المائدة ٥١

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصَارَى‌ أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ‌ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ‌ وَ مَنْ‌ يَتَوَلَّهُمْ‌ مِنْکُمْ‌ فَإِنَّهُ‌ مِنْهُمْ‌ إِنَ‌ اللَّهَ‌ لاَ يَهْدِي‌ الْقَوْمَ‌ الظَّالِمِينَ‌

ترجمه

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! یهود و نصاری را ولّی (و دوست و تکیه‌گاه خود،) انتخاب نکنید! آنها اولیای یکدیگرند؛ و کسانی که از شما با آنان دوستی کنند، از آنها هستند؛ خداوند، جمعیّت ستمکار را هدایت نمی‌کند

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! يهود و نصارا را [تكيه گاه و] دوستان خود نگيريد آنها دوستان و هوادار يكديگرند و هر كه از شما آنها را به دوستى گيرد از آنهاست. همانا خداوند ظالمان را هدايت نمى‌كند

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، يهود و نصارى را دوستان [خود] مگيريد [كه‌] بعضى از آنان دوستان بعضى ديگرند. و هر كس از شما آنها را به دوستى گيرد، از آنان خواهد بود. آرى، خدا گروه ستمگران را راه نمى‌نمايد.

ای اهل ایمان، یهود و نصاری را به دوستی مگیرید، آنان بعضی دوستدار بعضی دیگرند، و هر که از شما مؤمنان با آنها دوستی کند به حقیقت از آنها خواهد بود؛ همانا خدا ستمکاران را هدایت نخواهد نمود.

ای اهل ایمان! یهود و نصاری را سرپرستان و دوستان خود مگیرید، آنان سرپرستان و دوستان یکدیگرند [و تنها به روابط میان خود وفا دارند]. و هر کس از شما، یهود و نصاری را سرپرست و دوست خود گیرد از زمره آنان است؛ بی تردید خدا گروه ستمکار را هدایت نمی کند.

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، يهود و نصارا را به دوستى برمگزينيد. آنان خود دوستان يكديگرند. هر كس از شما كه ايشان را به دوستى گزيند در زمره آنهاست. و خدا ستمكاران را هدايت نمى كند.

ای مؤمنان یهودیان و مسیحیان را که [در مقابله با شما] دوست و هوادار یکدیگرند، به دوستی نگیرید، و هرکس از شما آنان را دوست نگیرد، و هر کس از شما آنان را دوست گیرد، جزو آنان است، خداوند ستمکاران را راهنمایی نمی‌کند

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، جهودان و ترسايان را دوست و همدل مگيريد. برخى از آنان دوستان برخى ديگرند و هر كس از شما كه با آنها دوستى و همدلى دارد او از آنهاست. همانا خدا گروه ستمكاران را راه ننمايد.

ای مؤمنان! یهودیان و مسیحیان را به دوستی نگیرید (و به طریق اولی آنان را به سرپرستی نپذیرید). ایشان برخی دوست برخی دیگرند (و در دشمنی با شما یکسان و برابرند). هرکس از شما با ایشان دوستی ورزد (و آنان را به سرپرستی بپذیرد) بیگمان او از زمره‌ی ایشان بشمار است. و شکّ نیست که خداوند افراد ستمگر را (به سوی ایمان) هدایت نمی‌کند.

هان ای کسانی که ایمان آوردید! یهودیان و نصرانیان را اولیاء [:دوستان و سرپرستان](خود) مگیرید. بعضی از آنان اولیاء بعضی دیگرند (و) هرکس از شما آنان را به ولایت برگیرد، بی‌گمان (خود) از آنان است. خدا بی‌چون گروه ستمگران را هدایت نمی‌کند.

ای آنان که ایمان آوردید نگیرید جهودان و ترسایان را دوستانی برخی از ایشانند دوستان برخی و کسی که دوستی کند با آنان از شما هر آینه او از آنان است همانا خدا هدایت نکند گروه ستمگران را

المائدة ٥٠	آیه ٥١	المائدة ٥٢
سوره : سوره المائدة نزول : ١٠ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أوْلِیَآءَ»: جمع ولی، دوستان. سرپرستان. «یَآ أیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ و النَّصَارَی أوْلِیَآءَ»: در اینجا منظور این نیست که مسلمانان هیچ گونه رابطه تجاری و اجتماعی با یهودیان و مسیحیان نداشته باشند. بلکه منظور این است که با آنان هم‌پیمان نگردند و محرم اسرارشان ندانند و در برابر دشمنان خود بر دوستی آنان تکیه نکنند و هرگز ایشان را به سرپرستی نپذیرند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

