طه ٢٠: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس افکندش ناگهان آن است ماری شتابان | |-|معزی=پس افکندش ناگهان آن است ماری شتابان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره طه | نزول = | {{آيه | سوره = سوره طه | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::20|٢٠]] | قبلی = طه ١٩ | بعدی = طه ٢١ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«حَیَّةٌ»: مار بزرگ (نگا: اعراف / . «تَسْعی»: به سرعت حرکت می‌کند و راه می‌رود. | «حَیَّةٌ»: مار بزرگ (نگا: اعراف / . «تَسْعی»: به سرعت حرکت می‌کند و راه می‌رود. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۳
ترجمه
| طه ١٩ | آیه ٢٠ | طه ٢١ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«حَیَّةٌ»: مار بزرگ (نگا: اعراف / . «تَسْعی»: به سرعت حرکت می‌کند و راه می‌رود.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۸ سوره طه
- بيان آياتى كه چگونگى برگزيدن موسى (عليه السلام ) به رسالت و ماءمور شدنش در كوه طور به دعوت فرعون را حكايت مى كنند
- توضيحى در مورد تكلم خدا با موسى (عليه السلام )
- بيان عدم منافات وجود واسطه در تكلم ، با صدق تكلم خدا با موسى
- شرح خطاب خداى تعالى به موسى (عليه السلام ): ((اننى انا الله لا اله الا انافاعبدنى ...((
- وجوه عديده اى كه در ذيل جمله : ((واقم الصلوة الذكرى (( گفته اند
- مقصود از اينكه درباره قيامت فرمود: ((اكاد اخفيها- نزديكست پنهانش بدارم ((
- آغاز وحى رسالت موسس (عليه السلام ) با استفهام : ((ما تلك بيمينك يا موسى (( واشاره به وجه رد و بدل شدن سؤ ال و جواب درباره عصا
- وجه پرگوئى موسى (ع ) در پاسخ خداوند
- شرح و توضيح درخواست هاى موسى (عليه السلام ) از خداوند بعد از ماءموريت به رسالت (قال رب اشرح لى صدرى ...)
- معناى كلمه (وزير) و بيان علت درخواست موسى از خداوند كه برادرش را وزير قرار دهد.
- مقصود از ذكر و تسبيح خدا در (كى نسخبك كثيرا و نذكرك كثيرا)
- استجابت ادعيه موسى (عليه السلام ) و تذكار منت پيشين خدا بر او در ماجراى زاده شدن وپرورش يافتنش در دامان دشمن
- يادآورى منت ها و تفضلات ديگر خدا به موسى (عليه السلام ) در نجات يافتن از مصر وازدواج با دختر شعيب و اقامت در مدين و...
- مراد از فتنه در (و فتناك فتونا) و وجه موسى را منت شمرده است
- مراد از جمله : ((واصطنعتك لنفسى (( در خطاب خداوند به موسى (عليه السلام )
- بيان اينكه اظهار اميد در كلام خدا(در مانند جمله :((لعله يتذكر او يخشى (() قائم به مقام محلوره است
- و رد سخنى از فخر رازى درباره سر ارسال موسى (عليه السلام ) به سوى فرعون باعلم به ايمان نياوردن او
- اشاره به وجه اينكه موسى و هارون از عقاب و طغيان فرعون اظهار نگرانى كردند
- نكات و دقائقى كه در اوامر خداوند به موسى و هارون درباره رفتن نزد فرعون و دعوت او به كار رفته است
- بحث روايتى
- دعاى پيامبر (ص ) درباره اميرالمؤ منين مشابه دعاى موسى (ع ) در درخواست وزارت ومشاركت هارون
- رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است .
- روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع )
نکات آیه
۱ - موسى(ع) به فرمان خداوند عصاى خویش را بر زمین افکند. (فألقیها)
۲ - عصاى موسى(ع) در پى افکنده شدن، به مارى در حال حرکت تبدیل شد. (فألقیها فإذا هى حیّة تسعى)
۳ - افکنده شدن عصاى موسى و تبدیل شدن آن به مار، هم زمان بود. (فإذا هى حیّة) «اذا» براى مفاجاة است و بر وحدت زمان جمله قبل و بعد دلالت دارد.
۴ - پرسش خداوند از موسى(ع) در باره عصا، جهت ایجاد زمینه لازم و آمادگى ذهنى براى نمایاندن آیت و معجزه به او بود. (و ما تلک بیمینک ... فألقیها فإذا هى حیّة) تصریح موسى(ع) به خواص طبیعى عصا در پاسخ خداوند، ایجادکننده زمینه اى مناسب در ذهن او بود که با مقایسه دو حالت عصا، هیچ تردیدى در معجزه بودن حالت جدید به خود راه ندهد.
۵ - عصاى موسى(ع) پس از تبدیل شدن به مار، جان داشت و با اراده خود جست و خیز مى کرد. (حیّة تسعى) خداوند در داستان مقابله موسى(ع) و ساحران در آیات بعد، در باره سحر ساحران فرموده است: «یخیّل إلیه من سحرهم أنّها تسعى»; مقایسه آن با فعل «تسعى» (در این آیه) گویاى حقیقى بودن حرکت عصاى موسى(ع) است.
موضوعات مرتبط
- خدا: فلسفه پرسش خدا ۴
- عصا: تبدیل عصا به مار ۲، ۳، ۵
- موسى(ع): انداختن عصاى موسى(ع) ۱; ایجاد آمادگى در موسى(ع) ۴; پرسش از موسى(ع) ۴; تبدل عصا موس(ع)۲;عمل به تکلیف موسى(ع) ۱; قصه موسى(ع) ۱، ۲; معجزه موسى(ع) ۴; ویژگیهاى عصاى موسى(ع) ۲، ۳، ۵
