الأعراف ١١٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و وحی نمودیم به موسی که بیفکن عصای خویش را ناگهان فروبرد آنچه را دروغ آورند | |-|معزی=و وحی نمودیم به موسی که بیفکن عصای خویش را ناگهان فروبرد آنچه را دروغ آورند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::117|١١٧]] | قبلی = الأعراف ١١٦ | بعدی = الأعراف ١١٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«تَلْقَفُ»: میبلعد. قورت میدهد. از ماده (لَقْف) به معنی به سرعت بلعیدن. «یَأْفِکُونَ»: به هم میبافتند. به دروغ سرهم میکردند. از ماده (إِفْک) به معنی بدترین دروغ. بهتان و افتراء. | «تَلْقَفُ»: میبلعد. قورت میدهد. از ماده (لَقْف) به معنی به سرعت بلعیدن. «یَأْفِکُونَ»: به هم میبافتند. به دروغ سرهم میکردند. از ماده (إِفْک) به معنی بدترین دروغ. بهتان و افتراء. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۶
ترجمه
الأعراف ١١٦ | آیه ١١٧ | الأعراف ١١٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«تَلْقَفُ»: میبلعد. قورت میدهد. از ماده (لَقْف) به معنی به سرعت بلعیدن. «یَأْفِکُونَ»: به هم میبافتند. به دروغ سرهم میکردند. از ماده (إِفْک) به معنی بدترین دروغ. بهتان و افتراء.
تفسیر
- آيات ۱۰۳ - ۱۲۶، سوره اعراف
- بيان آيات مربوط به بعثت موسى عليه السلام به سوى فرعون
- گفتگوى موسى (عليه السلام ) با فرعون
- تبديل عصاى موسى (ع ) به اژدها و بيضاء گشتن دست آن حضرت
- احضار ساحران ، عكس العمل فرعون و فرعونيان در برابر موسى عليه السلام
- معارضه ساحران با موسى (ع ) و تسليم شدنشان در برابر آن حضرت
- فرعون بعد از ايمان آوردن ساحران آنان را به توطئه و تبانى قبلى با موسى (ع ) متهمو آنان را تهديد مى كند
- پاسخ سحره به تهديدات فرعون : انّا ربنا منقلبون ...
- بحث روايتى (روايات عجيبه در مورد داستان حضرت موسى و فرعون و بيان ضعف آنها)
نکات آیه
۱- خداوند پس از جادوگرى ساحران به موسى فرمان داد تا عصاى خویش را در صحنه مبارزه رها سازد. (و أوحینا إلى موسى أن ألق عصاک)
۲- خداوند، فرمانش را (افکندن عصا) از طریق وحى به موسى ابلاغ کرد. (و أوحینا إلى موسى أن ألق عصاک)
۳- عصاى موسى(ع) پس از افکنده شدن، تمام بافته هاى جادویى ساحران را بلعید و به کام خویش فروبرد. (فإذا هى تلقف ما یأفکون) «لَقْف» (مصدر تلقف) به معناى گرفتن چیزى با سرعت است و در آیه شریفه به مناسبت مورد به «بلعیدن» تفسیر شده است. جمله «فإذا هى ... » مى تواند خبر از رخدادى باشد که در صحنه مبارزه اتفاق افتاده است. در این صورت تقدیر جمله چنین خواهد بود: أوحینا إلى موسى أن ألق عصاک فالقیها فإذا هى تلقف.
۴- خداوند به موسى(ع) بشارت داد که عصاى وى پس از رها شدن، تمام ساخته هاى دروغین ساحران را خواهد بلعید. (أن ألق عصاک فإذا هى تلقف ما یأفکون) در برداشت فوق جمله «فإذا هى ... »، همانند «أن ألق عصاک»، تفسیر «أوحینا» گرفته شده است. بر این مبنا تقدیر جمله بدین صورت خواهد شد: ألق عصاک فإذا القیتها إذا هى تلقف ما یأفکون.
۵- عصاى موسى(ع) با بلعیدن ابزار جادویى ساحران، صحنه اى شگفت و به دور از انتظار همگان به وجود آورد. (فإذا هى تلقف ما یأفکون) «إذا» براى مفاجات است و دلالت مى کند که جمله پس از آن در یک حالت غیر منتظره واقع شده است.
۶- سحر، امرى ناپایدار در برابر معجزه (فإذا هى تلقف ما یأفکون)
موضوعات مرتبط
- جادو: حقیقت جادو ۶ ; ناپایدارى جادو ۶
- جادوگران فرعون: جادوى جادوگران فرعون ۱ ; شکست جادوگران فرعون ۳، ۴، ۵
- خدا: اوامر خدا ۱، ۲ ; بشارت خدا ۴
- معجزه: و جادو ۶
- موسى(ع): بشارت به موسى(ع) ۴ ; عصاى موسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۵ ; قصه موسى(ع) ۱، ۳، ۴، ۵ ; معجزه موسى(ع) ۱، ۲، ۳ ; وحى به موسى(ع) ۲