الأنبياء ٣٥: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن جزییات آیه)
خط ۴۰: خط ۴۰:
{{ نمایش فشرده تفسیر|
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۲#link288 | آيات ۳۴ - ۴۷ سوره انبياء]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۲#link288 | آيات ۳۴ - ۴۷ سوره انبياء]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۲#link289 | پاسخ خداى تعالى به اميد بستن مشركين به مرگ پيامبر(صلى الله عليه و آله )، بابيان عموميت مرگ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۲#link289 | پاسخ خداى تعالى به امید مشركان به مرگ پيامبر«ص»، با بيان عموميت مرگ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۲#link290 | معانى و موارد استعمال ((نفس (( در لغت و در آيات قرآن كريم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۲#link290 | معانى و موارد استعمال «نفس»، در لغت و در آيات قرآن كريم]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۲#link291 | معنى و موارد استعمال كلمه ((موت -مرگ ((]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۲#link291 | معنا و موارد استعمال كلمۀ «مَوت»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۲#link292 | اشكالاتى جنه به كلام فخر رازى كه قائل به تخصيص آيه(كل نفس دائقه الموت ) شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۲#link292 | اشكالاتى به كلام فخر رازى، در تفسیر آيه «کُلُّ نَفسٍ ذَائِقَةٌ المَوت»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۳#link293 | تهديد كافران استهزاء كننده به آتشى كه ناگهانى مى آيد و...]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۳#link293 | تهديد كافران استهزاء كننده، به آتشى كه ناگهانى مى آيد و...]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۳#link294 | بحث روايتى (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۳۳#link294 | بحث روايتى (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته)]]


}}
}}

نسخهٔ ‏۲۹ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۲۷

کپی متن آیه
کُلُ‌ نَفْسٍ‌ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ‌ وَ نَبْلُوکُمْ‌ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً وَ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ‌

ترجمه

هر انسانی طعم مرگ را می‌چشد! و شما را با بدیها و خوبیها آزمایش می‌کنیم؛ و سرانجام بسوی ما بازگردانده می‌شوید!

ترتیل:
ترجمه:
الأنبياء ٣٤ آیه ٣٥ الأنبياء ٣٦
سوره : سوره الأنبياء
نزول : ٦ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَبْلُوکُمْ»: شما را می‌آزمائیم. یعنی همچون آزماینده‌ای شما را مورد آزمایشهای گوناگون خوشی و ناخوشی قرار می‌دهیم. «فِتْنَةً»: آزمایش. آزمون. مفعول مطلق است از غیر لفظ فعل و برای تأکید است (نگا: فرقان / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱- مرگ، سرنوشت اجتناب ناپذیر انسان ها است. (کلّ نفس ذائقة الموت) «نفس» داراى معانى متعددى است که از جمله آنها «حقیقت»، «عین» و «ذات» مى باشد. بنابراین «کلّ نفس ذائقة الموت»; یعنى، هر شخصى طعم مرگ را خواهد چشید.

۲- انسان ها، حتى پیامبران، در معرض آزمایش و امتحان الهى اند. (أفإیْن متّ ... و نبلوکم بالشرّ و الخیر فتنة )

۳- آدمیان، به وسیله شرّ و خیر موجود در جهان آزموده مى شوند. (و نبلوکم بالشرّ و الخیر فتنة )

۴- حکمت و فلسفه خلقت انسان، امتحان و آزمایش او است. (کلّ نفس ذائقة الموت و نبلوکم بالشرّ و الخیر فتنة ) از ارتباط دو جمله «کلّ...» و «نبلوکم...» استفاده مى شود که جمله اخیر پاسخ سؤال مقدرى است که: اگر مرگ سرنوشت همگان است، پس چرا انسان ها آفریده شده اند.

۵- بازگشت تمامى انسان ها به سوى خدا است. (و إلینا ترجعون )

۶- خدا، مبدأ آغازین حرکت انسان ها است. (و إلینا ترجعون ) برداشت یاد شده از واژه «رجوع» استفاده مى شود; زیرا براى هر رجوع و بازگشتى، نقطه آغازین خواهد بود.

