تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۲۴: تفاوت میان نسخه‌ها

وَ مَا أَنت بِهَادِ الْعُمْىِ عَن ضلَالَتِهِمْ إِن تُسمِعُ إِلا مَن يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُم مُّسلِمُونَ(۵۳)

خدا آن كسى است كه بادها را مى فرستد تا ابرها را برانگيزد، و هر طور بخواهد، آن را در آسمان بگستراند، و آن را قطعه هايى روى هم و متراكم كرده، قطره هاى باران را مى بينى كه از لابلاى آن ابر بيرون مى شود، و چون آن را به هر كس از بندگان خود برساند، شادمانى كنند. (۴۸)

و نيز تو نمى توانى كوران گمراه را از گمراهى به هدايت بكشانى، و به جز كسانى را كه به آيات ما ايمان دارند، و تسليم ما هستند، نمى شنوانى. (۵۳)

اين آيات، سومين فصل از سوره است، كه گفتيم از راه افعال خداى تعالى، بر اصول عقايد استدلال مى كند. و يا به عبارتى ديگر، اسامى افعال خدا را مى شمارد. و غرض عمده از آن، احتجاج بر مسأله معاد است،