۱۴٬۴۹۵
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۴۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←ماجراى صاحبان باغى كه به عذاب الهى نابود گشت
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
<span id='link428'><span> | <span id='link428'><span> | ||
==ماجراى صاحبان باغى كه به عذاب الهى نابود گشت == | ==ماجراى صاحبان باغى كه به عذاب الهى نابود گشت == | ||
و باز در همان كتاب است كه ابى | و باز در همان كتاب است كه ابى الجارود، از حضرت ابى جعفر «عليه السلام» روايت كرده كه در ذيل آيه «إنّا بَلَونَاهُم كَمَا بَلَونَا أصحَابَ الجَنّة» فرمود: اهل مكّه مبتلا شدند به گرسنگى، همان طور كه صاحبان آن باغ مبتلا شدند. و آن باغ در دنيا در ناحيه يمن بود، در نُه ميلى صنعا قرار داشت، و به آن «رضوان» مى گفتند. | ||
و | و نيز، در همان كتاب است كه شخصى به ابن عباس گفت: جمعى از همين امت اند كه معتقدند اگر بنده خدا گناه كند، از رزق محروم مى شود. ابن عباس گفت: به آن خدايى كه غير او معبودى نيست، اين مطلب در كتاب خدا از آفتاب نيم روز روشن تر است، و خدا آن را در ضمن قصه صاحبان باغ، در سوره «ن وَ القَلَم» آورده. | ||
جريان چنين بوده كه پيرمردى باغى | جريان چنين بوده كه: پيرمردى باغى داشت، و هيچ ميوه اى از آن باغ به خانه اش برده نمى شد، مگر آن كه حق هر صاحب حقى را از آن مى داد. بعد از آن كه از دنيا رفت، فرزندانش آن باغ را به ارث بردند، | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۶۳۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۶۳۳ </center> | ||
و آنان پنج پسر | و آنان پنج پسر بودند. در همان سالى كه پدرشان از دنيا رفت، آن باغ آن قدر حاصل آورد كه در هيچ سالى آن طور نياورده بود. جوانان بعد از نماز عصر، به طرف باغ روانه شدند. ميوه و رزقى بسيار زياد ديدند كه تا آن روز و در حيات پدرشان، چنان حاصلى به آن باغ نديده بودند. | ||
وقتى حاصل بسيار را | وقتى حاصل بسيار را ديدند، طاغى و ياغى شده به يكديگر گفتند: پدر ما پير و خرفت شده و عقلش را از دست داده بود. بياييد با هم قرار بگذاريم امسال به احدى از فقراى مسلمين، چيزى از اين ميوه ها ندهيم، تا اموالمان زياد شود. آنگاه سال هاى بعد روش پدر را دنبال كنيم. چهار نفر از برادران قبول كردند و پنجمى ايشان، در خشم شد و او همان بود كه بعد از سوخته شدن باغ، گفت: «ألَم أقُل لَكُم لَولَا تُسَبّحُون - آيا به شما نگفتم چرا خداى را تسبيح نمى گوييد»؟ | ||
همين شخصى كه از ابن عباس سوال كرده بود، پرسيد: آيا نفر پنجمى اوسط از حيث سن و سال بود؟ ابن عباس گفت: نه اتفاقا از حيث سن و سال از همه كوچكتر بود، بلكه منظور از كلمه اوسط اين كه از همه بهتر و عاقل بود، به دليل اينكه قرآن كريم درباره امت محمد (صلى اللّه عليه و آله وسلم) كه از همه امت ها كوچكتر است به خاطر همين كه از همه امت ها بهتر است فرموده: «'''و كذلك جعلناكم امه وسطا'''». | همين شخصى كه از ابن عباس سوال كرده بود، پرسيد: آيا نفر پنجمى اوسط از حيث سن و سال بود؟ ابن عباس گفت: نه اتفاقا از حيث سن و سال از همه كوچكتر بود، بلكه منظور از كلمه اوسط اين كه از همه بهتر و عاقل بود، به دليل اينكه قرآن كريم درباره امت محمد (صلى اللّه عليه و آله وسلم) كه از همه امت ها كوچكتر است به خاطر همين كه از همه امت ها بهتر است فرموده: «'''و كذلك جعلناكم امه وسطا'''». | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۶۳۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۶۳۵ </center> | ||
<span id='link429'><span> | <span id='link429'><span> | ||
==آيات ۳۴ - ۵۲ سوره قلم == | ==آيات ۳۴ - ۵۲ سوره قلم == | ||
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ(۳۴) | إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ(۳۴) | ||
