المرسلات ٤٤: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=همانا ما بدینگونه پاداش دهیم به نکوکاران | |-|معزی=همانا ما بدینگونه پاداش دهیم به نکوکاران | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره المرسلات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره المرسلات | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::44|٤٤]] | قبلی = المرسلات ٤٣ | بعدی = المرسلات ٤٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«إِنَّا کَذلِکَ ...»: در این آیه و بسیاری از آیه‌های دیگر، روی این مطلب تکیه شده است که نعمتهای الهی تنها به نیکوکاران داده می‌شود؛ نه به مدّعیان دروغین ایمان. | «إِنَّا کَذلِکَ ...»: در این آیه و بسیاری از آیه‌های دیگر، روی این مطلب تکیه شده است که نعمتهای الهی تنها به نیکوکاران داده می‌شود؛ نه به مدّعیان دروغین ایمان. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۳
ترجمه
| المرسلات ٤٣ | آیه ٤٤ | المرسلات ٤٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«إِنَّا کَذلِکَ ...»: در این آیه و بسیاری از آیه‌های دیگر، روی این مطلب تکیه شده است که نعمتهای الهی تنها به نیکوکاران داده می‌شود؛ نه به مدّعیان دروغین ایمان.
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۵۰، سوره مرسلات
- بيان احتجاجاتى بريگانگى خداوند در ربوبيت ، و بر اثبات يوم الفصل كه از آيه : ((الم نهلك الاولين ...)) و آيات بعد از آن استفاده مى شود
- وصف عذابى كه مكذبان قيامت در آن روز به سوى آن روانه مى شوند
- مقصود از ركوع در آيه : ((و اذا قيل لهم اركعوا لايركعون )) و وجهاتصال اين آيه با آيات قبل
- (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - محسنان، بهره مند از سایه ها، چشمه سارها، میوه هاى دل خواه و انواع خوردنى ها و نوشیدنى هاى گوارا در بهشت (فى ظلل و عیون ... کلوا و اشربوا هنیئًا ... إنّا کذلک نجزى المحسنین)
۲ - بهره مندى از موهبت هاى بهشت، جزا و پاداش الهى به نیکوکاران (فى ظلل و عیون ... إنّا کذلک نجزى المحسنین)
۳ - احسان و نیکوکارى، عامل بهره مندى از موهبت هاى بهشت (فى ظلل و عیون ... إنّا کذلک نجزى المحسنین)
۴ - احسان و رفتار خوب انسان، داراى جزا و پاداش در پیشگاه خداوند (إنّا کذلک نجزى المحسنین)
۵ - تقواپیشگان، از محسنان و داراى یک سرنوشت اند. (إنّ المتّقین فى ظلل و عیون ... هنیئًا بما کنتم تعملون . إنّا کذلک نجزى المحسنین)
۶ - احسان و نیکوکارى، نشانه تقواپیشگى است. (إنّ المتّقین ... إنّا کذلک نجزى المحسنین) از این که به متّقین، محسنان گفته شده است; مى توان مطلب یاد شده را به دست آورد.
۷ - تقواپیشگى، زمینه ساز احسان و نیکوکارى است. (إنّ المتّقین ... إنّا کذلک نجزى المحسنین) تقدیم وصف «متّقین» بر «محسنین»، مى تواند گویاى مطلب یاد شده باشد.
۸ - تکذیب گران روز جزا، فاقد تقوا و روح احسان و نیکوکارى اند. (ویل یومئذ للمکذّبین ...إنّ المتّقین ... إنّا کذلک نجزى المحسنین) از تقابل تکذیب گران با تقواپیشگان و محسنان در آیات مورد بحث، برداشت یاد شده استفاده مى شود.
موضوعات مرتبط
- احسان: آثار احسان ۶; آثار اخروى احسان ۳; پاداش احسان ۴; زمینه احسان۷
- بهشت: چشمه هاى بهشت ۱; خوردنیهاى بهشت ۱; سایه هاى بهشت۱; گوارایى آشامیدنیهاى بهشت ۱; موجبات نعمتهاى بهشت ۲، ۳; میوه هاى بهشت ۱; نعمتهاى بهشت ۱
- پاداش: موجبات پاداش ۴
- تقوا: آثار تقوا ۷; نشانه هاى تقوا ۶
- خدا: پاداشهاى خدا ۴
- عمل: پاداش عمل پسندیده ۴
- قیامت: بى تقوایى مکذبان قیامت ۸; صفات مکذبان قیامت ۸
- متقین: احسان متقین ۵; سرنوشت متقین ۵
- محسنان: پاداش اخروى محسنان ۲; سرنوشت محسنان ۵; محسنان در بهشت ۱; نعمتهاى اخروى محسنان ۱
