الأنبياء ٥٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=گفتند یافتیم پدران خویش آنها را پرستش کنندگان | |-|معزی=گفتند یافتیم پدران خویش آنها را پرستش کنندگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::53|٥٣]] | قبلی = الأنبياء ٥٢ | بعدی = الأنبياء ٥٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«وَجَدْنَا»: دیدهایم و یافتهایم. «آبَآءَ»: پدران. مراد نیاکان و گذشتگان است. | «وَجَدْنَا»: دیدهایم و یافتهایم. «آبَآءَ»: پدران. مراد نیاکان و گذشتگان است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۵
ترجمه
الأنبياء ٥٢ | آیه ٥٣ | الأنبياء ٥٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«وَجَدْنَا»: دیدهایم و یافتهایم. «آبَآءَ»: پدران. مراد نیاکان و گذشتگان است.
تفسیر
- آيات ۴۸ - ۷۷ سوره انبياء
- اشاره به وجه تسميه ((تورات (( به : فرقان ، ضياء و ذكر
- مقصود از اينكه قرآن ((ذكر مبارك (( است
- مقصود از اينكه فرمود: ما به ابراهيم رشد او را داديم
- گفتگوى ابراهيم (عليه السلام ) با قوم بت پرست خود
- ابراهيم (ع ) بتها را قطعه قطعه كرد مگر بزرگترين آنها را
- محاجه آن جناب (عليه السلام ) با قوم خود بعد از شكستن بتها:((قال بل فعله كبيرهم ...((
- تنبه مردم بعد از شنيدن كلام ابراهيم (ع )
- اشاره به اينكه ((برد(( و ((سلام (( شدن آتش براى ابراهيم (عليه السلام ) به امرتكوينى خداى تعالى خارج از محدوده اطلاعات ما از سلسله علل و اسباب است
- بيان اينكه در جمله :((و جعلنا هم ائمة يهدون بامرنا(( مراد از هدايت رساندن به مقصد ومراد از ((امر(( امر تكوينى است
- توضيح اينكه مراد از وحى در آيه : ((واوحينا اليهمفعل الخيرات ...(( وحى تسديد است نه وحى تشريع و مؤ يد بودن ائمه به تسديد وتاءييد الهى را افاده مى كند
- بحث روايتى
- چند روايت راجع به اينكه خداوند امامت را در ابراهيم (عليه السلام ) و ذريه او قرار داد
نکات آیه
۱- بت پرستى اجداد و نیاکان، توجیه قوم ابراهیم در شرک و بت پرستى خویش (قالوا وجدنا ءاباءنا لها عبدین )
۲- شرک و بت پرستى قوم ابراهیم، برهان و دلیل منطقى نداشت و صرفاً متکى بر تقلید کورکورانه از اجداد و نیاکان بود. (قالوا وجدنا ءاباءنا لها عبدین ) از این که مردم در پاسخ سؤال ابراهیم(ع) از علت پرستیدن بت ها، صرفاً پیروى از نیاکان و اجداد خود را مطرح ساختند، برداشت یاد شده به دست مى آید.
۳- تقلید کورکورانه و پیروى بى دلیل از اجداد و نیاکان در مبانى دینى و اصول اعتقادى، امرى ناپسند و محکوم است. (قالوا وجدنا ءاباءنا لها عبدین ) آیه شریفه - به قرینه آیه بعد - که حضرت ابراهیم(ع) قومش را به دلیل بت پرستى، مردمى گمراه خواند - در مقام محکوم کردن و ردّ تقلید از نیاکان است.
۴- لزوم متکى ساختن مبانى دینى و اصول اعتقادى خود، بر دلیل و برهان قانع کننده (قالوا وجدنا ءاباءنا لها عبدین ) برداشت یاد شده از آن جا به دست مى آید که آیه شریفه، در مقام محکوم کردن کسانى است که پایه و اساس اعتقادهاى خود را بر تقلید کورکورانه از نیاکان خویش قرار دادند و در برابر سؤال از علت پذیرش شرک، هیچ دلیلى نیاوردند.
۵- شرک و بت پرستى در میان قوم ابراهیم، فراگیر و داراى پیشینه طولانى بود. (قالوا وجدنا ءاباءنا لها عبدین )
۶- تعصب بر عقاید نیاکان و پیروى غیرآگاهانه از اجداد، عامل انحراف و گمراهى انسان ها است. (ما هذه التماثیل ... قالوا وجدنا ءاباءنا لها عبدین )
۷- تأثیرپذیرى انسان، از خانواده و جامعه خویش (قالوا وجدنا ءاباءنا لها عبدین )
موضوعات مرتبط
- اجداد: تقلید از اجداد ۳، ۶
- انسان: تأثیرپذیرى انسان ۷
- بت پرستى: تاریخ بت پرستى ۵
- تعصب: آثار تعصب ۶
- تقلید: آثار تقلید کورکورانه ۶; تقلید کورکورانه ۲; ناپسندى تقلید کورکورانه ۳
- جامعه: نقش جامعه ۷
- خانواده: نقش خانواده ۷
- شرک: تاریخ شرک ۵
- عقیده: اهمیت برهان در عقیده ۴; تقلید در عقیده ۳
- قوم ابراهیم: آثار بت پرستى اجداد قوم ابراهیم ۱; بت پرستى اجداد قوم ابراهیم ۲; بت پرستى قوم ابراهیم ۵; بى منطقى بت پرستى قوم ابراهیم ۲; بى منطقى شرک قوم ابراهیم ۲; تاریخ قوم ابراهیم ۱، ۵; تقلید قوم ابراهیم ۱، ۲; شرک قوم ابراهیم ۵; عوامل بت پرستى قوم ابراهیم ۱
- گمراهى: عوامل گمراهى ۶