هود ١٢٣

وَ لِلَّهِ‌ غَيْبُ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ وَ إِلَيْهِ‌ يُرْجَعُ‌ الْأَمْرُ کُلُّهُ‌ فَاعْبُدْهُ‌ وَ تَوَکَّلْ‌ عَلَيْهِ‌ وَ مَا رَبُّکَ‌ بِغَافِلٍ‌ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌

ترجمه

و (آگاهی از) غیب (و اسرار نهان) آسمانها و زمین، تنها از آن خداست؛ و همه کارها به سوی او بازمی‌گردد! پس او را پرستش کن! و بر او توکّل نما! و پروردگارت از کارهایی که می‌کنید، هرگز غافل نیست!

و نهان آسمان‌ها و زمين از آن خداست، و تمام كارها [سر انجام‌] به او بازگردانده مى‌شود. پس او را پرستش كن و بر او توكّل نماى، و پروردگار تو از آنچه مى‌كنيد غافل نيست

و نهان آسمانها و زمين از آنِ خداست، و تمام كارها به او بازگردانده مى‌شود؛ پس او را پرستش كن و بر او توكّل نماى، و پروردگار تو از آنچه انجام مى‌دهيد غافل نيست.

و هر چه در آسمانها و زمین پنهان است همه برای خداست و امور عالم همه به خدا بازگردانده می‌شود (و به دست قدرت اوست)، او را بپرست و بر او توکل کن، و پروردگار تو از آنچه می‌کنید غافل نیست.

نهان آسمان ها و زمین فقط در سیطره دانش خداست، همه کارها به او باز گردانده می شود؛ پس او را بندگی کن و بر او توکل داشته باش، و پروردگارت از آنچه انجام می دهید، بی خبر نیست.

و از آن خداست نهان آسمانها و زمين و به او بازگردانده مى‌شود همه كارها. او را بپرست و بر او توكل كن كه پروردگارت از آنچه به جاى مى‌آوريد غافل نيست.

و علم غیب آسمانها و زمین از آن خداوند است و همه کارها به سوی او باز گردانده می‌شود، پس او را بپرست و بر او توکل کن و پروردگارت از کار و کردارتان غافل نیست‌

و خداى راست نهان و ناپيداى آسمانها و زمين و بازگشت همه كارها به اوست، پس او را بپرست و بر او توكّل كن، و پروردگار تو از آنچه مى‌كنيد غافل نيست.

(آگاهی از) غیب آسمانها و زمین ویژه‌ی خدا است، و کارها یکسره بدو برمی‌گردد (و امور جهان به فرمان او می‌چرخد)، پس او را بپرست و بر او تکیه کن و (بدان که) پروردگارت از چیزهائی که می‌کنید بی‌خبر نیست.

و نهان آسمان‌ها و زمین تنها از آنِ خداست و همه چیز و همه کار و هر فرمان تنها سوی او باز گردانده می‌شود؛ پس او را پرستش کن و بر او توکل نمای. و پروردگارت از آنچه می‌کنید غافل نیست.

و خدای را است ناپیدای آسمانها و زمین و بسوی او بازگردانیده شود امر همه آن پس او را پرستش کن و بر او توکّل کن و نیست پروردگار تو غافل از آنچه می‌کنید

هود ١٢٢	آیه ١٢٣	هود ١٢٤
سوره : سوره هود نزول : ٩ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢١ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَ الأرْضِ»: آگاهی از راز آسمانها و زمین. یعنی اطّلاع از غیب کائنات خاصّ خدا است و بس. «إِلَیْهِ یُرْجَعُ الأمْرُ»: کار و بار بدو حوالت می‌گردد. کار بندگان برای حساب و کتاب در آخرت بدو برگشت داده می‌شود. متصرّف در شؤون و گرداننده امور جهان او است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

إِيَّاکَ‌ نَعْبُدُ وَ إِيَّاکَ‌... (۱) وَ قَالَ‌ مُوسَى‌ يَا قَوْمِ‌ إِنْ‌... (۱) وَ تَوَکَّلْ‌ عَلَى‌ الْحَيِ‌ الَّذِي‌... (۲)

قُلْ‌ أَ غَيْرَ اللَّهِ‌ أَبْغِي‌ رَبّاً... (۶) قُلْ‌ هُوَ الرَّحْمٰنُ‌ آمَنَّا بِهِ‌ وَ... (۱) رَبُ‌ الْمَشْرِقِ‌ وَ الْمَغْرِبِ‌ لاَ... (۲)

تفسیر

• آيات ۱۲۳ - ۱۲۰، سوره هود
• فايده نقل داستان انبياء گذشته براى رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) و مؤ منين
• آخرين حرف به ايمان نياورندگان : ((اعملوا على مكانتكم ...))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- آسمانها و زمین ، داراى غیبى وراى آنچه احساس و مشاهده مى شود. (و لله غیب السموت و الأرض)

۲- تنها خداوند مالک غیب آسمانها و زمین است. (و لله غیب السموت و الأرض)

۳- جهان ، حاوى آسمانهایى متعدد (و لله غیب السموت)

۴- جریان همه امور در اختیار خداوند است و تنها او منشأ همه آنهاست. (و إلیه یرجع الأمر کله) مراد از «الأمر» همه فعل و انفعالات موجود در هستى است و از آن جا که اینها به فرمان تکوینى خدا تحقق مى یابند ، کلمه «امر» بر آنها اطلاق شده است. بازگشت امور به خدا (إلیه یرجع الأمر) به این معناست که خداوند منشأ همه آنها مى باشد.

