الحاقة ٣: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و ندانستت چیست فرودآینده | |-|معزی=و ندانستت چیست فرودآینده | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الحاقة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الحاقة | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::3|٣]] | قبلی = الحاقة ٢ | بعدی = الحاقة ٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مَآ أَدْرَاکَ»: چه چیز تو را متوجّه کرده است؟ تو کَی می‌دانی؟ قیامت جزو غیب است و غیب دان تنها خدا است. فرا رسیدن قیامت و چگونگی آن، برای انسانها که زندانیان زندان دنیایند، معمّا و راز سربه مهری است. تکرار واژگان و شیوه سخن بدین گونه که در این سه آیه است، برای بیان عظمت مسأله و تأکید بر یقینی بودن آن است. در تعبیرات روزمرّه خود، گاهی می‌گوئیم: فلان کس انسان است! چه انسانی؟ تو چه می‌دانی چگونه انسانی است؟ یعنی حدّ و مرزی برای توصیف انسانیّت او نیست. در اینجا دنباله کلام، یا بحث از قیامت و چگونگی‌آن قطع می‌گردد و راز بود و راز ماند. | «مَآ أَدْرَاکَ»: چه چیز تو را متوجّه کرده است؟ تو کَی می‌دانی؟ قیامت جزو غیب است و غیب دان تنها خدا است. فرا رسیدن قیامت و چگونگی آن، برای انسانها که زندانیان زندان دنیایند، معمّا و راز سربه مهری است. تکرار واژگان و شیوه سخن بدین گونه که در این سه آیه است، برای بیان عظمت مسأله و تأکید بر یقینی بودن آن است. در تعبیرات روزمرّه خود، گاهی می‌گوئیم: فلان کس انسان است! چه انسانی؟ تو چه می‌دانی چگونه انسانی است؟ یعنی حدّ و مرزی برای توصیف انسانیّت او نیست. در اینجا دنباله کلام، یا بحث از قیامت و چگونگی‌آن قطع می‌گردد و راز بود و راز ماند. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۰
ترجمه
| الحاقة ٢ | آیه ٣ | الحاقة ٤ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مَآ أَدْرَاکَ»: چه چیز تو را متوجّه کرده است؟ تو کَی می‌دانی؟ قیامت جزو غیب است و غیب دان تنها خدا است. فرا رسیدن قیامت و چگونگی آن، برای انسانها که زندانیان زندان دنیایند، معمّا و راز سربه مهری است. تکرار واژگان و شیوه سخن بدین گونه که در این سه آیه است، برای بیان عظمت مسأله و تأکید بر یقینی بودن آن است. در تعبیرات روزمرّه خود، گاهی می‌گوئیم: فلان کس انسان است! چه انسانی؟ تو چه می‌دانی چگونه انسانی است؟ یعنی حدّ و مرزی برای توصیف انسانیّت او نیست. در اینجا دنباله کلام، یا بحث از قیامت و چگونگی‌آن قطع می‌گردد و راز بود و راز ماند.
تفسیر
نکات آیه
۱ - قیامت، واقعه اى بس سهمگین و عظیم (و ما أدریک ما الحاقّة) از تعبیر «و ما أدراک ما الحاقة» (چه چیز آگاه کرد تو را ...) استفاده مى شود: قیامت، حقیقتى بس بزرگ و عمیق است که کسى از آن به درستى و شایستگى آگاهى ندارد و تنها در پرتو وحى الهى قابل شناخت است.
۲ - شناخت ژرفاى حقیقت و عظمت قیامت، بس دشوار و دست نایافتنى براى بشر (و ما أدریک ما الحاقّة)
۳ - حقیقت قیامت و ژرفاى عظمت آن، تنها از راه وحى قابل شناخت و دستیابى است. (و ما أدریک ما الحاقّة) آیات ۱۳ تا ۱۷ این سوره، در جهت بیان بخشى از حقایق مربوط به قیامت است. از مجموع آنها مى توان استفاده کرد که حقایق عمیق قیامت، از طریق خود وحى براى انسان ها قابل شناخت است.
موضوعات مرتبط
- انسان: عجز انسان ۲; محدوده علم انسان ۲
- قیامت: حقیقت قیامت ۳; سختى فهم قیامت ۲; عظمت قیامت ۱، ۲، ۳; منشأ فهم قیامت ۳
- وحى: نقش وحى ۳
