الأنبياء ٧٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس آموختیمش (فهماندیمش) به سلیمان و هر یک را دادیم حکمی و دانشی و فرمانبردار ساختیم با داود کوهها را که تسبیح کنند و مرغان را و بودیم کنندگان | |-|معزی=پس آموختیمش (فهماندیمش) به سلیمان و هر یک را دادیم حکمی و دانشی و فرمانبردار ساختیم با داود کوهها را که تسبیح کنند و مرغان را و بودیم کنندگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::79|٧٩]] | قبلی = الأنبياء ٧٨ | بعدی = الأنبياء ٨٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::19|١٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«فَهَّمْنَاهَا»: قضاوت و داوری تعلیم و تفهیم کردیم. مرجع (ها) (حُکُومَة) به معنی داوری مفهوم از سیاق است. «سَخَّرْنا ...»: (نگا: رعد / و ، إسراء / ، حجّ / ، سبأ / ). «وَ سَخَّرْنَا مَعَ ...»: مراد همآوائی و همصدائی همه چیزهائی است که دور و بر داود بودند در عبادت و پرستش، به زبان حال یا قال. | «فَهَّمْنَاهَا»: قضاوت و داوری تعلیم و تفهیم کردیم. مرجع (ها) (حُکُومَة) به معنی داوری مفهوم از سیاق است. «سَخَّرْنا ...»: (نگا: رعد / و ، إسراء / ، حجّ / ، سبأ / ). «وَ سَخَّرْنَا مَعَ ...»: مراد همآوائی و همصدائی همه چیزهائی است که دور و بر داود بودند در عبادت و پرستش، به زبان حال یا قال. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۵
ترجمه
الأنبياء ٧٨ | آیه ٧٩ | الأنبياء ٨٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«فَهَّمْنَاهَا»: قضاوت و داوری تعلیم و تفهیم کردیم. مرجع (ها) (حُکُومَة) به معنی داوری مفهوم از سیاق است. «سَخَّرْنا ...»: (نگا: رعد / و ، إسراء / ، حجّ / ، سبأ / ). «وَ سَخَّرْنَا مَعَ ...»: مراد همآوائی و همصدائی همه چیزهائی است که دور و بر داود بودند در عبادت و پرستش، به زبان حال یا قال.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۷۸ - ۹۱ سوره انبياء
- بيان آيه : ((و داود و سليمان اذيحكمان ...(( و شرح اينكه حكم آن دو جناب حكم واحد ومصون از خطا بوده است
- بررسى عقلى احتمالات مسئله و متعين شدن اينكه حكم سليمان و داود حكم واحدى بوده است
- تاءييد مطلبه به روايات وارده
- معناى تسخير كوهها و مرغ ها با داوود (عليه السلام )
- معناى اينكه صنعت لبوس را به داود تعليم كرديم
- مقصود از جريان بادبه امر سليمان (عليه السلام ) به سوى سرزمين شام (ولسليمانالريح عاصفة ...)
- معناى اينكه ذوالفنون (يونس عليه السلام ) ((ذهب مغاضا فظن ان لن نقدر عليه (( واينكه سپس در ظلمات ندا كرد: ((ان لا اله الا انى كنت من الظالمين ((
- بحث روايتى
- رواياتى ديگر در ذيل آياتى كه به ايوب ، يونس ، زكريا، و مريم (عليهم السلام )اشاره داشتند
نکات آیه
۱- حکم و داورى سلیمان(ع) در باره خسارت مزرعه تلف شده به وسیله گوسفندان، با الهام خداوند بود. (ففهّمنها سلیمن ) «فا» در «ففهّمنا» براى تعقیب است و ضمیر «ها» به حکومت (قضاوت) بازمى گردد; یعنى، در مشاوره و داورى داوود و سلیمان(ع) حکم واقعى را به سلیمان فهماندیم.
