الأعراف ٩٨: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=یا ایمن شدند مردم شهرها که بیایدشان خشم ما روزانه حالی که آنانند بازی‌کنان | |-|معزی=یا ایمن شدند مردم شهرها که بیایدشان خشم ما روزانه حالی که آنانند بازی‌کنان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = [[نازل شده در سال::9|٩ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::98|٩٨]] | قبلی = الأعراف ٩٧ | بعدی = الأعراف ٩٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«ضُحیً»: وقت چاشتگاه. می‌شود مراد تمام روز هم باشد. | «ضُحیً»: وقت چاشتگاه. می‌شود مراد تمام روز هم باشد. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۶
ترجمه
| الأعراف ٩٧ | آیه ٩٨ | الأعراف ٩٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«ضُحیً»: وقت چاشتگاه. می‌شود مراد تمام روز هم باشد.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ کَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَکْنَاهَا... (۲) أَ فَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِيَهُمْ... (۳) أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ... (۰)
تفسیر
- آيات ۹۴ - ۱۰۲، سوره اعراف
- سنن الهى در مورد امت هايى كه به سويشان پيامبر مى فرستاد
- دود كجروى هر امتى به چشم خودش مى رود
- تمدن بشرى توانائى تسلط بر نظام كون و نواميس طبيعت را ندارد.
- چكيده سخن در سنت لايتغير الهى
- سنت ابتلاء به سختى ها (باءساء و ضرّاء) و سنتعطاء نعمت ، دو سنت الهى براى آزمايش امت ها است .
- مكر خدا به عنوان مجازات صحيح و مكر ابتدائى از خداوند ممتنع است .
- چند وجه از وجوهى كه در معناى آيه : (( اولم يهد للذين يرثون الارض ...(( گفته شدهاست .
- تفسير و شرح آيه شريفه : (( تلك القرى نقص عليك ...((
- اقوال متعدد ديگرى كه در تفسير آيه فوق گفته شده است
- بحث روايتى (روايتى در ذيل جمله : (( و ما وجدنا لاكثرهم من عهد((
نکات آیه
۱- جوامع تکذیب کننده رسولان الهى همواره در خطر گرفتار شدن به عذاب الهى، بویژه به هنگام اشتغال به سرگرمیها و بازیچه هاى روزانه (أو أمن أهل القرى أن یأتیهم بأسنا ضحى و هم یلعبون)
۲- کافران به پندارى نابجا، خود را از گرفتار شدن به عذاب الهى مصون مى شمارند. (أو أمن أهل القرى أن یأتیهم بأسنا)
۳- کافران، ناتوان از مقابله با کیفرهاى الهى (أو أمن أهل القرى أن یأتیهم بأسنا)
۴- بیان فرجام کفرپیشگان بى تقوا، از روشهاى قرآن در هدایت مردم به ایمان و تقواست. (و لکن کذبوا فأخذنهم ... أو أمن أهل القرى أن یأتیهم بأسنا)
۵- زندگى و تلاش منکران رسالت، سراسر بازیچه و بى ثمر در سعادت آنان است. (أن یأتیهم بأسنا ضحى و هم یلعبون) مى توان گفت مراد از «لَعْب» در «یلعبون» اشتغال به امور دنیوى و تلاش براى رفع نیازهاى مادى است که چون در مسیر حق و هدف تعیین شده براى انسان نمى باشد، از آن به «بازى کردن» تعبیر شده است.
۶- زندگانى دنیا بدون پایگذارى آن بر مبناى ایمان و تقوا، بازیچه اى بیش نیست. (أن یأتیهم بأسنا ضحى و هم یلعبون)
موضوعات مرتبط
- انبیا: پوچى تلاش منکران انبیا ۵ ; پوچى زندگى منکران انبیا ۵ ; عذاب مکذبان انبیا ۱
- ایمان: اهمیت ایمان ۶ ; زمینه ایمان ۴
- بی‌تقوایان: فرجام بی‌تقوایان ۴
- تقوا: اهمیت تقوا ۶ ; زمینه تقوا ۶
- حیات: پوچى حیات دنیوى ۶
- خدا: سنتهاى خدا ۱ ; عذابهاى خدا ۲ ; کیفرهاى خدا ۳
- زندگى: ناپسند ۶
- سرگرمى: اشتغال به سرگرمى ۱
- عذاب: مصونیت از عذاب ۲ ; موجبات عذاب ۱
- عقیده: باطل ۲
- علم: آثار علم ۴
- کافران: ضعف کافران ۳ ; عقیده کافران ۲ ; فرجام کافران ۴
- هدایت: روش هدایت ۴
