روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۴۶۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و روي الحسين بن سعيد قال حدثنا الحسين بن علوان عن عمرو بن ثابت عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص لعلي ع :

يَا عَلِيُ‏ أُوصِيكَ فِي نَفْسِكَ بِخِصَالٍ فَاحْفَظْهَا ثُمَّ قَالَ اَللَّهُمَّ أَعِنْهُ أَمَّا اَلْأُولَى فَالصِّدْقُ وَ لاَ تَخْرُجَنَّ مِنْ فِيكَ كَذِبَةٌ أَبَداً وَ اَلثَّانِيَةُ اَلْوَرَعُ حَتَّى لاَ تَجْتَرِيَنَ‏ عَلَى خِيَانَةٍ أَبَداً وَ اَلثَّالِثَةُ اَلْخَوْفُ‏ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى كَأَنَّكَ تَرَاهُ وَ اَلرَّابِعَةُ كَثْرَةُ اَلْبُكَاءِ مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ يُبْنَى لَكَ بِكُلِّ دَمْعَةٍ بَيْتٌ‏ فِي‏ اَلْجَنَّةِ وَ اَلْخَامِسَةُ بَذْلُ مَالِكَ وَ دَمِكَ دُونَ دِينِكَ وَ اَلسَّادِسَةُ اَلْأَخْذُ بِسُنَّتِي فِي صَلاَتِي وَ صِيَامِي وَ صَدَقَتِي أَمَّا اَلصَّلاَةُ فَالْخَمْسُونَ رَكْعَةً وَ أَمَّا اَلصِّيَامُ فَثَلاَثَةُ أَيَّامٍ فِي كُلِّ شَهْرٍ خَمِيسٌ‏ فِي أَوَّلِهِ وَ أَرْبِعَاءُ فِي وَسَطِهِ وَ خَمِيسٌ‏ فِي آخِرِهِ وَ أَمَّا اَلصَّدَقَةُ فَجُهْدَكَ حَتَّى تَقُولَ قَدْ أَسْرَفْتُ وَ لَمْ تُسْرِفْ وَ عَلَيْكَ بِصَلاَةِ اَللَّيْلِ وَ عَلَيْكَ بِصَلاَةِ اَللَّيْلِ وَ عَلَيْكَ بِصَلاَةِ اَللَّيْلِ وَ عَلَيْكَ بِصَلاَةِ اَلزَّوَالِ‏ وَ عَلَيْكَ بِتِلاَوَةِ اَلْقُرْآنِ‏ عَلَى كُلِّ حَالٍ وَ عَلَيْكَ بِرَفْعِ يَدَيْكَ فِي اَلصَّلاَةِ وَ تَقْلِيبِهِمَا بِكِلْتَيْهِمَا وَ عَلَيْكَ بِالسِّوَاكِ عِنْدَ كُلِّ وُضُوءِ كُلِّ صَلاَةٍ وَ عَلَيْكَ بِمَحَاسِنِ اَلْأَخْلاَقِ فَارْكَبْهَا وَ عَلَيْكَ بِمَسَاوِيهَا فَاجْتَنِبْهَا فَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلاَ تَلُمْ إِلاَّ نَفْسَكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۳

و حسين بن سعيد در روايت خود گفت: حسين بن علوان، از عمرو ابن ثابت از امام ابو جعفر باقر عليه السّلام ما را حديث كرد كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بعلىّ عليه السّلام فرمود: يا علىّ، تو را در نهانخانه جان و عمق روانت بچند خصلت وصيّت ميكنم، پس آن را حفظ كن. سپس فرمود: خدايا او را يارى كن: امّا نخستين آن خصال خصلت صدقست، و مبادا كه سخن كذبى از دهان تو برآيد. و دوّم آنها پارسائيست، چنان كه هرگز بخيانتى اقدام نكنى. و سوم ترس از خداى عزّ و جلّ است، تا آنجا كه گوئى او را مى‏بينى. و چهارم‏ بسيارى گريه از خوف و خشيت خداى عزّ و جلّ است، كه در برابر هر قطره اشكى خانه‏اى در بهشت براى تو بنياد مى‏شود. و پنجم بذل جان و مالت در راه دين تو است. و ششم‏ بكار بستن سنّت من، در نماز و روزه و صدقه منست، امّا نماز، پس پنجاه ركعتست، و امّا روزه پس در هر ماه سه روز است: پنجشنبه‏اى در اوّلش، و چهارشنبه‏اى در وسطش، و پنجشنبه‏اى در آخرش. و امّا صدقه، در باره آن چندان همى كوش كه با خود بگوئى: اسراف كرده‏ام، در صورتى كه اسراف نكرده‏اى.و بر تو باد بنماز شب، و بر تو باد بنماز شب، و بر تو باد بنماز شب. و بر تو باد بنماز زوال، و بر تو باد بتلاوت قرآن در هر حال، و بر تو باد به بلند كردن هر دو دستت در نماز، و زيرورو كردن آنها بعلامت تأثر و ندامت. و بر تو باد بمسواك كردن بهنگام هر وضوء براى هر نماز، و بر تو باد بمكارم اخلاق، پس آنها را بكار بند، و بر تو باد كه در رذائل اخلاق بنگرى و از آنها دورى گزينى. پس اگر چنين نكنى جز خودت را سرزنش منماى.