الإنفطار ٧

از الکتاب
کپی متن آیه
الَّذِي‌ خَلَقَکَ‌ فَسَوَّاکَ‌ فَعَدَلَکَ‌

ترجمه

همان خدایی که تو را آفرید و سامان داد و منظّم ساخت،

ترتیل:
ترجمه:
الإنفطار ٦ آیه ٧ الإنفطار ٨
سوره : سوره الإنفطار
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«خَلَقَکَ»: تو را از نیستی به هستی آورده است. تو را شکل بخشیده است. «سَوَّاکَ»: تو را سر و سامان و نظم و نظام داده است (نگا: بقره / ، کهف / ، قیامت / ). «عَدَلَکَ»: تو را معتدل القامه و متناسب الاعضاء کرده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - خداوند، آفریننده انسان ها است. (الذى خلقک)

۲ - خداوند، انسان را آفریده اى کامل و به دور از هرگونه کاستى و اضافات قرار داده است. (فسوّیک) عبارت «سوّاک»; یعنى، تو را «سَوِىّ» قرار داد. «سَوِىّ» به چیزى گفته مى شود که اندازه و کیفیت آن، از افراط و تفریط به دور باشد.(مفردات راغب)

۳ - خداوند، قامت انسان را استوار ساخت و اعضاى او را هماهنگ و متوازن قرار داد. (فعدلک) فعل «عَدَلَ»، در موردى به کار مى رود که چیزى را به پا دارند تا به اعتدال درآید و استقامت یابد(مقاییس اللغة). این فعل در مورد برقرار کردن توازن و تعادل نیز به کار مى رود.(قاموس)

۴ - توجّه به خالقیت مدبّرانه خداوند، زمینه ساز پذیرش ربوبیت او و مانع فریب خوردن انسان از جاذبه هاى گناه است. (ما غرّک بربّک ... الذى خلقک فسوّیک فعدلک)

۵ - آفرینش انسان و هماهنگ ساختن اجزاى او، جلوه کرم خداوند است. (بربّک الکریم . الذى خلقک فسوّیک فعدلک)

۶ - آفرینش، برخوردارى از اعضاى کامل و هماهنگى اندام با یکدیگر، سه مرحله پیاپى در سیر پیدایش انسان (خلقک فسوّیک فعدلک) ترتیب - که مفاد حرف «فاء» است - ممکن است «حقیقى» و یا «ذکرى» باشد. برداشت یاد شده، براساس احتمال اول است.

موضوعات مرتبط

  • انسان: انسان و نقص ۲; تکامل انسان ۶; تناسب اعضاى انسان ۳، ۵، ۶; خالق انسان ۱، ۲; خلقت انسان ۵، ۶; مراحل خلقت انسان ۶; منشأ خلقت انسان ۳; منشأ کمال انسان ۲
  • خدا: خالقیت خدا ۱، ۲، ۳; زمینه قبول ربوبیت خدا ۴; نشانه هاى کرامت خدا ۵
  • ذکر: ذکر تدبیر خدا ۴; ذکر خالقیت خدا ۴
  • گناه: موانع گناه ۴

منابع