الطارق ١٢: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و به زمین دارای شکاف | |-|معزی=و به زمین دارای شکاف | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الطارق | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الطارق | نزول = [[نازل شده در سال::1|١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::12|١٢]] | قبلی = الطارق ١١ | بعدی = الطارق ١٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«ذَاتِ الصَّدْعِ»: شکاف بردار. «الصَّدْع»: شکاف برداشتن و ازهم جدا شدن. اشاره به قابل نفوذ بودن زمین برای رشد گیاهان و درختان است. یعنی خاک زمین سفت و سخت نبوده و بلکه نرم است و به آب و به مویرگها و ریشه‌های روئیدنیها اجازه می‌دهد به داخل زمین نفوذ کنند و فرو روند، و جوانه‌های رُستنیها از داخل آن سر برآورند. صَدْع، به خود گیاه هم گفته شده است. | «ذَاتِ الصَّدْعِ»: شکاف بردار. «الصَّدْع»: شکاف برداشتن و ازهم جدا شدن. اشاره به قابل نفوذ بودن زمین برای رشد گیاهان و درختان است. یعنی خاک زمین سفت و سخت نبوده و بلکه نرم است و به آب و به مویرگها و ریشه‌های روئیدنیها اجازه می‌دهد به داخل زمین نفوذ کنند و فرو روند، و جوانه‌های رُستنیها از داخل آن سر برآورند. صَدْع، به خود گیاه هم گفته شده است. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۵
ترجمه
| الطارق ١١ | آیه ١٢ | الطارق ١٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«ذَاتِ الصَّدْعِ»: شکاف بردار. «الصَّدْع»: شکاف برداشتن و ازهم جدا شدن. اشاره به قابل نفوذ بودن زمین برای رشد گیاهان و درختان است. یعنی خاک زمین سفت و سخت نبوده و بلکه نرم است و به آب و به مویرگها و ریشه‌های روئیدنیها اجازه می‌دهد به داخل زمین نفوذ کنند و فرو روند، و جوانه‌های رُستنیها از داخل آن سر برآورند. صَدْع، به خود گیاه هم گفته شده است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۷، سوره طارق
- معناى ((طارق )) و ((ثاقب ))
- مراد از اينكه فرمود: ((هيچ نفسى نيست جز اينكه بر آن حافظى است ))
- شخصيت انسان به نفس و روح او است و لذا انسانى كه در قيامت اعاده مى شود عين همانانسان دنيوى است نه مثل او
- استدلال بر قدرت خدا بر احياء اموات به خلقت انسان از آبى جهنده كه از بين ((صلب)) و ((ترائب )) خارج مى شود
- وجه تسميه قيامت به ((يوم تببلى السّرائر))
- وصف قرآن به اينكه ((قول فصل )) است و ((هزل نيست ))
- (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته از جمله ((يوم تبلى السّرائر)) و ((اءنهلقول فصل ))
نکات آیه
۱ - زمین، پدیده اى رخنه پذیر، قابل شیار خوردن و در حال شکافته شدن (و الأرض ذات الصدع) «صدع»; یعنى، ایجاد شکاف در چیز مقاوم و سخت (قاموس)، وصف «ذات الصدع» وصف ثابتى است که دلالت دارد، زمین به طور مداوم در حال شکافته شدن است.
۲ - آمادگى زمین، براى رویش گیاهان و پیدایش چشمه ساران (و الأرض ذات الصدع) چنانچه «ذات الرجع» در آیه قبل به باران نظر داشته باشد; «ذات الصدع» در این آیه به نتایج باران در زمین اشاره خواهد داشت.
۳ - سوگند خداوند به زمین و شکاف پذیر بودن آن (و الأرض ذات الصدع) سوگند به موصوف، سوگند به وصف آن نیز مى باشد.
۴ - زمین آفریده اى شگفت است و پیدایش شیار و رخنه در آن، بر شگفتى اش افزوده است. (و الأرض ذات الصدع)
۵ - بازگشت هاى مکرر نزولات آسمانى و رویش گیاهان از دل زمین، از نشانه هاى امکان معاد است. (ذات الرجع ... ذات الصدع) توصیف آسمان و زمین به اوصاف یاد شده - در سیاق آیات معاد - به همسانى آن اوصاف، با اعاده انسان در آخرت اشاره دارد.
موضوعات مرتبط
- آفرینش: شگفتیهاى آفرینش ۴
- باران: تکرار بارش باران ۵
- چشمه: منشأ پیدایش چشمه ها ۲
- زمین: شکافتن زمین ۱; شگفتى خلقت زمین ۴; شگفتى شکافتن زمین ۴; فواید زمین ۲; ویژگیهاى زمین ۱، ۲
- سوگند: سوگند به شکافتن زمین ۳
- قرآن: سوگندهاى قرآن ۳
- گیاهان: منشأ رویش گیاهان ۲، ۵
- معاد: نشانه هاى معاد ۵
