الرعد ٢٦

اللَّهُ‌ يَبْسُطُ الرِّزْقَ‌ لِمَنْ‌ يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ وَ فَرِحُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ مَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فِي‌ الْآخِرَةِ إِلاَّ مَتَاعٌ‌

ترجمه

خدا روزی را برای هر کس بخواهد (و شایسته بداند) وسیع، برای هر کس بخواهد (و مصلحت بداند،) تنگ قرارمی‌دهد؛ ولی آنها [= کافران‌] به زندگی دنیا، شاد (و خوشحال) شدند؛ در حالی که زندگی دنیا در برابر آخرت، متاع ناچیزی است!

|خداوند روزى را براى هر كه بخواهد وسعت مى‌دهد يا تنگ مى‌كند، و آنها به زندگى دنيا سرمست شدند، در حالى كه زندگى دنيا در برابر آخرت جز متاعى اندك نيست

خدا روزى را براى هر كه بخواهد گشاده يا تنگ مى‌گرداند، و[لى آنان‌] به زندگى دنيا شاد شده‌اند، و زندگى دنيا در [برابر] آخرت جز بهره‌اى [ناچيز] نيست.

خدا هر که را خواهد فراخ روزی و هر که را خواهد تنگ روزی می‌گرداند، و (این مردم کافر) به زندگانی و متاع دنیا دلشادند در صورتی که دنیا در قبال آخرت متاعی (موقت و ناقابل) بیش نیست.

خدا روزی را برای هر کس که بخواهد، وسعت می دهد و برای هر کس که بخواهد، تنگ می گیرد. و [آنان که از حیات جاوید و پرنعمت آخرت بی خبرند] به زندگی زودگذر دنیا شادمان شدند، در حالی که زندگی دنیا در برابر آخرت جز متاعی اندک و ناچیز نیست.

خدا هر كه را خواهد روزى بسيار دهد يا روزى اندك. و مردم به زندگى دنيا خشنودند، حال آنكه زندگى دنيا در برابر زندگى آخرت جز اندك متاعى نيست.

خداوند روزی [خویش‌] را بر هرکس که بخواهد گشایش می‌دهد یا تنگ و فروبسته می‌دارد، و [بعضی‌] به زندگانی دنیا سرمست شده‌اند، و زندگانی دنیا در جنب آخرت، جز بهره‌ای ناچیز نیست‌

خداوند روزى را براى هر كه بخواهد فراخ كند و [براى هر كه بخواهد] تنگ گرداند و [دنياخواهان‌] به زندگى اين جهان شادمان شدند و حال آنكه زندگى اين جهان در برابر آن جهان جز بهره‌اى [اندك‌] نيست.

خدا روزی را برای هرکس که بخواهد (و او را متمسّک به اسباب و علل ظاهری ببیند) فراوان و فراخ می‌گرداند، و آن را برای هرکس که بخواهد (و او را غیر متمسّک به اسباب و علل ظاهری ببیند) کم و تنگ می‌نماید. (کافران) به زندگی دنیا شاد و خوشنودند، و زندگی دنیا هم در برابرِ آخرت، کالای ناچیزی بیش نیست.

خدا روزی را برای هر که بخواهد گشاده و (یا) تنگ می‌گرداند. و (اما) آنان به زندگی دنیا شاد شدند، و زندگی دنیا در (برابر) آخرت جز بهره‌گیری و متاعی در آخرت نیست.

همانا خدا فراخ گرداند روزی را برای هر که خواهد و تنگ گرداند و خرسند شدند به زندگی دنیا حالی که نیست زندگانی دنیا در آخرت مگر بهره‌ای‌

الرعد ٢٥	آیه ٢٦	الرعد ٢٧
سوره : سوره الرعد نزول : ٧ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٩ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَبْسُطُ»: توسعه می‌دهد. فراخ و فراوان می‌گرداند. «یَقْدِرُ»: محدود و تنگ می‌گرداند. «فِی الآخِرَةِ»: در برابر آخرت. با مقایسه و توجّه به آخرت که نامحدود و دارای نعمتهای فراوان است. «مَتَاعٌ»: کالای ناچیز و اندک. تنوین آن دالّ بر ناچیزی و بی‌ارزشی است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

أَ لَمْ‌ تَرَ إِلَى‌ الَّذِينَ‌ قِيلَ‌... (۴) وَ مَا أُوتِيتُمْ‌ مِنْ‌ شَيْ‌ءٍ... (۴)

کُلُ‌ نَفْسٍ‌ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ‌ وَ... (۳) أَ يَحْسَبُونَ‌ أَنَّمَا نُمِدُّهُمْ‌... (۰) نُسَارِعُ‌ لَهُمْ‌ فِي‌ الْخَيْرَاتِ‌... (۰) بَلْ‌ تُؤْثِرُونَ‌ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (۴) وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ وَ أَبْقَى‌ (۱)

