النحل ١٢٤: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=جز این نیست که نهاده شد شنبه بر آنان که اختلاف کردند در آن و همانا پروردگار تو حکم کند میان ایشان روز قیامت در آنچه بودند در آن اختلاف می‌کردند | |-|معزی=جز این نیست که نهاده شد شنبه بر آنان که اختلاف کردند در آن و همانا پروردگار تو حکم کند میان ایشان روز قیامت در آنچه بودند در آن اختلاف می‌کردند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره النحل | نزول = | {{آيه | سوره = سوره النحل | نزول = [[نازل شده در سال::7|٧ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::124|١٢٤]] | قبلی = النحل ١٢٣ | بعدی = النحل ١٢٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::18|١٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«السَّبْتُ»: (نگا: بقره / ، نساء / و . «أَلَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِیهِ»: مراد خود یهودیها است (نگا: اعراف / . | «السَّبْتُ»: (نگا: بقره / ، نساء / و . «أَلَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِیهِ»: مراد خود یهودیها است (نگا: اعراف / . | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۸
ترجمه
| النحل ١٢٣ | آیه ١٢٤ | النحل ١٢٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«السَّبْتُ»: (نگا: بقره / ، نساء / و . «أَلَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِیهِ»: مراد خود یهودیها است (نگا: اعراف / .
تفسیر
- آيات ۱۱۲ - ۱۲۸،سوره نحل
- مثلى متضمن هشدار نسبت به كفران نعمت و زنهار از عذاب مترتب بر آن
- نكاتى كه از آيه : ((فكلوا مما رزقكم الله حلالا طيبا)) استفاده مى شود
- نهى از بدعت در دين در اين آيه
- تحريم طيبات براى بنى اسرائيل ناشى از ظلم خودشان و عقوبت خدا در برابر عصيانآنان بوده است
- در مغفرت و رحمت الهى بسوى همگان باز است
- بيان مراد از اينكه ابرهيم (ع ) يك امت بود
- ذكر اوصاف ابراهيم (ع ) كه آثار تدين به دين خنيف او است
- معناى آيه ((انما جعل السبت على الذين اختلفوا فيه ...)) و مقصود از اختلاف يهود در سبت
- وجوهى كه مفسرين درباره اختلاف مذكور در آيه گفته اند
- معناى ((حكمت ))، ((موعظه )) و ((مجادله ))
- مراد از موعظه حسنه و جدال احسن در آيه : ((ادع الىسبيل ربك بالحكمة و الموعظة الحسنة وجادلهم بالتى هى احسن ))
- وجه ترتيب در ذكر حكمت و موعظه و جدال در آيه و بيان ضعف سخن بعضى مفسرين دربارهآن
- فضيلت صبر بر آزار مشركين و امر به پيامبر(ص ) به اينكه صبر كند و خدا به اوصبر داده است
- (روايت در ذيل آيات : ((ضرب الله مثلا...))، ((ان ابراهيم كان امة ...))، ((ادعو الىسبيل ربك )) و ((ان عاقبتم فعاقبوا بمثل ما عوقبتم ...))
نکات آیه
۱- تعیین روز شنبه به عنوان روز تعطیلى، تکلیفى مختص یهود (إنما جعل السبت على الذین اختلفوا فیه) «سبت» از نظر ریشه لغوى به معناى «قطع» است و مقصود از آن در این آیه، تعطیلى روز شنبه براى یهود است; چون در روز تعطیلى تمامى کارها و تلاشها قطع مى شود.
۲- قانون تعطیلى روز شنبه حکمى علیه یهودیان، به جرم اختلافشان درباره دین توحیدى ابراهیم(ع) بود. (إنما جعل السبت على الذین اختلفوا فیه) آیه شریفه، پاسخى است از این سؤال که: در دین ابراهیم(ع) و ادیان پس از آن حضرت، روز جمعه به عنوان روز تعطیل تعیین شده بود، پس چرا در دین یهود روز شنبه اعلان شد؟ پاسخ این است که: این حکم مختص به یهودیان بود که به جرم اختلافشان در دین ابراهیم(ع) وضع گردید. گفتنى است ضمیر «فیه» به حضرت ابراهیم(ع) با تقدیر مضاف; یعنى، ملته باز مى گردد.
