الإنشقاق ٨: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=پس زود است حساب شود حسابی آسان‌
|-|معزی=پس زود است حساب شود حسابی آسان‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الإنشقاق | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::8|٨]] | قبلی = الإنشقاق ٧ | بعدی = الإنشقاق ٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الإنشقاق | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::8|٨]] | قبلی = الإنشقاق ٧ | بعدی = الإنشقاق ٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«سَوْفَ یُحَاسَبُ»: محاسبه و رسیدگی خواهد شد.
«سَوْفَ یُحَاسَبُ»: محاسبه و رسیدگی خواهد شد.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۵


ترجمه

بزودی حساب آسانی برای او می‌شود،

پس زودا كه با حسابى آسان محاسبه شود
بزودى‌اش حسابى بس آسان كنند،
آن کس بسیار حسابش آسان کنند.
به زودی با حسابی آسان به حسابش رسیدگیشود،
زودا كه آسان از او حساب كشند،
زودا که حسابی آسان، با او محاسبه گردد
زودا كه با او حساب كنند حسابى آسان.
با او حساب ساده و آسانی خواهد شد.
پس در آینده‌ای زود با او حسابی آسان شود.
پس زود است حساب شود حسابی آسان‌


الإنشقاق ٧ آیه ٨ الإنشقاق ٩
سوره : سوره الإنشقاق
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سَوْفَ یُحَاسَبُ»: محاسبه و رسیدگی خواهد شد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - در قیامت، اعمال انسان ها حسابرسى خواهد شد. (فسوف یحاسب)

۲ - مرحله حسابرسى در قیامت، مرحله اى پس از دریافت نامه هاى اعمال است. (فسوف یحاسب حسابًا یسیرًا) «سوف»، براى وعده دادن به کار مى رود (مصباح) و دلالت بر تأخیر دارد. (مقاییس اللغة)

۳ - کسانى که نامه عمل آنان به دست راستشان داده شود، حسابرسىِ آسانى خواهند داشت. (فأمّا من أُوتى کتبه بیمینه . فسوف یحاسب حسابًا یسیرًا) «یسیر» دو معنا دارد: ۱. آسان، ۲. قلیل (مفردات راغب). در آیه شریفه، اولین معنا مناسب است.

۴ - اعطاى نامه عمل به دست راست حاضرانِ در قیامت، رمز و نشانه چشم پوشى از لغزش هاى آنان است. * (فأمّا من أُوتى کتبه بیمینه . فسوف یحاسب حسابًا یسیرًا) نادیده گرفتن «سیئات» - که در بعضى از سوره هاى دیگر درباره گروهى از حاضران قیامت مطرح شده - مصداق حساب آسان است.

۵ - در قیامت، انسان خود، محاسبه و ارزشیابى خواهد شد. (فسوف یحاسب) فعل «یحاسب» به شخص استناد یافته است; نه به عمل; بنابراین حسابرسى قیامت در مورد خود اشخاص خواهد بود. مى توان گفت: اعمال و نیت هاى انسان براى او، رتبه وجودى خاصى مى بخشد; زیرا ملکه او شده و ابعاد وجودى او را شکل مى دهد و در نتیجه سنجش آن انسان، در حقیقت محاسبه اعمال او است.

روایات و احادیث

۶ - «قاسم بن محمد عن على قال: سمعت أباعبداللّه(ع) یقول: إنّ اللّه تبارک و تعالى إذا أراد أن یحاسب المؤمن أعطاه کتابه بیمینه و حاسبه فیما بینه و بینه فیقول: عبدى! فعلت کذا ... قد غفرتها لک و ابدلتها حسنات ... و هو قول اللّه عزّوجلّ «فأمّا من اُوتى کتابه بیمینه فسوف یحاسب حساباً یسیراً»;[۱] قاسم بن محمد از على [بن أبى حمزه] روایت نموده که گفت: از امام صادق(ع) شنیدم که مى فرمود: خداى - تبارک و تعالى - زمانى که بخواهد مؤمنى را محاسبه کند، نامه عملش را به دست راست وى مى دهد و او را در آنچه بین خود و او است محاسبه کرده، مى فرماید: بنده من فلان کار را کردى؟ ... من آن را براى تو بخشیدم و آن را به حسنه هایى تبدیل کردم ... و این سخن خداى عزّوجلّ است «فأمّا من اُوتى کتابه بیمینه . فسوف یحاسب حساباً یسیراً»».

۷ - «عن أبى الجارود عن أبى جعفر(ع) قال: قال رسول اللّه(ص) کلّ محاسَب معذّب فقال له قائل: یا رسول اللّه فأین قول اللّه عزّوجلّ «فسوف یحاسب حساباً یسیراً» قال: ذلک العَرْضُ یعنى التَصَفُّحَ;[۲] ابى جارود از امام باقر(ع) روایت نموده که حضرت فرمود: رسول خدا(ص) فرمودند: هر کس محاسبه شود، در عذاب خواهد بود. شخصى به رسول خدا(ص) گفت: پس کلام خداى عزّوجلّ که فرموده: «فسوف یحاسب حساباً یسیراً» چه مى شود؟ حضرت فرمود: آن محاسبه [که گفتم] عرضه شدن [تمام اعمال] است [امام باقر(ع) فرمود: ]مقصود پیامبر(ص) بررسى دقیق[اعمال ]است».

موضوعات مرتبط

  • اصحاب یمین: سهولت حسابرسى اصحاب یمین ۳، ۶; عفو از اصحاب یمین ۴
  • انسان: نقش اخروى انسان ۵
  • حسابرسى: زمان حسابرسى اخروى ۲
  • خود: حسابرسى از خود ۵
  • عفو: نشانه هاى عفو ۴
  • عمل: حسابرسى اخروى عمل ۱، ۵; دقت در حسابرسى عمل ۷
  • قیامت: حسابرى در قیامت ۱
  • مؤمنان: آمرزش اخروى مؤمنان ۶; حسابرسى اخروى مؤمنان ۶; نامه عمل مؤمنان ۶
  • نامه عمل: زمان دریافت نامه عمل ۲; نامه عمل در دست راست ۳، ۴

منابع

  1. بحارالأنوار، ج ۷، ص ۳۲۴، ح ۱۷; تفسیربرهان، ج ۴، ص ۴۴۴، ح ۳.
  2. معانى الاخبار، ص ۲۶۲، ح ۱; نورالثقلین، ج ۵، ص ۵۳۷، ح ۹.