الأعراف ٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس خواهیم پرسید آنان را که به سویشان فرستاده شد و خواهیم پرسید از فرستادگان | |-|معزی=پس خواهیم پرسید آنان را که به سویشان فرستاده شد و خواهیم پرسید از فرستادگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = [[نازل شده در سال::15|٣ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::6|٦]] | قبلی = الأعراف ٥ | بعدی = الأعراف ٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«الْمُرْسَلِینَ»: فرستادگان. پیغمبران. | «الْمُرْسَلِینَ»: فرستادگان. پیغمبران. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۵
ترجمه
الأعراف ٥ | آیه ٦ | الأعراف ٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الْمُرْسَلِینَ»: فرستادگان. پیغمبران.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ... (۱) يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ... (۲) وَ يَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ مَا... (۲) وَ يَوْمَ نَبْعَثُ فِي کُلِ أُمَّةٍ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱ - ۹، سوره اعراف
- اشاره به عهدى كه خدا از آدميان گرفته ، و ساير معارفى كه در سوره اعراف آورده شده است .
- مكلف بودن مشركين به توحيد خداى تعالى ومسئول بودن آنان نسبت به ايمان و عمل صالح
- مراد از (( وزن (( و (( ميزان (( اعمال
- اشاره به اينكه ممكن است هر يك از اعمال ، واحدى براى سنجش داشته باشد و بيان معناىجمله : (( و الوزن يومئذ الحق ((
- اقوالى كه در مورد معناى جمله : (( و الوزن يومئذ الحق (( گفته شده است .
- مراد از (( موازين (( و معناى (( ثقل موازين (( در جمله : (( فمن ثقلت موازينه ((
- معناى وزن اعمال در روز قيامت ، تطبيق اعمال است بر حق و براى هر كدام ازاعمال انسان ميزانى است .
- نكته دوم : اينكه معلوم شد كه براى هر انسانى ميزان هاى متعددى است كه هر كدام ازعمل هايش با يكى از آنها سنجيده
- بحث روايتى (رواياتى در مورد مكى بودن سوره اعراف ، وزن و ميزان اعمال و ثقل و خفت اعمال و...)
- روايتى در بيان مراد از وزن اعمال كه مى گويدعمل صفت كارى است كه انجام مى شود و قابل توزين (اصطلاحى ) نيست و خداجاهل نيست و احتياج به توزين اشياء ندارد.
نکات آیه
۱- تمامى امتها و پیامبران مورد بازجویى خداوند در قیامت قرار مى گیرند. (فلنسئلن الذین أرسل إلیهم و لنسئلن المرسلین)
۲- پذیرش و عدم پذیرش رسالتهاى انبیا و نیز عمل به احکام دین، محور بازجویى خداوند از امتهاست. (فلنسئلن الذین أرسل إلیهم) توصیف مردم با عنوان «أرسل إلیهم» دلالت بر این دارد که بازجویى از امتها درباره چگونگى برخورد با رسالتهاى الهى است.
۳- تبلیغ تعالیم دینى و آسمانى، محور بازجویى از پیامبران خدا در قیامت (فلنسئلن الذین أرسل إلیهم و لنسئلن المرسلین) عنوان «مرسلین» در جمله «و لنسئلن المرسلین» بیانگر این است که سؤال از پیامبران درباره تبلیغ رسالت است.
۴- چگونگى رفتار امتها و برخورد آنان با رسالت انبیا، پرسش خداوند از رسولان خویش در قیامت * (فلنسئلن الذین أرسل إلیهم و لنسئلن المرسلین) بدان احتمال که مورد سؤال از پیامبران، رفتار امتهایشان باشد; چه اینکه محور آیات پیشین فرمان به پذیرش آیات الهى و تهدید مخالفان انبیا بوده است.
۵- هشدار خداوند به ظالمان پندناپذیر و تهدید آنان به عذابهاى دوزخ (إنا کنا ظلمین. فلنسئلن الذین أرسل إلیهم)
۶- ستمگران و اعراض کنندگان از قوانین دین، علاوه بر عذابهاى دنیوى به عذابهاى آخرت نیز گرفتار خواهند شد. (و کم من قریة أهلکنها ... إنا کنا ظلمین. فلنسئلن الذین أرسل إلیهم) هدف از بیان بازجویى در قیامت، تهدید ظالمان به عذابهاى اخروى است،و کلمه «فاء» در «فلنسئلن» بیانگر آن است که عذابهاى دنیا پایان مجازات آنان نیست.
موضوعات مرتبط
- امتها: حسابرسى از امتها ۱
- انبیا: آثار برخورد با انبیا ۴; انبیا در قیامت ۳; پرسش از انبیا ۴; تبلیغ انبیا ۳; تکذیب انبیا ۲; حسابرسى از انبیا ۱، ۳
- ایمان: به انبیا ۲; متعلق ۲
- خدا: تهدیدهاى خدا ۵; حسابرسى خدا ۲; هشدار خدا ۵
- دین: عذاب اعراض از دین ۶; عمل به تعالیم دین ۲
- ظالمان: تهدید ظالمان ۵; عذاب اخروى ظالمان ۶; عذاب دنیوى ظالمان ۶; هشدار به ظالمان ۵
- ظلم: کیفر ظلم ۶
- قیامت: پرسش در قیامت ۲; عمومیت حسابرسى در قیامت ۱; محدوده پرسش در قیامت ۴; محور حسابرسى در قیامت ۲، ۳، ۴