التغابن ٣

خَلَقَ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضَ‌ بِالْحَقِ‌ وَ صَوَّرَکُمْ‌ فَأَحْسَنَ‌ صُوَرَکُمْ‌ وَ إِلَيْهِ‌ الْمَصِيرُ

ترجمه

آسمانها و زمین را بحق آفرید؛ و شما را (در عالم جنین) تصویر کرد، تصویری زیبا و دلپذیر؛ و سرانجام (همه) بسوی اوست.

آسمان‌ها و زمين را به حق آفريد و شما را صورتگرى كرد و صورت‌هايتان را نيكو ساخت، و بازگشت [همه‌] به سوى اوست

آسمانها و زمين را به حق آفريد و شما را صورتگرى كرد و صورتهايتان را نيكوآراست، و فرجام به سوى اوست.

خدا آسمانها و زمین را به حق (و نظم احسن اتقن) آفرید و شما آدمیان را به زیباترین صورت برنگاشت، و بازگشت همه خلایق به سوی اوست.

آسمان ها و زمین را به حق آفرید، و شما را صورت گری کرد و صورت هایتان را نیکو آراست، و بازگشت به سوی اوست.

آسمانها و زمين را به حق بيافريد و شما را تصوير كرد و نيكو تصوير كرد. و سرانجام همه به سوى اوست.

آسمانها و زمین را به حق آفرید و شما را نقش و نگار کرد و پیکرهای شما را بر آراست، و سیر و سرانجام به سوی اوست‌

آسمانها و زمين را بحق آفريد و شما را صورت نگاشت پس صورتهاى شما را نيكو نگاشت، و بازگشت [همه‌] به سوى اوست.

خداوند، آسمانها و زمین را به حق آفریده است (نه به باطل. در آفرینش آن، نظام دقیق و راستینی به کار رفته است، و دارای هدفی حکیمانه و مسیری درست است) و شما را شکل بخشیده است و شکلهای شما را خوب و زیبا کرده است. سرانجام بازگشت به سوی او است.

آسمان‌ها و زمین را به (تمامی) حق آفرید و شما را صورتگری کرد و صورت‌هایتان را نیکو ساخت. و بازگشت تنها سوی اوست.

آفرید آسمانها و زمین را به حقّ و پیکر ساخت شما را پس نکو ساخت پیکرهای شما را و بسوی او است بازگشت‌

التغابن ٢	آیه ٣	التغابن ٤
سوره : سوره التغابن نزول : ٨ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«خَلَقَ السَّمَاوَاتِ و الأرْضَ بِالْحَقِّ»: (نگا: انعام / ، ابراهیم / ، نحل / . «صَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ»: (نگا: غافر / ، اعراف / ، آل‌عمران / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

اللَّهُ‌ الَّذِي‌ جَعَلَ‌ لَکُمُ‌... (۵) الَّذِي‌ خَلَقَکَ‌ فَسَوَّاکَ‌... (۱) فِي‌ أَيِ‌ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَکَّبَکَ‌ (۲)

يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ‌ مَا غَرَّکَ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۱۰، سوره تغابن
• ذكر پاره اى از اسماء حسنى و صفات علياى خداىمتعال كه وجود قيامت و بعث و جزا را اقتضاء دارند
• معناى جمله ((و صوركم فاءحسن صوركم ))
• خطاب به مشركين كه از سرنوشت اقوام گذشته عبرت بگيرند
• بيان بهانه مشرك كفار در همه اعصار بر عدم پذيرش رسالت الهي
• معناى جمله ((و استغنى الله )) و مراد از استغناى خداى سبحان
• بيان ركنى ديگر از اركان كفر بت پرستان
• اشاره به آياتى كه در آنها براى وقوع و تحقق قيامت قسم ياد شده است
• آياتى كه بر جمع شدن مردم در قيامت براىفصل قضاء دلالت مى كنند.
• ((اليوم التغابن )) چه روزى است ؟ و چه كسانى معنبون مى شوند؟
• (چند روايت درباره نام هاى روز قيامت و ((يوم التغابن )) بودن آن و...)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، آفریننده آسمان ها و زمین است. (خلق السموت و الأرض)

۲ - آفرینش جهان (آسمان ها، زمین و...)، براساس حق و هدفدار و به دور از بیهوده کارى است. (خلق السموت و الأرض بالحقّ) «حقّ» در مقابل باطل قرار دارد. یکى از معانى «باطل» عبث و بیهوده کارى است; یعنى، کارى که در آن هدف معقولى لحاظ نشود.

