آل عمران ٩١: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=همانا آنان که کفر ورزیدند و مُردند حالی که کافرند هرگز قبول نشود از یکی از ایشان سراسر زمین آکنده از زر و گرچه فدیه دهد آن را به جای خویش آنان را است عذابی دردناک و نیست برای ایشان یارانی | |-|معزی=همانا آنان که کفر ورزیدند و مُردند حالی که کافرند هرگز قبول نشود از یکی از ایشان سراسر زمین آکنده از زر و گرچه فدیه دهد آن را به جای خویش آنان را است عذابی دردناک و نیست برای ایشان یارانی | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = | {{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = [[نازل شده در سال::14|٢ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::91|٩١]] | قبلی = آل عمران ٩٠ | بعدی = آل عمران ٩٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::28|٢٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مِلْءُ الأرْضِ»: پرِ زمین. «ذَهَباً»: طلا. «لَوِ افْتَدَی بِهِ»: اگر آن را برای رهائی خود و نجات از عذاب بدهد. | «مِلْءُ الأرْضِ»: پرِ زمین. «ذَهَباً»: طلا. «لَوِ افْتَدَی بِهِ»: اگر آن را برای رهائی خود و نجات از عذاب بدهد. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۳۵
ترجمه
آل عمران ٩٠ | آیه ٩١ | آل عمران ٩٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مِلْءُ الأرْضِ»: پرِ زمین. «ذَهَباً»: طلا. «لَوِ افْتَدَی بِهِ»: اگر آن را برای رهائی خود و نجات از عذاب بدهد.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ اتَّقُوا يَوْماً لاَ تَجْزِي نَفْسٌ... (۲) وَ اتَّقُوا يَوْماً لاَ تَجْزِي نَفْسٌ... (۲) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا... (۳) إِنَ الَّذِينَ کَفَرُوا لَوْ أَنَ... (۷) قُلْ لِعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا... (۱)
تفسیر
نکات آیه
۱ - کسى که در حال کفر بمیرد، اگر به اندازه تمامى زمین براى رهایى خود طلا فدیه دهد، پذیرفته نخواهد شد. (انّ الذین کفروا ... و لو افتدى به)
۲ - هیچ فدیه اى در قیامت براى رهایى کافران از عذاب، پذیرفته نخواهد شد. (انّ الذین کفروا ... و لو افتدى به)
۳ - مرگ، پایان فرصت براى توبه (انّ الذین کفروا و ماتوا و هم کفار فلن یقبل من احدهم ملءُ الارض ذهباً)
۴ - کسانى که در حال کفر بمیرند، مستحقّ عذابى دردناک هستند. (اولئک لهم عذاب الیم)
۵ - ایمان، ارزشى فراتر از سنجش و مقایسه با تمامى مادیات (انّ الذین کفروا ... فلن یقبل من احدهم مِلءُ الارض ذهباً)
۶ - کافران، محروم از هر گونه یار و یاور در قیامت (و ما لهم من ناصرین)
۷ - وجود یاوران و شفیعان در قیامت* (و ما لهم من ناصرین) تقدیم «لهم» بر «ناصرین» که بیانگر حصر است، مى رساند که یاوران و شفیعان در قیامت هستند; ولى تنها کافران از شفاعت آنان محرومند.
موضوعات مرتبط
- توبه: فرصت توبه ۳
- عذاب: اهل عذاب ۴ ; عوامل نجات از عذاب ۲ ; مراتب عذاب ۴
- قیامت: استمداد در قیامت ۵، ۷ ; شفاعت در قیامت ۷ ; فدیه در قیامت ۱، ۲ ; کافران در قیامت ۱، ۵، ۶
- کافران: ۱، ۵، ۶ کیفر کافران ۴
- کفر: آثار کفر ۱