الأنبياء ٥٤: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=گفت همانا بوده‌اید شما و پدرانتان در گمراهی آشکار | |-|معزی=گفت همانا بوده‌اید شما و پدرانتان در گمراهی آشکار | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::54|٥٤]] | قبلی = الأنبياء ٥٣ | بعدی = الأنبياء ٥٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مُبِینٍ»: واضح. روشن و آشکار. | «مُبِینٍ»: واضح. روشن و آشکار. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۵
ترجمه
| الأنبياء ٥٣ | آیه ٥٤ | الأنبياء ٥٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مُبِینٍ»: واضح. روشن و آشکار.
تفسیر
- آيات ۴۸ - ۷۷ سوره انبياء
- اشاره به وجه تسميه ((تورات (( به : فرقان ، ضياء و ذكر
- مقصود از اينكه قرآن ((ذكر مبارك (( است
- مقصود از اينكه فرمود: ما به ابراهيم رشد او را داديم
- گفتگوى ابراهيم (عليه السلام ) با قوم بت پرست خود
- ابراهيم (ع ) بتها را قطعه قطعه كرد مگر بزرگترين آنها را
- محاجه آن جناب (عليه السلام ) با قوم خود بعد از شكستن بتها:((قال بل فعله كبيرهم ...((
- تنبه مردم بعد از شنيدن كلام ابراهيم (ع )
- اشاره به اينكه ((برد(( و ((سلام (( شدن آتش براى ابراهيم (عليه السلام ) به امرتكوينى خداى تعالى خارج از محدوده اطلاعات ما از سلسله علل و اسباب است
- بيان اينكه در جمله :((و جعلنا هم ائمة يهدون بامرنا(( مراد از هدايت رساندن به مقصد ومراد از ((امر(( امر تكوينى است
- توضيح اينكه مراد از وحى در آيه : ((واوحينا اليهمفعل الخيرات ...(( وحى تسديد است نه وحى تشريع و مؤ يد بودن ائمه به تسديد وتاءييد الهى را افاده مى كند
- بحث روايتى
- چند روايت راجع به اينكه خداوند امامت را در ابراهيم (عليه السلام ) و ذريه او قرار داد
نکات آیه
۱- قوم ابراهیم و نیاکان آنان، در گمراهى آشکار قرار داشتند. (قال لقد کنتم أنتم و ءاباؤکم فى ضلل مبین )
۲- مخالفت قاطع و صریح ابراهیم(ع) با شرک و تقلید کورکورانه پدر و قوم خویش (إذ قال لأبیه و قومه ... لقد کنتم أنتم و ءاباؤکم فى ضلل مبین )
۳- بت پرستى و شرک، ضلالت و گمراهى آشکار است. (ما هذه التماثیل ... أنتم و ءاباؤکم فى ضلل مبین )
۴- فراوانى پیروان و سابقه تاریخى یک اندیشه، دلیل حقانیت آن نیست. (قالوا وجدنا ءاباءنا ... أنتم و ءاباؤکم فى ضلل مبین ) برداشت یاد شده از آن جا به دست مى آید که مردم بت پرست در پاسخ به اعتراض حضرت ابراهیم(ع)، مسأله سابقه تاریخى اندیشه بت پرستى و فزونى پیروان اندیشه شرک را مطرح کردند; ولى حضرت ابراهیم(ع) با گمراه خواندن آنان و اجدادشان چنین استدلالى را مردود دانست.
موضوعات مرتبط
- آزر: تقلید آزر ۲
- ابراهیم(ع): شرک ستیزى ابراهیم(ع) ۲; قصه ابراهیم(ع) ۲
- بت پرستى: حقیقت بت پرستى ۳
- تاریخ: نقش تاریخ ۴
- تقلید: مبارزه با تقلید ۲
- جمعیت: نقش جمعیت ۴
- شرک: حقیقت شرک ۳
- عقیده: دلایل حقانیت عقیده ۴
- قوم ابراهیم: تاریخ قوم ابراهیم ۱; تقلید قوم ابراهیم ۲; گمراهى اجداد قوم ابراهیم ۱; گمراهى قوم ابراهیم ۱
- گمراهى: موارد گمراهى ۳