لاَ يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ‌... (۴) لاَ تَتَّخِذُوا عَدُوِّي‌ وَ... (۴) إِنَّمَا يَنْهَاکُمُ‌ اللَّهُ‌ عَنِ‌... (۳)

تفسیر

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- ضرورت پرهیز مسلمانان از پذیرش ولایت و حاکمیت یهود و نصارا (یا ایها الذین ءامنوا لاتتخذوا الیهود و النصرى أولیاء) یکى از معانى ولایت، امارت و سلطنت است. (قاموس المحیط)، بنابراین «ولى» مى تواند به معناى امیر و حاکم باشد.

۲- حرمت ایجاد روابط دوستى با یهود و نصارا (لاتتخذوا الیهود و النصرى أولیاء) در برداشت فوق «ولى» به معناى دوست که یکى از معانى آن است، گرفته شده است.

۳- یهود و نصارا، مردمى غیر قابل اعتماد و ناشایست براى برقرارى روابط دوستى مسلمانان با آنان (یا ایها الذین ءامنوا لاتتخذوا الیهود و النصرى أولیاء) کلمه «اتخاذ» به معناى برگزیدن و اعتماد کردن است. (مجمع البیان).

۴- ناسازگارى ایمان با ایجاد پیوند دوستى و مودت با یهود و نصارا (یا ایها الذین ءامنوا لاتتخذوا الیهود و النصرى أولیاء) مخاطب قرار دادن مسلمانان با عنوان اهل ایمان و سپس نهى از ایجاد روابط دوستى با یهود و نصارا، گویاى برداشت فوق است.

۵- ایمان و عقیده اسلامى، ملاک و معیار بایسته در ایجاد روابط و مناسبات مودت آمیز (یا ایها الذین ءامنوا لاتتخذوا الیهود و النصرى أولیاء)

۶- یهود و نصارا، تنها با یکدیگر و همکیشان خویش روابط دوستى داشته و به آن وفادار هستند. (یا ایها الذین ءامنوا لاتتخذوا الیهود و النصرى أولیاء بعضهم أولیاء بعض) چون جمله «بعضهم أولیاء بعض» به منزله دلیل براى جمله «لاتتخذوا ...» است، معناى حصر از آن استفاده مى شود.

۷- یهود و نصارا هرگز به تعهدات و روابط خویش با مسلمانان پایبند نخواهند بود. (بعضهم أولیاء بعض)

۸- پایبند نبودن یهود و نصارا به تعهدات خویش نسبت به مسلمانان، فلسفه حرمت ایجاد روابط با آنان (لاتتخذوا الیهود و النصرى أولیاء بعضهم أولیاء بعض)

۹- همکارى و روابط دوستانه یهود و نصارا، در جهت مقابله با اسلام * (یا ایها الذین ءامنوا لاتتخذوا الیهود و النصرى أولیاء بعضهم أولیاء بعض) با توجه به اینکه یهود و نصارا نسبت به یکدیگر دشمنى و کینه دارند، معلوم مى شود دوستى آنها با یکدیگر که از جمله «بعضهم ...» استفاده مى گردد، در جهت مقابله به اسلام است.

۱۰- روابط و پیوندهاى یهود و نصارا با یکدیگر، خطر و هشدارى براى مسلمانان (لاتتخذوا الیهود و النصرى أولیاء بعضهم أولیاء بعض) از اینکه دوستى یهود و نصارا با یکدیگر، دلیل بازداشتن مسلمانان از دوستى با آنان قرار گرفته است، استفاده مى شود که پیوند آنان، پیوندى خطرناک براى مسلمین است.

۱۱- مؤمنان پذیراى ولایت و سرپرستى یهود و نصارا، از زمره کافران و خارج از صف مؤمنان راستین (و من یتولهم منکم فانه منهم)

۱۲- لزوم قطع پیوند، با کسانى که رابطه دوستى با یهود و نصارا برقرار مى سازند. (لاتتخذوا الیهود و النصرى أولیاء ... و من یتولهم منکم فانه منهم) جمله «فانه منهم» مى رساند که هر مسلمانى که پذیراى ولایت یهود و نصارا باشد و یا با آنان روابط دوستانه برقرار کند، از زمره آنان خواهد بود و جمله «و لاتتخذوا ...» دلالت مى کند که نباید با وى رابطه دوستى داشت.