۵- لزوم پرستش خدا و توکل بر او (فاعبده و توکل علیه)

۶- پرستش خداوند و توکل بر او ، از توصیه هاى الهى به پیامبر(ص) (فاعبده و توکل علیه)

۷- باور به انحصار مالکیت خداوند بر غیب هستى ، وادار کننده آدمى به پرستش خدا و توکل بر او (و لله غیب السموت و الأرض ... فاعبده و توکل علیه) جمله «اعبده و توکل علیه» بر دو جمله «لله غیب السماوات و الأرض» و «إلیه یرجع الأمر کله» تفریع شده است. برداشت فوق ، ناظر به ارتباط آن با جمله نخست است.

۸- باور به بازگشت همه امور به خدا و منشأ بودن او براى همه کارها ، آدمى را به عبادت وى و توکل کردن بر او ، وامى دارد. (و إلیه یرجع الأمر کله فاعبده و توکل علیه) در برداشت فوق جمله «اعبده و توکل علیه» در ارتباط با «إلیه یرجع ...» معنا شده است.

۹- پرستش خداوند ، سوق دهنده آدمى به توکل و سپردن امور خویش به اوست. (فاعبده و توکل علیه)

۱۰- خداوند ، هرگز از اعمال انسانها غافل نبوده و رفتارشان بر او مخفى نمى ماند. (و ما ربک بغفل عما تعملون)

۱۱- آگاهى به اعمال و رفتار انسانها ، از شرایط ربوبیت است. (و ما ربک بغفل عما تعملون)

۱۲- خداوند ، پرستشگران و بندگان خویش را از پاداشها بهره مند مى سازد. (فاعبده ... و ما ربک بغفل عما تعملون) از هدفهاى بیان آگاهى خدا به اعمال انسانها ، پس از فرمان به عبادت و پرستش (اعبده) ، تضمین پاداش است.

۱۳- خداوند ، توکل کنندگان بر وى را یارى مى دهد. (و توکل علیه و ما ربک بغفل عما تعملون) از بیان آگاهى خدا پس از توصیه به توکل (وتوکل علیه) ، برداشت فوق استفاده مى شود.

۱۴- باور و توجه آدمى به آگاهى خداوند از کردارها ، زمینه ساز روى آوردن به پرستش او و سپردن امور خویش به اوست. (فاعبده و توکل علیه و ما ربک بغفل عما تعملون) از هدفهاى یادآورى نظارت خدا بر اعمال انسانها ، پس از توصیه به عبادت و توکل ، ترغیب آنان به پرستش و توکل کردن بر اوست; یعنى ، آن گاه که آدمى به آگاهى خدا و عدم غفلت او باور کرد ، به توصیه هاى او روى مى آورد.

موضوعات مرتبط

• آسمان: تعدد آسمان ۳; غیب آسمان ها ۱; مالک غیب آسمان ها ۲
• آفرینش: مالک غیب آفرینش ۷
• اسماء و صفات: صفات جلال ۱۰
• امور: منشأ تدبیر امور ۴
• انسان: علم به عمل انسان ها۱۱
• انگیزش: عوامل انگیزش ۷، ۸
• ایمان: آثار ایمان ۷، ۸، ۱۴; ایمان به بازگشت به خدا ۸; ایمان به توحید افعالى ۸; ایمان به علم خدا ۱۴; ایمان به مالکیت خدا ۷
• توحید: توحید افعالى ۴
• توکل: اهمیت توکل بر خدا ۵، ۶; توکل بر خدا ۱۳; زمینه توکل ۷، ۸، ۹، ۱۴
• جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۴; جهان بینى و ایدئولوژى ۱۴
• خدا: اختصاصات خدا ۲، ۴، ۷; اختیارات خدا ۴; امدادهاى خدا ۱۳; پاداشهاى خدا ۱۲; تنزیه خدا ۱۰; توصیه هاى خدا ۶; خدا و عمل انسانها ۱۰; خدا و غفلت ۱۰; مالکیت خدا ۲
• ربوبیت: شرایط ربوبیت ۱۱
• زمین: غیب زمین ۱; مالک غیب زمین ۲
• عبادت: آثار عبادت خدا ۹; اهمیت عبادت خدا ۵، ۶; پاداش عبادت خدا ۱۲; زمینه عبادت خدا ۱۴; عوامل عبادت خدا ۷، ۸
• متوکلان: امداد به متوکلان ۱۳
• محمد(ص): توصیه به محمد(ص) ۶; توکل محمد(ص) ۶; عبودیت محمد(ص) ۶