الشمس ١٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس گفت بدیشان پیمبر خدا اشتر خدا را و آبشخورش | |-|معزی=پس گفت بدیشان پیمبر خدا اشتر خدا را و آبشخورش | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الشمس | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الشمس | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::13|١٣]] | قبلی = الشمس ١٢ | بعدی = الشمس ١٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«نَاقَةَ اللهِ»: شتر خدا (نگا: اعراف / و ، هود / ، اسراء / ، قمر / ). تحذیر است و واژه ناقه مفعولٌبه فعل محذوف (إِحْذَرُوا) است. «سُقْیَا»: نوبت آب آشامیدن. حِصّهی آب (نگا: شعراء / . | «نَاقَةَ اللهِ»: شتر خدا (نگا: اعراف / و ، هود / ، اسراء / ، قمر / ). تحذیر است و واژه ناقه مفعولٌبه فعل محذوف (إِحْذَرُوا) است. «سُقْیَا»: نوبت آب آشامیدن. حِصّهی آب (نگا: شعراء / . |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۶
ترجمه
الشمس ١٢ | آیه ١٣ | الشمس ١٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«نَاقَةَ اللهِ»: شتر خدا (نگا: اعراف / و ، هود / ، اسراء / ، قمر / ). تحذیر است و واژه ناقه مفعولٌبه فعل محذوف (إِحْذَرُوا) است. «سُقْیَا»: نوبت آب آشامیدن. حِصّهی آب (نگا: شعراء / .
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۵، سوره شمس
- مضمون سوره شمس
- چند وجه درباره مرجع ضمير در ((والنّهار اذا جلّها))
- وجه اينكه در آيه : ((والسّماء و ما بنيها)) از بانى آسمانى تعبير به ((ما)) شده است
- معناى ((فجور)) و ((تقوى )) و مراد از اينكه خداوند فجور و تقواى نفس را به او الهامكرده
- زكّيها و قد خاب من دسّيها
- طغيان قوم ثمود و پى كردن ناقه صالح (عليه السّلام )، نمونه اى از ((و خاب من دسّيه ا)
- (رواياتى درباره الهام فجور و تقوى ، اشقاى اولّين و اشقاى آخرين )
نکات آیه
۱ - حضرت صالح(ع)، رسول خدا و پیامبر قوم ثمود بود. (فقال لهم رسول اللّه) ذکر وصف «رسالت» به جاى نام صالح(ع) تأکید بر الهى بودن گفته هاى آن حضرت است.
۲ - ناقه صالح، معجزه الهى و نشانه رسالت آن حضرت بود. (فقال لهم رسول اللّه ناقة اللّه) اضافه «ناقة» به «اللّه» - پس از بیان رسالت صالح(ع) - بیانگر معجزه بودن آن براى اثبات رسالت او است.
۳ - ناقه صالح، حیوانى با عظمت و داراى حرمتى ویژه در پیشگاه خداوند (ناقة اللّه) استناد «ناقة» به «اللّه» و عنایت ویژه به آزار ندیدن آن و توصیه به دستبرد نزدن مردم به سهمیه آب آن، بیانگر احترام و ارج مندى خاص آن حیوان، در نزد خداوند است.
۴ - آفرینش ناقه صالح، به طور غیرعادى و خارج از اسباب و علل طبیعى بود. (ناقة اللّه) از آن جا که همه موجودات، مملوک خدایند، اضافه «ناقة» به نام جلاله «اللّه»، بیانگر ویژگى آن است و از دخالت مستقیم خداوند، در پیدایش آن حکایت دارد.
۵ - بهره مند ساختن ناقه صالح از آب آشامیدنى، داراى برنامه اى خاص بود. (و سقیها) «سَقْى» و «سُقْیا»، به معناى در اختیار نهادن نوشیدنى است (مفردات) و «سُقْیا» اسم مصدر براى «سَقْى» مى باشد (العین). اضافه این کلمه به ضمیر «ناقة» و نیز برحذر داشتن قوم ثمود از بى توجّهى به آن، نشانه آن است که مردم درباره آب آشامیدنى ناقه، وظیفه خاصى داشتند.
۶ - حضرت صالح(ع)، قوم ثمود را از بى توجّهى به ناقه و برنامه آب خوردن آن، برحذر داشت. (فقال لهم رسول اللّه ناقة اللّه و سقیها) عامل نصب «ناقة اللّه»، فعلى است که بر تحذیر دلالت دارد (نظیر «احذروا). کلمه «سقیاها» عطف بر آن است و مراد، برحذر داشتن مردم از آزاررسانى و منع آب است.
۷ - لزوم حفاظت از ناقه صالح و رعایت برنامه شرب آن، دستورى از جانب خداوند بود. (فقال لهم رسول اللّه ناقة اللّه و سقیها) وصف «رسول اللّه»، نشانگر الهى بودن دستور است.
موضوعات مرتبط
- خدا: اوامر خدا ۷
- رسولان خدا :۱
- صالح(ع): آب دهى شتر صالح(ع) ۵; اعجاز خلقت شتر صالح(ع) ۴; دلایل نبوت صالح(ع) ۲; شتر صالح(ع) ۲; عظمت شتر صالح(ع) ۳; قداست شتر صالح(ع) ۳; قصه صالح(ع) ۵; محافظت از شتر صالح(ع) ۷; معجزه صالح(ع) ۲; نبوت صالح(ع) ۱; نواهى صالح(ع) ۶; نهى از بى اعتنایى به شتر صالح(ع) ۶
- قوم ثمود: تقسیم آب در قوم ثمود ۵، ۶، ۷; نهى به قوم ثمود ۶