تفسیر

• آيات ۲۶ - ۱۷، سوره رعد
• وصف طريق حق و باطل و بيان حال اهل حق و باطل با ذكر يكمثال
• معناى ((حق )) و ((باطل )) بدن موجودات وافعال
• طبيعت حق و باطل در ضمن بيان يك مثال
• بيان معناى ((كذلك يضرب الله الحق و الباطل ))
• مثل هايى كه ارباب بصيرت را به حقايق عالم غيب رهنمون مى سازند
• چند مطلب راجع به كليات معارف الهى كه ازمثل كف ، در آيه شريفه ، استفاده مى شود
• هيچ امر حقى معارض و مزاحم حق ديگر نيست
• منظور از ((حسنى )) كه اجابت كنندگان دعوت پرودرگارشان داراى آن هستند
• وصف گروندگان به حق و ((اولوالالباب )) و مقايسه آنان با جاهلان به حق
• حجت الهى فقط از طريق فطرت تمام نمى شود
• فرق ميان ((خشيت )) و ((خوف )) و موارد استعمال هر يك
• معناى : ((صبروا ابتغاء وجه ربهم ))
• اشاره به اينكه جهت عمل و الهى بودن آن مقصود حق گرايان مى باشد
• وجوهى كه درباره جهت اختلاف در بيان وصف اولوالالباب گفته شده است
• وجه اختلاف در بيان وصف اولواالالباب در آيه شريفه
• معناى ((عقبى الدار)) و نقطه مقابل آن ((سوءالدار))
• مژده به صله رحم كنندگان كه با ارحام صالح خويش در بهشت عدن جمع خواهند شد
• معناى جمله : ((و ما الحيوة الدنيا فى الآخرة الامتاع ))
• بحث روايتى
• رواياتى درباره صله رحم و پيوند ارتباط باآل محمد (عليه السلام ) در ذيل جمله : ((و الذين يصلون ...))
• چند روايت در ذيل جمله : ((و يخافون سوء الحساب ))
• روايتى درباره صبر و اقسام آن

• آيه ۲۵-۲۶
• آيه و ترجمه
• تفسير :
• نكته ها :
• ۱ - مفسد فى الارض كيست ؟
• ۲ - روزى بدست خدا است اما...!

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- خداوند روزى دهنده انسانهاست. (الله یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر)

۲- خداوند ، به برخى از انسانها روزى فراوان مى دهد و برخى دیگر را روزى اندک نصیب مى سازد. (الله یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر) «بسط» به معناى توسعه دادن و «قدر» به معناى تنگ گرداندن است و تنگ شدن روزى ، کنایه از اندک و ناچیز بودن آن است.

۳- گروهى از انسانها به زندگى دنیا دل خوش مى کنند و از سراى آخرت غافل مى مانند. (فرحوا بالحیوة الدنیا و ما الحیوة الدنیا فى الأخرة إلاّ متع) بیان ناچیزى دنیا در قیاس با آخرت ، پس از مذمّت گروهى که به دنیا دل خوش کرده اند (فرحوا بالحیوة الدنیا) ، مى رساند که مراد از آن گروه ، مردمى هستند که آخرت را نپذیرفته و یا از آن غفلت کرده اند.

۴- حیات دنیا در قیاس با حیات اخروى جز توشه اى اندک نیست. (و ما الحیوة الدنیا فى الأخرة إلاّ متع) حرف «فى» در «فى الأخرة» به معناى مقایسه است. «متاع» به معناى کالا و هر آنچه در زندگى از آن بهره مى برند است. نکره آوردن آن براى رساندن قلّت مى باشد.

۵- حیات اخروى ، حیاتى ارجمند و پربهاست. (و ما الحیوة الدنیا فى الأخرة إلاّ متع)

۶- خداوند بر اساس مشیّت خویش روزى انسانها را تعیین مى کند. (الله یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر) «لمن یشاء» هم قید براى «یبسط» است و هم براى «یقدر». به عبارت دیگر پس از «یقدر» عبارت «لمن یشاء» مقدر است.

۷- دل خوش کردن به حیات دنیا و نشناختن مقدار ارزش آن ، مایه کفرورزى است. (و فرحوا بالحیوة الدنیا و ما الحیوة الدنیا فى الأخرة إلاّ متع) چون مراد از ضمیر در «فرحوا» کفرپیشگان و مخالفان پیامبر(ص) است ، جمله «فرحوا بالحیوة الدنیا و ...» در حقیقت بیانگر ریشه و عاملى از عوامل کفرورزى آنان است ; یعنى ، دل خوش بودنشان به زندگى دنیا ، آنان را به کفرورزى کشانده است.

موضوعات مرتبط

• انسان: تفاوت اقتصادى انسان ها ۲; دنیاطلبى انسان ها ۳ ; روزى انسان ها ۲; غفلت انسان ها ۳
• جهل: آثار جهل ۷
• حیات: ارزش حیات اخروى ۴، ۵; بى ارزشى حیات دنیوى ۴، ۷
• خدا: رازقیت خدا ۱، ۲; مشیت خدا ۲، ۶
• دنیا: دنیا و آخرت ۴
• دنیاطلبى: آثار دنیاطلبى ۷
• روزى: تقدیر روزى ۶; منشأ روزى ۱، ۲
• غفلت: غفلت از آخرت ۳
• کفر: زمینه کفر ۷