۳- اختلاف یهود در تعیین روز تعطیلى، عامل معین شدن روز شنبه براى آنان (إنما جعل السبت على الذین اختلفوا فیه) برداشت فوق بنابراین نکته است که «جعل السبت» معلول و پیامد «اختلفوا فیه» باشد و ضمیر «فیه» به معناى لغوى سبت - که روز تعطیل است - باز گردد و نه به معناى اصطلاحى آن که روز شنبه است.
۴- تعطیلى یک روز در هفته، داراى دیرینه تاریخى و پیشینه در مذاهب توحیدى (إنما جعل السبت على الذین اختلفوا فیه) برداشت فوق به خاطر این نکته است که در آیه شریفه، اصل تعطیل شدن یک روز در هفته در آیین الهى، مورد بحث قرار نگرفته است; بلکه از علت و فلسفه اختصاص یافتن تعطیلى روز شنبه براى یهودیان، سخن به میان آمده است.
۵- خداوند در قیامت، نسبت به اختلافات و انحرافات یهود، داورى خواهد کرد. (و إن ربّک لیحکم بینهم یوم القیمة فیما کانوا فیه یختلفون)
۶- قیامت، روز داورى خداوند در زمینه اختلافات و انحرافات بشر (و إن ربّک لیحکم بینهم یوم القیمة فیما کانوا فیه یختلفون)
۷- اختلاف یهود درباره روز تعطیلى، اختلافى دامنه دار و بى فرجام (و إن ربّک لیحکم بینهم یوم القیمة فیما کانوا فیه یختلفون) برداشت فوق، مبتنى بر این نکته است که ضمیر «فیه» به «سبت» برگردد. گفتنى است فعل مضارع «یختلفون» همراه با فعل «کانوا» دلالت بر استمرار و دوام مضمون آن دارد.
۸- اختلافات یهود درباره دین حق و صراط مستقیم، اختلافاتى دامنه دار و بى فرجام است. (و إن ربّک لیحکم بینهم یوم القیمة فیما کانوا فیه یختلفون) برداشت فوق، مبتنى بر این نکته است که ضمیر «فیه» به ابراهیم(ع) و دین او برگردد.
۹- تبیین نهایى حق و باطل و فیصله دادن به اختلافات بشرى، مقتضاى ربوبیت الهى (و إن ربّک لیحکم ... فیما کانوا فیه یختلفون)
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): اختلاف در دین ابراهیم(ع) ۲
- اختلاف: عوامل حل اختلاف ۹
- ادیان: تعطیلى در ادیان ۴
- باطل: عوامل تبیین باطل ۹
- تعطیلى: تاریخ تعطیلى هفتگى ۴
- حق: عوامل تبیین حق ۹
- خدا: آثار ربوبیت خدا ۹; قضاوت اخروى خدا ۵، ۶
- دین: اختلاف در دین حق ۸
- شنبه: تعطیلى شنبه ۱
- صراط مستقیم: اختلاف در صراط مستقیم ۸
- قیامت: قضاوت در قیامت ۵، ۶; ویژگیهاى قیامت ۶
- یهود: آثار اختلاف یهود ۳; اختلاف یهود ۲، ۵; انحرافات یهود ۵; تاریخ یهود ۷، ۸; تداوم اختلاف یهود ۷، ۸; تعطیلى در یهود ۱ ، ۷; تکالیف یهود ۱، ۲; شنبه در یهود ۱ ، ۷; عوامل تعطیلى شنبه در یهود ۳; فلسفه تعطیلى شنبه در یهود ۲; ویژگیهاى یهود ۱
