البقرة ١٣٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس اگر ایمان آوردند به مثل آنچه بدان ایمان آوردید همانا هدایت یافتند و اگر روی گردانیدند جز این نیست که ایشانند در خلافی بزودی کفایت کند شما را از ایشان خدا و او است شنوای دانا | |-|معزی=پس اگر ایمان آوردند به مثل آنچه بدان ایمان آوردید همانا هدایت یافتند و اگر روی گردانیدند جز این نیست که ایشانند در خلافی بزودی کفایت کند شما را از ایشان خدا و او است شنوای دانا | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = [[نازل شده در سال::17|٥ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::137|١٣٧]] | قبلی = البقرة ١٣٦ | بعدی = البقرة ١٣٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ ما آمَنْتُم بِهِ»: اگر ایمان بیاورند همان گونه که شما ایمان آوردهاید. یعنی ایمان به خدا و کتابهای آسمانی و پیغمبران به طور کلّی که در آیه قبلی مذکور است. واژه (مَا) مصدری است، و مرجع ضمیر (هِ) در (بِهِ)، الله است. «شِقَاقٍ»: جنگ و ستیز. مخالفت. جبههگیری. «سَیَکْفِیکَ»: تو را بسنده خواهد بود. | «فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ ما آمَنْتُم بِهِ»: اگر ایمان بیاورند همان گونه که شما ایمان آوردهاید. یعنی ایمان به خدا و کتابهای آسمانی و پیغمبران به طور کلّی که در آیه قبلی مذکور است. واژه (مَا) مصدری است، و مرجع ضمیر (هِ) در (بِهِ)، الله است. «شِقَاقٍ»: جنگ و ستیز. مخالفت. جبههگیری. «سَیَکْفِیکَ»: تو را بسنده خواهد بود. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۲۹
ترجمه
البقرة ١٣٦ | آیه ١٣٧ | البقرة ١٣٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ ما آمَنْتُم بِهِ»: اگر ایمان بیاورند همان گونه که شما ایمان آوردهاید. یعنی ایمان به خدا و کتابهای آسمانی و پیغمبران به طور کلّی که در آیه قبلی مذکور است. واژه (مَا) مصدری است، و مرجع ضمیر (هِ) در (بِهِ)، الله است. «شِقَاقٍ»: جنگ و ستیز. مخالفت. جبههگیری. «سَیَکْفِیکَ»: تو را بسنده خواهد بود.
تفسیر
نکات آیه
۱ - رسیدن به هدایت، در گرو ایمان به خدا و ایمان به همه پیامبران و کتابهاى آسمانى، و تسلیم بودن در برابر خداوند است. (فإن ءامنوا بمثل ما ءامنتم به فقد اهتدوا)
۲ - یهود و نصارا، تا آن گاه که به قرآن و تمامى پیامبران و همه کتابهاى آسمانى ایمان نیاورند، هدایت یافته نیستند. (فإن ءامنوا بمثل ما ءامنتم به فقد اهتدوا) مراد از ضمیر فاعلى در «ءامنوا» و «اهتدوا»، به دلیل آیه ۱۳۵، یهود و نصارا هستند.
۳ - نپذیرفتن معارف اسلام، پس از آگاهى به آنها، نشانه حق ناپذیرى و ستیزه جویى است. (قولوا ءامنا باللّه ... فإن ءامنوا ... و إن تولوا فإنما هم فى شقاق)
۴ - یهود و نصارا، در صورت نپذیرفتن معارف ابلاغ شده به آنان (ایمان به قرآن، ایمان به همه پیامبران و ...) از دشمنان و ستیزه جویان با اسلام و مسلمانان، تلقى خواهند شد. (فإن ءامنوا ... فقد اهتدوا و إن تولوا فإنما هم فى شقاق) «شقاق» به معناى دشمنى و مخالفت کردن است. حرف «فى» مى رساند که دشمنى و مخالفت یهود و نصارا با اسلام، سراسر وجود آنان را فرا گرفته است.
۵ - دفع شر یهودیان و نصرانیان از جامعه اسلامى، وعده و نوید خداوند به پیامبر(ص) (فإنما هم فى شقاق فسیکفیکهم اللّه و هو السمیع العلیم)
۶ - خداوند، براى دفع شر و خنثى کردن توطئه ستیزه گران با انبیا، کافى است. (فسیکفیکهم اللّه)
۷ - ایمان نیاوردن یهود و نصارا به قرآن و معارف اسلام، از سر ستیزه جویى و دشمنى است. (و إن تولوا فإنما هم فى شقاق)
۸ - خداوند، سمیع (شنوا) و علیم (دانا) است. (و هو السمیع العلیم)
۹ - خداوند، به سخنان و اندیشه هاى توطئه آمیز دشمنان اسلام آگاه است. (فإنما هم فى شقاق فسیکفیکهم اللّه و هو السمیع العلیم)
۱۰ - خداوند، اقرار و اعتراف انسانها را به ارکان ایمان، مى شنود و به اندیشه ها و باورهاى آنان آگاه است. (فإن ءامنوا ... فقد اهتدوا ... و هو السمیع العلیم) در برداشت فوق، جمله «و هو السمیع العلیم» در ارتباط با صدر آیه معنا شده است.
روایات و احادیث
۱۱ - از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: «مراد از «شقاق» در آیه «فانماهم فى شقاق» کفر است. » [۱]
موضوعات مرتبط
- اسلام: دشمنان اسلام ۴
- اسماء و صفات: سمیع ۸; علیم ۸
- اقرار: اقرار به ایمان ۱۰
- اهل کتاب: کفر اهل کتاب ۱۱
- ایمان: آثار ایمان به انبیا ۱; آثار ایمان به خدا ۱; آثار ایمان به کتب آسمانى ۱
- تسلیم: آثار تسلیم به خدا ۱
- حق: نشانه هاى حق ناپذیرى ۳
- خدا: بشارتهاى خدا ۵; شنوایى خدا ۱۰; علم خدا ۹، ۱۰; قدرت خدا ۶
- دشمنان: آگاهى از توطئه دشمنان ۹; دفع شر دشمنان ۶
- دشمنى: نشانه هاى دشمنى ۳
- علم: آثار علم ۳
- کفر: آثار کفر به انبیا ۴; آثار کفر به قرآن ۴; کفر به اسلام ۳، ۷; کفر به قرآن ۷
- محمّد(ص): بشارت به محمّد(ص) ۵
- مسلمانان: حمایت از مسلمانان ۵; دشمنان مسلمانان ۴
- مسیحیان: آثار دشمنى مسیحیان ۷; دشمنى مسیحیان ۴; دفع شر مسیحیان ۵; شرایط هدایت مسیحیان ۲; کفر مسیحیان ۷
- هدایت: عوامل هدایت ۱
- یهود: آثار دشمنى یهود ۷; دشمنى یهود ۴; دفع شر یهود ۵; شرایط هدایت یهود ۲; کفر یهود ۷
منابع
- ↑ مجمع البیان، ج ۱، ص ۴۰۶; تفسیر برهان، ج ۱- ، ص ۱۵۷، ح ۳.