۱۳- مؤمنان، وظیفه دار تبرى و بیزارى نسبت به دشمنان (لاتتخذوا الیهود و النصرى أولیاء ... و من یتولهم منکم فانه منهم)

۱۴- ستمکاران، محروم از هدایت الهى (إنّ اللّه لایهدى القوم الظلمین)

۱۵- یهود و نصارا، مردمى گمراه و ستمگر (إنّ اللّه لایهدى القوم الظلمین) از مصادیق مورد نظر براى «الظلمین» به قرینه صدر آیه ، یهود و نصارا هستند.

۱۶- مسلمانانِ پذیراى ولایت یهود و نصارا، گمراه و از زمره ستمگرانند. (و من یتولهم منکم فانه منهم إنّ اللّه لایهدى القوم الظلمین)

۱۷- دوستى با یهود و نصارا و پذیرش ولایت آنان، ظلم و موجب محرومیت از هدایت الهى (و من یتولهم منکم فانه منهم إنّ اللّه لایهدى القوم الظلمین)

۱۸- هدایت انسانها، تنها در اختیار خداوند است. (إنّ اللّه لایهدى القوم الظلمین)

۱۹- جوامع انسانى، نیازمند به هدایت الهى (إنّ اللّه لایهدى القوم الظلمین) محرومیت از هدایت الهى زمانى مى تواند براى ستمگران تهدید بشمار آید که تمامى مردمان به آن نیازمند باشند.

موضوعات مرتبط

• احکام:۲، ۸ فلسفه احکام ۲، ۸ ۸
• اسلام: مبارزه با اسلام ۹
• ایمان: آثار ایمان ۴ ; ارزش ایمان ۵
• تبرى: اهمیّت تبرى ۱
• جامعه: نیازهاى معنوى جامعه ۱۹
• خدا: اختصاصات خدا ۱۸ ; محرومیت از هدایت خدا ۱۴، ۱۷ ; هدایت خدا ۱۸، ۱۹
• دشمنان: تبرى از دشمنان ۱۳ ; دشمنان اسلام ۹
• دوستى: حرام دوستى ۲ ; ملاک دوستى ۵
• روابط حرام:۸
• ظالمان:۱۵، ۱۶ محرومیت ظالمان ۱۵، ۱۶ ۱۴
• ظلم: موارد ظلم ۱۷
• کافران:۱۱ آثار ولایت کافران ۱۱ ۱۱، ۱۶
• گمراهان:۱۵، ۱۶
• محرمات:۲، ۸
• مسلمانان: ظالم ۱۶ ; مسلمانان گمراه ۱۶ ; مسؤولیت مسلمانان ۱ ; هشدار به مسلمانان ۱۰
• مسیحیان: اعراض از ولایت مسیحیان ۱ ; ترک دوستى با مسیحیان ۱۲ ; خطر مسیحیان ۱۰ ; دوستى با مسیحیان ۲، ۳، ۴، ۸، ۱۷ ; دوستى مسیحیان ۶ ; ظلم مسیحیان ۱۵ ; عهد شکنى مسیحیان ۷، ۸ ; قبول ولایت مسیحیان ۱۱، ۱۶، ۱۷ ; گروه گرایى مسیحیان ۶ ; گمراهى مسیحیان ۱۵ ; مسیحیان و اسلام ۹ ; مسیحیان و مسلمانان ۳، ۷، ۸ ; نژاد پرستى مسیحیان ۶
• معاشرت: آداب معاشرت ۱۲ ; معاشرت ناپسند ۱۲
• مؤمنان: مسؤولیت مؤمنان ۱۳
• نظام اجتماعى:۴، ۱۲
• نظام سیاسى:۱، ۳، ۴، ۱۲
• هدایت: منشأ هدایت ۱۸ ; موانع هدایت ۱۴
• یهود: اعراض از ولایت یهود ۱ ; ترک دوستى با یهود ۱۲ ; خطر یهود ۱۰ ; دوستى با یهود ۲، ۳، ۴، ۸، ۱۷ ; دوستى یهود ۶ ; ظلم یهود ۱۵ ; عهد شکنى یهود ۷، ۸ ; قبول ولایت یهود ۱۱، ۱۶، ۱۷ ; گروه گرایى یهود ۶ ; گمراهى یهود ۱۵ ; نژاد پرستى یهود ۶ ; یهود و اسلام ۹ ; یهود و مسلمانان ۳، ۷، ۸ ; یهود و مسیحیان ۹، ۱۰