هود ٢٢: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=ناگزیر آنانند در آخرت زیانمندتران | |-|معزی=ناگزیر آنانند در آخرت زیانمندتران | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره هود | نزول = | {{آيه | سوره = سوره هود | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::22|٢٢]] | قبلی = هود ٢١ | بعدی = هود ٢٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لا جَرَمَ»: حَقّاً. مسلّماً. | «لا جَرَمَ»: حَقّاً. مسلّماً. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۲
ترجمه
هود ٢١ | آیه ٢٢ | هود ٢٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«لا جَرَمَ»: حَقّاً. مسلّماً.
تفسیر
- آيات ۲۴ - ۱۷، سوره هود
- معناى ((بينه )) و موارد اطلاق و استعمال آن
- بينه در آيه : ((افمن كان على بينه من ربه ...)) به معناى بصيرت الهى است و جملهمذكور منطبق بر رسول خدا (ص ) است
- معناى شاهد در: ((و يتلوه شاهد منه )) و اثر شهادت در اعتماد به مورد شهادت و ايمان بهآن
- اشاره به انطباق ((شاهد منه )) در آيه شريفه با امير المؤ منين (ع ) و وجوه ديگرى كهمفسرين درباره مراد از شاهد گفته اند
- قرآن چيز نوظهورى نيست و پيش از آن ، كتاب موسى (ع )نازل شده ، كتابى كه امام و رحمت بود
- خطاب به مشركين : اين شما هستيد كه به خدا افتراء مى بنديد
- توضيح : مراد از اينكه در قيامت مشركين بر پروردگارشان عرضه مى شوند
- تمامى منحرفين از راه حق ، ستمكار و مفترى بر خدايند
- مشركين و كفار با كفر خود و جز خدا را ولى گرفتن ، از قدرت و سلطه خداى تعالى وولايت او خارج نگشته اند و عذابشان دو برابر مى شود
- توضيحى درباره اينكه كفار آيات خدا را نمى بينند و انذارها و تبشيرها را نمى شنوند
- وجوه ديگرى كه مفسرين در معناى جمله : ((و ما كانوا يستطيعون السمع و ما كانوايبصرون )) گفته اند
- معناى خسران نفس و ضلال گم شدن متريات و مراد از اينكه كفار در آخرت ((اخسرون ))هستند
- معناى ((اجابت ))و مراد از اخبات مؤ منينى بسوى خدا
- وصف (واجتنبوا ربهم ) به طايفه خاصى از مؤ منين اشاره دارد.
- بحث روايتى
- روايات متعددى درباره انطباق جمله : ((افمن كان على بينه من ربه و يتلوه شاهد منه ))بر رسول خدا (ص ) و امير المؤ منين (عليه السلام )
- رد سخن مغرضانه صاحب المنار
- روايتى درباره معناى : ((واخبتوا الى ربهم )) ۲۹۲
نکات آیه
۱- کفرپیشگان ، مردمى تباه شده و زیانکار ، در عرصه دنیا و صحنه آخرت (لاجرم أنّهم فى الأخرة هم الأخسرون)
۲- تباهى و زیان کارى کفرپیشگان در سراى آخرت ، افزونتر از خسارت و تباهى آنان در دنیاست. (لاجرم أنّهم فى الأخرة هم الأخسرون) «أخسَر» (زیانکارتر) اسم تفضیل است و مى طلبد که زیان کارى کافران در آخرت، با خسارت دیگرى سنجیده شده باشد. مى توان گفت: آن خسارت، خسارت کافران در دنیاست. براین اساس جمله «لاجرم أنّهم ...» دلالت مى کند که کافران در دنیا و نیز در آخرت، زیانکارند و خسارت اخروى آنان در مقایسه با خسارت دنیوى، زیادتر و سنگین تر است.
۳- کفرپیشگانى که بر خدا دروغ مى بندند و مردم را از راه خدا باز مى دارند و قیامت را انکار مى کنند ، در سراى آخرت از دیگر کافران و گنهکاران ، تباه تر و زیانکارترند. (و من أظلم ... الذین یصدون ... لاجرم أنّهم فى الأخرة هم الأخسرون) برداشت فوق بر اساس این احتمال است که مقیاس سنجش و تعیین زیانکار و زیانکارتر مراتب کفر باشد. براین مبنا آیه شریفه دلالت دارد براینکه: همه کافران در آخرت زیانکارند; ولى آنان که بر خدا دروغ بستند و ... از دیگر کافران و گنهکاران، زیانکارتر مى باشند.
۴- کفر و پیامدهاى آن ، داراى مراتبى متفاوت (لاجرم أنّهم فى الأخرة هم الأخسرون)
موضوعات مرتبط
- آخرت: زیانکارى اخروى مکذبان آخرت ۳
- زیان: شدت زیان اخروى ۲; مراتب زیان ۲
- زیانکاران: ۱، ۲، ۳
- سبیل الله: زیانکارى اخروى مانعان از سبیل الله ۳
- قیامت: تبهکارترین مردم در قیامت ۳; زیانکارترین مردم در قیامت ۳
- کافران: تباهى اخروى کافران ۱، ۲، ۳; تباهى دنیوى کافران ۱، ۲; زیانکارى اخروى کافران ۱، ۲، ۳; زیانکارى دنیوى کافران ۱،۲
- کفر: مراتب کفر ۴
- گناهکاران: تباهى اخروى گناهکاران ۳
- مفتریان بر خدا: زیانکارى اخروى مفتریان بر خدا ۳