۷- مرگ، نیستى نبوده و حیات آدمى پس از مرگ تداوم خواهد یافت. (کلّ نفس ذائقة ... و إلینا ترجعون ) رجعت و بازگشت انسان به سوى خداوند پس از مرگ (إلینا ترجعون)، بیانگر مطلب یاد شده است.

۸- قیامت، روز ظهور نتایج امتحان و آزمایش انسان ها است. (و نبلوکم ... و إلینا ترجعون ) با توجه به ارتباط دو جمله «نبلوکم...» و «إلینا ترجعون»، به دست مى آید که جمله اخیر، فلسفه و غایت ابتلا و امتحان را بیان کرده است.

روایات و احادیث

۹- «عن أبى عبداللّه(ع) (فى قوله تعالى): «کلّ نفس ذائقة الموت» قال: إنّه یموت أهل الأرض حتّى لایبقى أحد ثمّ یموت أهل السماء ... فیقال من بقى؟ فیقول (ملک الموت): یا ربّ لم یبق إلاّ ملک الموت فیقال له متّ یا ملک الموت فیموت; از امام صادق(ع) در باره آیه شریفه: «کلّ نفس ذائقة الموت» روایت شده که فرمود: تمام اهل زمین مى میرند; به طورى که احدى باقى نمى ماند، سپس اهل آسمان مى میرند. آن گاه پرسیده مى شود چه کسى باقى مانده است؟ ملک الموت مى گوید: پروردگارا! احدى باقى نمانده مگر فرشته مرگ، پس به او گفته مى شود اى فرشته مرگ! بمیر و او مى میرد».[۱]

۱۰- «روى عن أبى عبداللّه(ع): إنّ أمیرالمؤمنین(ع) مرض فعاداه إخوانه فقالوا: کیف تجدک یا أمیرالمؤمنین(ع)؟ قال: بشرٍّ قالوا: ما هذا کلام مثلک قال: إنّ اللّه تعالى یقول: «ونبلوکم بالشرّ والخیر فتنة» فالخیر الصحة والغنى و الشرّ المرض و الفقر; از امام صادق(ع) روایت شده: امیرالمؤمنین(ع) بیمار شد، برادران [دینى] وى از آن حضرت عیادت کردند و گفتند:[حال] خود را چگونه مى یابى اى امیر مؤمنان؟ فرمود: به شر[مبتلى شده ام]، گفتند: این کلام افرادى مانند شما نیست؟ فرمود: خداوند تعالى مى فرماید «و نبلوکم بالشرّ والخیر فتنة» سلامتى و بى نیازى خیر و بیمارى و تنگدستى شرّ است».[۲]

موضوعات مرتبط

  • امتحانهاى: عمومیت امتحانهاى خدا ۲
  • امتحان: ابزار امتحان ۳، ۱۰; امتحان انبیا ۲; امتحان انسانها ۳، ۴; امتحان با خیر ۳، ۱۰; امتحان با شرور ۳، ۱۰
  • انبیا: امتحان انبیا ۲
  • انسانها: امتحان انسانها ۳، ۴; فرجام انسانها ۱، ۵; منشأ حرکت انسانها ۶
  • انسان: فلسفه خلقت انسان ۴
  • بازگشت به خدا:۵
  • جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۵
  • حرکت: منشأ حرکت انسانها ۶
  • خلقت: فلسفه خلقت انسان ۴
  • شرور: امتحان با شرور ۳، ۱۰
  • عزرائیل: مرگ عزرائیل ۹
  • فرجام: فرجام انسانها ۱، ۵
  • مرگ: حتمیت مرگ ۱; عمومیت مرگ ۹; مرگ عزرائیل ۹

منابع

  1. کافى، ج ۳، ص ۲۵۶، ح ۲۵; نورالثقلین، ج ۱، ص ۴۱۹- ، ح ۴۷۰.
  2. مجمع البیان، ج ۷، ص ۷۴; نورالثقلین، ج ۳- ، ص ۴۲۹، ح ۶۸.