القيامة ٢٦: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=نه چنین است بلکه گاهی که برسد گلوگاه‌ها را
|-|معزی=نه چنین است بلکه گاهی که برسد گلوگاه‌ها را
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::26|٢٦]] | قبلی = القيامة ٢٥ | بعدی = القيامة ٢٧  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::26|٢٦]] | قبلی = القيامة ٢٥ | بعدی = القيامة ٢٧  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«بَلَغَتْ»: رسید. فاعل آن (الرُّوحُ) محذوف است که از قرینه پیدا است. «التَّرَاقِیَ»: جمع ترقوّه، به معنی استخوانهائی است که گرداگرد گلو را گرفته‌اند. رسیدن جان به گلوگاه، کنایه از آخرین لحظات عمر است.
«بَلَغَتْ»: رسید. فاعل آن (الرُّوحُ) محذوف است که از قرینه پیدا است. «التَّرَاقِیَ»: جمع ترقوّه، به معنی استخوانهائی است که گرداگرد گلو را گرفته‌اند. رسیدن جان به گلوگاه، کنایه از آخرین لحظات عمر است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۲


ترجمه

چنین نیست (که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد،

|نه، چنين نيست، آن‌گاه كه جان به گلوگاه رسيد
چنين نيست (كه انسان مى‌پندارد! او ايمان نمى‌آورد) تا موقعى كه جان به گلوگاهش رسد،
چنین نیست (که منکران قیامت پنداشتند. باش تا) آن گاه که جانشان به گلو رسد.
این چنین نیست [که می پندارد]، هنگامی که جان به گلوگاه رسد،
آرى، چون جان به گلوگاه رسد،
حاشا، چون جان به گلوگاهها رسد
آرى، آنگاه كه جان به چنبر گردن- گلوگاه- رسد،
چنین نیست که گمان می‌برند. هنگامی که جان به گلوگاه برسد.
چنان نیست (که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد،
نه چنین است بلکه گاهی که برسد گلوگاه‌ها را


القيامة ٢٥ آیه ٢٦ القيامة ٢٧
سوره : سوره القيامة
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَلَغَتْ»: رسید. فاعل آن (الرُّوحُ) محذوف است که از قرینه پیدا است. «التَّرَاقِیَ»: جمع ترقوّه، به معنی استخوانهائی است که گرداگرد گلو را گرفته‌اند. رسیدن جان به گلوگاه، کنایه از آخرین لحظات عمر است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - کسى که سرانجامش مرگ است، نباید دنیا را بر آخرت ترجیح دهد و خود را دل بسته آن کند. (بل تحبّون العاجلة ... کلاّ إذا بلغت التراقى)

۲ - یادآورى آخرین لحظات زندگى انسان (هنگام احتضار و حالات تکان دهنده محتضر)، از سوى خداوند به کافران و منکران معاد، براى بیدار کردن آنان از غفلت و مستى (کلاّ إذا بلغت التراقى)

۳ - یادآورى حالات محتضر در هنگام احتضار، تأثیرگذار در بیدارگرى و غفلت زدایى نسبت به دلبستگان دنیا (بل تحبّون العاجلة ... کلاّ إذا بلغت التراقى)

موضوعات مرتبط

  • انسان: فرجام انسان ۱
  • تذکر: آثار تذکر حالات محتضر ۲، ۳
  • خدا: نقش خدا ۲
  • دنیا: ترجیح دنیا بر آخرت ۱
  • دنیاطلبان: عوامل تنبه دنیاطلبان ۳
  • دنیاطلبى: ناپسندى دنیاطلبى ۱
  • کافران: تذکر به کافران ۲; زمینه تنبه کافران ۲
  • مرگ: حتمیت مرگ ۱
  • معاد: تذکر به مکذبان معاد ۲

منابع