الكهف ٣٨

لٰکِنَّا هُوَ اللَّهُ‌ رَبِّي‌ وَ لاَ أُشْرِکُ‌ بِرَبِّي‌ أَحَداً

ترجمه

ولیّ من کسی هستم که «اللّه» پروردگار من است؛ و هیچ کس را شریک پروردگارم قرارنمی‌دهم!

|امّا من [مى‌گويم‌]: اللّه پروردگار من است و هيچ كس را شريك پروردگار خويش نمى‌سازم

اما من [مى‌گويم:] اوست خدا، پروردگار من، و هيچ كس را با پروردگارم شريك نمى‌سازم.

لیکن من پروردگارم آن خدای یکتاست و هرگز به خدای خود احدی را شریک نخواهم ساخت.

من [اقرار قلبی دارم که] اوست خدا، پروردگار من و هیچ کس را با پروردگارم شریک نمی گیرم؛

ولى او خداى يكتا پروردگار من است و من هيچ كس را شريك پروردگارم نمى‌سازم.

ولی من می‌گویم او که خداوند است، پروردگار من است و با پروردگارم احدی را شریک نمی‌آورم‌

ليكن من [گويم:] اوست خداى يكتا، پروردگار من و هيچ كس را با پروردگارم انباز نگيرم

ولی من (می‌گویم:) او (که مرا و همه‌ی جهان را آفریده است) خدا است و پروردگار من است، و من کسی را انباز پروردگارم نمی‌سازم.

لیکن ما (می‌گوییم) : «اوست خدا، پروردگار من و هیچ کس را با پروردگارم شریک نمی‌سازم.»

لیکن همانا خدا است پروردگارم و شرک نورزم به پروردگارم کسی را

الكهف ٣٧	آیه ٣٨	الكهف ٣٩
سوره : سوره الكهف نزول : ١٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٩ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لکِنَّا»: امّا من. اصل آن: لکِنْ أَنَا است، و همزه را به طور سماع حذف و نون را در نون دغم می‌نمایند. «لکِنَّا هُوَ اللهُ رَبِّی»: (لکِن) مخفّف و مهمّل، (أَنَا) مبتدا، (هُوَ) مبتدای دوم، (اللهُ) خبر مبتدای دوم، (رَبِّی) صفت آن، مبتدای دوم و خبرش، خبر مبتدای اوّل، و عائد ضمیر (ی) است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

بِسْمِ‌ اللَّهِ‌ الرَّحْمٰنِ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۳۲ - ۴۶ سوره كهف
• مثلى بيانگر حال دنيا طلبان كه به مالكيت كاذب خوددل بسته اند
• فخر فروشى وتكبر ثروتمند غافل در برابر رفيق مؤ من خود
• آدمى بالفطرة به چيزى كه آن را باقى وماندگار بدانددل مى بندد
• توانگر غافل از خدا، را محق وشايسته برخوردارى وتنعم مى داند حتى در قيامت !
• توضيح جواب رفيق مؤ من آن مرد توانگر مغرور، به او
• وجه اينكه مرد فقير در جمله : ((اكفرت بالذى خلقك (( رفيق توانگر خود را كافر خواند
• زمام همه امور بدست خدا است
• معناى اينكه خداوند ((خير ثوابا وخير عقبا(( است
• مثلى ديگر براى بيان حقيقت زندگى دنيا وزينت هاى سريعالزوال
• مراد از ((باقيات صالحات (( در آيه شريفه

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- مرد مؤمن (سمبل ایمان) از بینش و منش کفرآلود ثروت مندِ دنیاگرا، اظهار بى زارى کرد. (لکنّاْ هو اللّه ربّى)

۲- مرد مؤمن، با اعتراف به ربوبیّت خداى یگانه و اظهار بى زارى از شرک، اندیشه خود را از افکار انحرافى ثروت مند مغرور، متمایز ساخت. (لکنّاْ هو اللّه ربّى و لاأشرک بربّى أحدًا) «لکنّاْ» در اصل «لکنْ أنا» بوده است و پس از حذف همزه «أنا» و ادغام نون ها، دو کلمه، به صورت یک کلمه نوشته مى شود.

