۱۸٬۲۱۰
ویرایش
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
و معناى آيه اين است كه: اگر از قومى كه ميان تو و ايشان عهدى استوار | و معناى آيه اين است كه: | ||
اگر از قومى كه ميان تو و ايشان عهدى استوار گشته، ترسيدى كه در عهدت خيانت كرده و آن را بشكنند، و ترس تو از اين جهت بود كه ديدى آثار آن در حال ظهور است، تو نيز عهد ايشان را نزد ايشان بينداز و آن را لغو كن، و لغويت آن را به ايشان اعلام هم بكن، تا شما و ايشان در شكستن عهد برابر هم شويد، و يا تا اين كه تو در عدالت مستوى و استوار شوى. چون اين خود از عدالت است كه تو با ايشان معامله به مثل كنى. چون اگر بدون اعلام قبلى با ايشان به جنگ در آیى، خواهند گفت كه خيانت كرده، و خدا خيانتكاران را دوست نمى دارد. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۱۵۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۱۵۰ </center> | ||
و خلاصه: اين دو | و خلاصه: اين دو آيه، دو دستور الهى است در قتال با كسانى كه عهد ندارند، و عهد را مى شكنند، و يا ترس اين هست كه بشكنند. | ||
پس اگر دارندگان عهد از | پس اگر دارندگان عهد از كفار، بر عهد خود پايدار نباشند و آن را در هر بار بشكنند، بر ولىّ امر است كه با ايشان مقاتله نموده و بر آنان سختگيرى كند، و اگر ترس اين باشد كه بشكنند و اطمينانى به عهد آنان نداشته باشد، بايد او نيز لغويت عهد را اعلام نموده و آنگاه به قتال با آنان بپردازد، و قبل از اعلام لغويت آن مبادرت به قتال نكند، چه اين خود يك نحوه خيانت است. | ||
و اما اگر عهد بستند و | و اما اگر عهد بستند و آن را نشكسته و ترس اين هم كه خيانت كنند در بين نباشد، البته واجب است عهدشان را محفوظ داشته و احترام كنند، كه خداى تعالى فرموده: «فَأتِمُّوا إلُيهِم عَهدَهُم إلَى مُدَّتِهِم»، و نيز مى فرمايد: «أوفُوا بِالعُقُود». | ||
«'''وَ لا | «'''وَ لا يَحْسبنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنّهُمْ لا يُعْجِزُونَ'''»: | ||
كلمه | كلمه «يَحسَبَنَّ»، قرائت غير مشهور است، و قرائت مشهور آن، با «تاء» خطاب است و خطاب در آن به رسول خدا «صلى الله عليه و آله»، و منظور از آن خوشدل ساختن و تقويت قلب آن حضرت است. مانند خطابى كه بعد از چند آيه ديگر است و مى فرمايد: «يَا أيُّهَا النَّبِىُّ حَسبكَ اللهُ وَ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ المُؤمِنِين». و نيز مانند خطابى كه بعد از چند آيه مورد بحث قرار دارد و مى فرمايد: «يَا أيُّهَا النَّبِىُّ حَرِّضِ المُؤمِنِينَ عَلَى القِتَال». | ||
كلمه | كلمه «سَبَق»، به معناى پيشى گرفتن از كسى است كه مى خواهد خود را به ما برساند. و كلمۀ «اعجاز»، به معناى ايجاد عجز است. و اين كه فرمود: «إنَّهُم لَا يُعجِزُونَ»، تعليل جملۀ «وَ لَا تَحسَبَنَّ...» است. و معنايش اين است كه: | ||
اى پيغمبر تو مپندار كه آنان كه كافر شده اند از ما پيشى گرفته اند، و ما نمى توانيم به آن ها برسيم. چون اينان نمى توانند خدا را عاجز | اى پيغمبر! تو مپندار كه آنان كه كافر شده اند از ما پيشى گرفته اند، و ما نمى توانيم به آن ها برسيم. چون اينان نمى توانند خدا را عاجز كنند. چگونه مى توانند و حال آن كه قدرت بر هر چيز، منحصرا از آنِ اوست. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۱۵۱ </center | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۱۵۱ </center | ||
توضيح آيه شريفه: «و اعدوا لهم ما استطعتم من قوة...»> | ==توضيح آيه شريفه: «و اعدوا لهم ما استطعتم من قوة...»>== | ||
«'''وَ أَعِدُّوا لَهُم مَّا استَطعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَ مِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ ...'''»: | «'''وَ أَعِدُّوا لَهُم مَّا استَطعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَ مِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ ...'''»: | ||
ویرایش