طه ١١٩: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و آنکه نه تشنه شوی در آن و نه در آفتاب مانی | |-|معزی=و آنکه نه تشنه شوی در آن و نه در آفتاب مانی | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره طه | نزول = | {{آيه | سوره = سوره طه | نزول = [[نازل شده در سال::7|٧ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::119|١١٩]] | قبلی = طه ١١٨ | بعدی = طه ١٢٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لا تَضْحَیا»: حرارت آفتاب سوزان به تو نمی‌خورد و گرمازده نمی‌گردی. مراد این است که کار کردن و رنج‌کشیدن در میان نیست. | «لا تَضْحَیا»: حرارت آفتاب سوزان به تو نمی‌خورد و گرمازده نمی‌گردی. مراد این است که کار کردن و رنج‌کشیدن در میان نیست. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۴
ترجمه
| طه ١١٨ | آیه ١١٩ | طه ١٢٠ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لا تَضْحَیا»: حرارت آفتاب سوزان به تو نمی‌خورد و گرمازده نمی‌گردی. مراد این است که کار کردن و رنج‌کشیدن در میان نیست.
تفسیر
- آيات ۱۱۵ - ۱۲۶ سوره طه
- تمثيل حال نوع آدمى بر حسب طبع زمينى و زندگى مادى اش در داستان آدم (عليه السلام ) و هبوط او
- علت دشمنى ابليس با آدم و همسرش و معناى كلمه ((فتشقى (( در آيه شريفه
- وجه مفرد آوردن آن در آيه : ((فقلنا يا آدم ...((
- وسوسه شيطان حضرت آدم را به چيزى كه عمر جاودان و سلطنت دائم مى بخشد
- بيان عدم منافات آيه (وعطى آدم ربه ) با عصمت انبياء
- معناى قول خداوند درباره آدم (ع ): (فتاب عليه و هدى ) و دلالت آن بر عصمت در امر دنيا ودين آدم (ع )
- توضيحى در مورد اينكه روى گردانان از ياد خدا داراى زندگى تنگ (معيشت ضنك ) هستند
- بررسى گفتار بعضى مفسرين در معناى ((معيشت ضنك ((
- مقصود از نابينا محشور نمودن معرضان از ياد خدا
- پاسخ خداوند: چون آيات ما را در دنيا فراموش كردى ، امروز فراموشت مى كنم !
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيه : ((و لقد عهدنا الى آدم ...(( و برخى ديگر از آيات گذشته )
- استناد ابن عباس در گفتگويش با عمر به ((و لم نجد له عزما(( وحمل آن بر عزم بر معصيت
- روايت خواستگارى اميرالمؤ منين (ع ) از دختر ابوجهل در زمان حيات فاطمه (س ) قطعا جعلىاست !
- روايتى از امام باقر در ذيل (و لقد عهدنا الى آدم ...) كه مى گويد عهد گرفته شدهدرباره درباره محمد(ص ) و اهل بيت علهم السلام بوده است
- روايت فوق بيان باطنى قرآن است نه تفسير قرآن
نکات آیه
۱ - آدم(ع) در بهشت خویش، از تشنگى و تحمل تابش آفتاب در امان و مصون بود. (و إنّک لاتظمؤا فیها و لاتضحى ) «لاتضحى»; یعنى، روبه روى خورشید قرار نمى گیرى و حرارت آن به تو نمى رسد (لسان العرب). این وصف با توجه به معناى لغوى «جنّة» - که بستان پوشیده از درخت است - به وجود سایه فراوان در سراى آدم(ع) اشاره دارد.
۲ - آب و مسکن، از جمله نیازهاى اساسى انسان از آغاز خلقت (و إنّک لاتظمؤا فیها و لاتضحى )
۳ - دشوارى تأمین نیازهاى اولیه انسان ( غذا، پوشاک ، آب و مسکن )در بیرون بهشت، از هشدارهاى خداوند به آدم(ع) (فتشقى . إنّ لک ألاّتجوع فیها و لاتعرى . و إنّک ... لاتضحى ) «أنّک» عطف بر «ألاّتجوع» است و جمله «إنّ لک...» تفسیر براى «فتشقى» مى باشد. نفى گرسنگى، برهنگى، آفتاب زدگى و تشنگى، به منظور اشاره به سختى هایى است که آدم(ع) در صورت اخراج از بهشت به آن گرفتار مى شد.
موضوعات مرتبط
- آدم(ع): تشنگى در بهشت آدم(ع) ۱; قصه آدم(ع) ۱; گرما در بهشت آدم(ع) ۱; ویژگیهاى بهشت آدم(ع) ۱; هشدار به آدم(ع) ۳
- انسان: نیازهاى مادى انسان ۲
- خدا: هشدارهاى خدا ۳
- نیازها: سختى تأمین نیازهاى دنیوى ۳; نیاز به آب ۲; نیاز به مسکن ۲