۳- مؤمن، داراى ثبات و استقرار در عقیده، ولى کافر، اسیر در چنگال هاى شکّ و تردید و بى ثبات است. (ما أظنّ ... و ما أظنّ ... لکنّاْ هو اللّه ربّى) سخنان سمبل کفر و دنیاپرستى، در آیه، همواره، تردید را با خود همراه دارد، لذا در نقل سخن او، دو بار واژه «ظنّ» و یک بار نیز «لئن» به کار گرفته شده، ولى مردِ سمبل ایمان، با قاطعیّت عقیده خود را بیان کرده و راه عملى خود را مطرح ساخته است.

۴- اللّه، یگانه مالک و مدبّر انسان و جهان هستى است. (لکنّاْ هو اللّه ربّى)

۵- توحید، مستلزم پرهیز از هرگونه شرکورزى در ربوبیّت خدا است. (لکنّاْ هو اللّه ربّى و لاأشرک بربّى أحدًا)

۶- زوال ناپذیر شمردن نعمت هاى دنیا و نادیده گرفتن نقش خدا در پیدایش و زوال آن ها،مستلزم شرک در ربوبیّت است. (لکنّاْ هو اللّه ربّى ولاأشرک بربّى أحدًا)

۷- توجه به ربوبیّت الهى و نقش آفرینى آن بر در و دیوار وجود، داراى نقشى مهم و گرایش به توحید است. (لکنّاْ هو اللّه ربّى و لاأشرک بربّى أحدًا) تکرار «ربّ» در آیه، نشان دهنده توجه عمیق مرد مؤمن به ربوبیّت خدا است و از این تکرار استفاده مى شود که توجه به صفت ربوبیّت در میان دیگر صفات الهى، اثرى خاص در پرهیز از شرک دارد.

۸- شرک و غفلت از ربوبیّت خدا، مهم ترین خطر رفاه زدگى و سرمستى به امکانات دنیوى است. (لکنّاْ هو اللّه ربّى و لاأشرک بربّى أحدًا) مرد مؤمن، براى جدا کردن صف خویش از ثروت مند مغرور، به دو نکته اشاره کرده است: ربوبیّت خدا و عدم شرک و با این تعبیر، ثروت مند مغرور را به غفلت از خدا و گرفتارى به شرک، هشدار داده است.

۹- اتّکاى به دیگران، دنیاپرستى، و بنا نهادن بینش و منش براساس آن، شرک است. (أنا أکثر منک مالاً و أعزّ نفرًا ... لکنّاْ هو اللّه ربّى و لاأشرک بربّى أحدًا)

موضوعات مرتبط

• آفرینش: مالک آفرینش ۴; مربّى آفرینش ۴
• اتکا: اتکا به غیرخدا ۹
• اسماء و صفات: اللّه ۴
• اقرار: اقرار به توحید ۲
• انسان: مالک انسان ۴; مربى انسان ها ۴
• ایمان: زمینه ایمان به توحید
• باغدار متکبر: اقرار همنشین باغدار متکبر ۲; تبرّى همنشین باغدار متکبر ۱، ۲; توحید همنشین باغدار متکبر ۲; عقیده باغدار متکبر ۱; قصه باغدار متکبر ۱، ۲; کفر باغدار متکبر ۱
• تبرّى: تبرّى از باغدار متکبر ۱; تبرّى از شرک ۲
• توحید: آثار توحید ۵; توحید ربوبى ۴
• جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۴
• خدا: اختصاصات خدا ۴; ربوبیت خدا ۴، ۸; مالکیت خدا ۴
• دنیاطلبى: آثار دنیاطلبى ۹; زیانهاى دنیاطلبى ۸
• ذکر: آثار ذکر ربوبیت خدا ۷; ذکر مربى آفرینش ۷
• رفاه: زیانهاى رفاه ۸
• شرک: اجتناب از شرک ربوبى ۵; زمینه شرک ربوبى ۶، ۸; موارد شرک ۹
• غفلت: آثار غفلت از خدا ۶; زمینه غفلت از خدا ۸
• کافران: تزلزل کافران ۳; شک کافران ۳; صفات کافران ۳
• مؤمنان: ثبات قدم مؤمنان ۳; صفات مؤمنان ۳
• نعمت: جاودانگى نعمت هاى دنیوى ۶; منشأ نعمت ۶