۳ - جهان طبیعت، داراى آسمان هاى متعدد (السموت)

۴ - خداوند، انسان را تصویر کرد و به وى صورت انسانى بخشید. (و صوّرکم)

۵ - انسان ها، از نظر ظاهر و باطن و صورت و سیرت، زیبا و نیکو آفریده شده اند. (فأحسن صورکم) «صورت» عبارت است از هیئت هر شیئى که با آن، از دیگر اشیا جدا و ممتاز مى گردد و شامل شکل ظاهرى و هویت باطنى آن مى شود (اقتباس از مفردات راغب).

۶ - انسان، در مقایسه با دیگر موجودات، موجودى زیباتر، برتر و کامل تر است. (خلق السموت و الأرض بالحقّ و صوّرکم فأحسن صورکم) اختصاص به ذکر یافتن انسان با وصف «فأحسن صورکم» - پس از یادآورى آفرینش آسمان ها و زمین - مى تواند اشاره به مطلب یاد شده باشد.

۷ - آفرینش انسانِ زیبا صورت و نیکو سیرت، مظهر و مصداق روشن آفرینش بحق خدا است. (خلق السموت و الأرض بالحقّ و صوّرکم فأحسن صورکم)

۸ - زیبایى و کمال، از ویژگى هاى انسان و از نعمت هاى الهى براى او است. (خلق السموت ... فأحسن صورکم) برداشت یاد شده از آنجا که آیه شریفه در مقام امتنان و برشمردن نعمت هاى اعطایى به انسان ها است.

۹ - بازگشت نهایى تمامى امور و همه چیزها، به سوى خداوند است. (و إلیه المصیر)

۱۰ - جهان آفرینش، در حال حرکت است و خدا منتها الیه این حرکت مى باشد. (و إلیه المصیر) «ال» در «المصیر» براى جنس است; یعنى، هر تحوّل و حرکتى در جهان هستى، تنها به سوى خداوند است.

۱۱ - معاد و بازگشت انسان ها، به پیشگاه عدل الهى براى کیفر و پاداش، مقتضاى آفرینش به حق و هدفمند جهان است. (خلق السموت و الأرض ... و إلیه المصیر) ذکر معاد انسان ها - پس از بیان آفرینش جهان بر پایه حق و هدفمندى - مى تواند گویاى نکته یاد شده باشد.

موضوعات مرتبط

• آسمان: تعدد آسمان ها ۳; حقانیت خلقت آسمان ها ۲; خالق آسمان ها ۱; هدفدارى خلقت آسمان ها ۲
• آفرینش: آثار حقانیت آفرینش ۱۱; حرکت آفرینش ۱۰; حقانیت خلقت آفرینش ۲، ۱۱; فرجام آفرینش ۱۰; نشانه هاى حقانیت آفرینش ۷; هدفدارى خلقت آفرینش ۲، ۱۱
• امور: فرجام امور ۹
• انسان: برترى انسان بر موجودات ۶; خالق انسان ۴، ۵، ۷; زمینه پاداش انسان ها ۱۱; زمینه کیفر انسان ها ۱۱; زیبایى انسان ۶، ۸; زیبایى خلقت انسان ۵; فرجام انسان ها ۱۱; کمال انسان ۸; منشأ زیبایى انسان ۷; ویژگیهاى انسان ۸
• بازگشت به خدا :۹، ۱۰ فلسفه بازگشت به خدا ۹، ۱۱ ۱۰
• جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۹، ۱۰
• خدا: خالقیت خدا ۱، ۵، ۷; صورتگرى خدا ۴; نعمتهاى خدا۸
• زمین: حقانیت خلقت زمین ۲; خالق زمین ۱; هدفدارى خلقت زمین ۲
• فرجام: فرجام امور ۹