الأنبياء ٢٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و آنکه بگوید از ایشان منم خدائی جز او پس آن را پاداش دهیم دوزخ بدینگونه کیفر دهیم ستمکاران را | |-|معزی=و آنکه بگوید از ایشان منم خدائی جز او پس آن را پاداش دهیم دوزخ بدینگونه کیفر دهیم ستمکاران را | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::29|٢٩]] | قبلی = الأنبياء ٢٨ | بعدی = الأنبياء ٣٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::14|١٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مِن دُونِهِ»: غیر از او. به جای او. | «مِن دُونِهِ»: غیر از او. به جای او. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۵
ترجمه
الأنبياء ٢٨ | آیه ٢٩ | الأنبياء ٣٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مِن دُونِهِ»: غیر از او. به جای او.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ لاَ يَأْمُرَکُمْ أَنْ تَتَّخِذُوا... (۰) لَنْ يَسْتَنْکِفَ الْمَسِيحُ أَنْ... (۰) وَ لَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْکَ وَ إِلَى... (۰)
قُلْ إِنْ کَانَ لِلرَّحْمٰنِ وَلَدٌ... (۱) إِنَ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ... (۰) وَ إِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (۰)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۳۳ سوره انبياء
- استدلال بر حقيقت معاد و حقانيت دعوت پيامبر(صلى الله عليه و آله )
- آفرينش آسمان و زمين عبث و به انگيزه لهو و لعب نبوده است
- بيان ملازمه بين لهو و لعب نبودن خلقت زمين و آسمان با حقانيت معاد و نبوت
- وجوهى كه مفسرين در معناى آيه :((لو اردنا ان نتخذ لهوا لا تخذناه من لدنا(( گفته اند
- توضيح معنى و مفاد آيه : ((بلنقذف بالحق على الباطل ...(( و اشاراتى درباره حق وباطل
- سنت جارى الهى درباره حق و باطل در جهان
- حال مقربان درگاه الهى (استغراق در عبوديت و استمرار در عبادت ) از آثار مالكيت مطلقه الهى است
- اشاره به معتقد بودن بت پرستان به واجب الوجود، و مورد اختلاف آنان باموحدين
- تقرير و توضيح استدلال بر نفى وجود آلهه جز خدا، در جمله :((لو كان فيهما آلهة الاالله لفسدتا(( و پاسخ به دو شبهه
- بررسى وجوهى كه مفسرين در معناى (لا يسئل عمايفعل و هم يسئلون ) گفته اند
- اختيار اين وجه كه عدم سؤ ال ناشى از مالكيت مطلقه خداوند است
- گفتارى فلسفى و قرآنى پيرامون حكمت خداى تعالى و اينكه افعال او داراى مصلحت است
- معناى حكمت و مصلحت در افعال انسان
- افعال خداوند عين حكمت و مصلحت است لذا مورد سئوال واقع نمى شود
- قول خداوند و فعل او يكى است
- مطالبه ((برهان (( از مشركين در مقابل قرآن و كتب آسمانى پيشين
- بيان حال و وصف ملائكه ، كه نه آلهه بل عباد مكرمون خدايند
- اراده و عمل ملائكه تابع اراده خداوند است
- تقرير برهانى بر توحيد خداى تعالى در ربوبيت و تدبير
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به : قذف به حق برباطل ، وصف ملائكه ، استدلال بر نفى آلهه و...)
- وصف ملائكه از زبان مبارك اميرالمؤ منين (ع ) در نهج البلاغه
- حديث پرمعنائى از پيامبر اكرم (ص ) درباره افعال خداوند و حكمتها و مصالح
- رواياتى درباره شفاعت در قيامت در ذيل (و لا يشفعون الا لمن ارتضى )
نکات آیه
۱- اگر فرشتگان ادعاى الوهیت کنند، به عذاب دوزخ گرفتار خواهند شد. (و من یقل منهم إنّى إله من دونه فذلک نجزیه جهنّم )
۲- ملائکه، در صورت گناه و لغزش، از عذاب الهى در امان نخواهند بود. (و من یقل منهم إنّى إله من دونه فذلک نجزیه جهنّم )
۳- ادعاى الوهیت، گناهى نابخشودنى است، هر چند از جانب مقربان الهى باشد. (و من یقل منهم إنّى إله من دونه فذلک نجزیه جهنّم )
۴- جهنم، کیفر مدعیان دروغین الوهیت است. (و من یقل منهم إنّى إله من دونه فذلک نجزیه جهنّم )
۵- کسانى که به خدایى برگرفته شده، ولى خود مدعى آن نیستند، گنه کار نبوده و کیفر نمى شوند. (و من یقل منهم إنّى إله ... نجزیه جهنّم ) برداشت بالا از مفهوم شرط استفاده شده است; یعنى، خداوند تنها کسانى را که مدعى خدایى هستند عذاب مى کند، نه کسانى که خود هیچ ادعایى در باره خدا بودن خویش ندارند.
۶- ادعاى الوهیت ظلم است و مدعیان خدایى، ظالم اند. (و من یقل منهم إنّى إله ... کذلک نجزى الظلمین )
۷- جهنم، کیفر تمامى ستمگران است. (نجزیه جهنّم کذلک نجزى الظلمین )
موضوعات مرتبط
- الوهیت: ظلم ادعاى الوهیت ۶; کیفر ادعاى الوهیت ۱; کیفر مدعیان الوهیت ۴; گناه ادعاى الوهیت ۳
- جهنم: موجبات جهنم ۱، ۴، ۷
- خدا: عمومیت عذابهاى خدا ۲
- ظالمان :۶ ظالمان در جهنم ۷; کیفر ظالمان ۷
- ظلم: موارد ظلم ۶
- گناه: آثار گناه ۲; گناه نابخشودنى ۳
- معبودان باطل:۵ شرایط کیفر معبودان باطل ۵
- ملائکه: ملائکه و الوهیت ۱; ملائکه و عذاب ۲; ملائکه و گناه ۲