رسول و لانبىّ إلاّ إذا تمنّى ألقى الشیطن فى أُمنیّته) «تمنّى» (مصدر «تمنّى») هر گاه به کتاب و مانند آن اضافه شود، به معناى تلاوت و قرائت است. «تمنّى الکتاب»; یعنى، نوشته را خواند(مختار الصحاح). مفعول «تمنّى» در آیه بالا، حذف شده است و تقدیر آن به قرینه جمله «ثمّ یحکم اللّه آیاته»، «إذا تمنّى آیاتنا» مى باشد. «إلقاء» (مصدر «ألقى») هرگاه با «فى» به کار رود، به معناى وضع و نهادن مى آید. بنابراین معناى جمله فوق چنین مى شود: ما هیچ رسول و پیامبرى را پیش از تو نفرستادیم، مگر این که هرگاه آیات ما را خواند، شیطان در تلاوت او شبهه اى انداخت.
۲ - فضیلت و برترى مقام رسالت بر نبوت (و ما أرسلنا من قبلک من رسول و لانبىّ) با توجه به تقدیم «رسول» بر «نبى»، مطلب فوق به دست مى آید.
۳ - تلاوت آیات الهى براى مردم، شیوه تبلیغ رسولان و پیامبران (و ما أرسلنا من قبلک من رسول و لانبىّ إلاّ إذا تمنّى ... فى أُمنیّته)
۴ - شبهه آفرینى شیطان به هنگام تلاوت آیات الهى توسط پیامبران براى مردم (و ما أرسلنا من قبلک من رسول و لانبىّ إلاّ إذا تمنّى ألقى الشیطن فى أُمنیّته)
۵ - شیطان، موجودى اغواگر و گمراه کننده (إلاّ إذا تمنّى ألقى الشیطن فى أُمنیّته)
۶ - زدوده شدن شبهات شیطانى از آیات تلاوت شده توسط پیامبران و استوار گشتن آن به اراده خداوند (فینسخ اللّه ما یلقى الشیطن ثمّ یحکم اللّه ءایته) «نسخ» (مصدر «ینسخ») به معناى ازاله، ابطال و زدودن است. «ما» (مفعول «ینسخ») کنایه از شبهاتى است که شیطان به هنگام تلاوت آیات الهى توسط پیامبران، در آنها مى نهاد. «إحکام» نیز به معناى استوار کردن است. بنابراین معناى جمله فوق چنین مى شود: آن گاه خداوند شبهات شیطانى را مى زدود و آیات خود را پس از سست و لرزان شدن با آن شبهات، محکم و استوار مى ساخت.
۷ - شبهه آفرینى شیطان به هنگام تلاوت آیات قرآن توسط پیامبر اسلام(ص) براى مردم (و ما أرسلنا ... ألقى الشیطن فى أُمنیّته)
۸ - آزاد گذاشتن شیطان براى ایجاد شبهه پیرامون آیات وحى از یک سو و زدودن شبهه و تثبیت آیات از سوى دیگر، جلوه اى از علم و حکمت خداوند (ألقى الشیطن ... و اللّه علیم حکیم)
۹ - خداوند، علیم (دانا) و حکیم (سنجیده کار) است. (و اللّه علیم حکیم)
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: تلاوت آیات خدا ۳، ۴
- اسماء و صفات: حکیم ۹; علیم ۹
- انبیا :۱ تبلیغ انبیا ۴; روش تبلیغ انبیا ۳
- خدا: آثار اراده خدا ۶; نشانه هاى حکمت خدا ۸; نشانه هاى علم خدا ۸
- رسالت: فضیلت مقام رسالت ۲
- رسولان خدا :۱ روش تبلیغ رسولان خدا ۳
- شیطان: آزادى شیطان ۸; اضلال شیطان ۵; اغواگرى شیطان ۵، ۷، ۸; شبهه افکنى شیطان ۴، ۷، ۸
- قرآن: اتقاق قرآن ۶; رفع شبهه از قرآن ۶، ۸; شبهه افکنى در قرآن ۸
- محمد(ص): شیطان هنگام تلاوت قرآن محمد(ص) ۷
- نبوت: فضیلت مقام نبوت ۲