۲- امتیاز سلیمان بر داوود(ع)، در تشخیص حکم خسارت کشتزار تلف شده (و داود و سلیمن إذ یحکمان فى الحرث ... ففهّمنها سلیمن )
۳- حضرت سلیمان(ع)، مورد توجه و عنایت خداوند، حتى در زمان داوود(ع) (و داود و سلیمن إذ یحکمان فى الحرث ... ففهّمنها سلیمن )
۴- داوود و سلیمان(ع)، داراى مقام قضاوت و برخوردار از علم خدا دادى (و داود و سلیمن ... و کلاًّ ءاتینا حکمًا و علمًا )
۵- عهده دار شدن منصب قضا، نیازمند برخوردارى از صلاحیت علمى است. (و کلاًّ ءاتینا حکمًا و علمًا ) اعطاى علم پس از منصب قضاوت، مى تواند گویاى این حقیقت باشد که قضاوت باید همراه با علم باشد; هر چند «علم» در آیه شریفه داراى معناى عام بوده و منحصر به علم قضا نیست.
۶- کوه ها و پرندگان، به تسخیر الهى همراه با داوود(ع) به تسبیح خدا مى پرداختند. (و سخّرنا مع داود الجبال یسبّحن و الطیر )
۷- طبیعت (کوه ها، پرندگان و ...) داراى نوعى شعور و آگاهى به خداوند (الجبال یسبّحن و الطیر ) هم آوا شدن کوه ها و پرندگان با داوود(ع) در تسبیح خداوند، مى تواند گویاى حقیقت یاد شده باشد.
۸- داوود(ع) برخوردار از مقام والا در پیشگاه خداوند و بهره مند از لطف ویژه او (و سخّرنا مع داود الجبال یسبّحن و الطیر ) از آن جایى که خداوند، کوه ها و پرندگان را براى هم آوایى با داوود(ع) در تسبیح الهى تسخیر و رام کرد - با آن که همه پدیده ها در حال تسبیح او هستند - مى تواند برداشت یاد شده را به دست آورد.
۹- هم آوایى موجودات طبیعت (کوه ها، پرندگان و ...) با پیامبران در تسبیح خداوند (و سخّرنا مع داود الجبال یسبّحن والطیر و کنّا فعلین ) تعبیر «کنّا فاعلین» (ما در گذشته این کار را انجام مى دادیم) براى بیان این حقیقت است که کوه ها و پرندگان تنها با داوود و سلیمان هم آوا نشدند; بلکه پیش از این نیز با پیامبران الهى هم آوا بودند.
۱۰- هم آوایى موجودات طبیعت با پیامبران براى تسبیح خداوند، جلوه اى از قدرت الهى است. (و سخّرنا مع داود الجبال یسبّحن والطیر و کنّا فعلین )
موضوعات مرتبط
- انبیا: تسبیح انبیا ۹، ۱۰
- پرندگان: تسبیح پرندگان ۶، ۹; شعور پرندگان ۷
- تسبیح: تسبیح خدا ۶، ۹
- خدا: نشانه هاى قدرت خدا ۱۰
- داود(ع): تسبیح داود(ع) ۶; علم لدنى داود(ع) ۴; فضایل داود(ع) ۲، ۳، ۴، ۸; قضاوت داود(ع) ۲; مقامات داود(ع) ۴; مقام قضاوت داود(ع) ۴
- سلیمان(ع): الهام به سلیمان(ع) ۱; زیان کشتزار قصه سلیمان(ع) ۱; علم لدنى سلیمان(ع) ۴; فضایل سلیمان(ع) ۲، ۳، ۴; قضاوت سلیمان(ع) ۲; مقامات سلیمان(ع) ۴; مقام قضاوت سلیمان(ع) ۴; منشأ قضاوت سلیمان(ع) ۱
- طبیعت: شعور طبیعت ۷
- قضاوت: شرایط قضاوت ۵; علم در قضاوت ۵
- کوهها: تسبیح کوهها ۶، ۹; تسخیر کوهها ۶; شعور کوهها ۷
- لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۳، ۸
- موجودات: تسبیح موجودات ۱۰