المجادلة ٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=روزی که برانگیزدشان خدا همگی پس آگهیشان دهد بدانچه کردند بشمردش خدا و فراموشش کردند و خدا است بر همه چیز گواه | |-|معزی=روزی که برانگیزدشان خدا همگی پس آگهیشان دهد بدانچه کردند بشمردش خدا و فراموشش کردند و خدا است بر همه چیز گواه | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره المجادلة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره المجادلة | نزول = [[نازل شده در سال::21|٩ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::6|٦]] | قبلی = المجادلة ٥ | بعدی = المجادلة ٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::17|١٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«یَبْعَثُهُمْ»: ایشان را زنده میگرداند. «أَحْصَاهُ»: آن را شمارش کرده است. مراد دستور به فرشتگان برای ثبت و ضبط اعمال بندگان است (نگا: کهف / ، یس / ، زخرف / ). «شَهِیدٌ»: (نگا: آلعمران / ، انعام / ، حج / ). | «یَبْعَثُهُمْ»: ایشان را زنده میگرداند. «أَحْصَاهُ»: آن را شمارش کرده است. مراد دستور به فرشتگان برای ثبت و ضبط اعمال بندگان است (نگا: کهف / ، یس / ، زخرف / ). «شَهِیدٌ»: (نگا: آلعمران / ، انعام / ، حج / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۸
ترجمه
المجادلة ٥ | آیه ٦ | المجادلة ٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«یَبْعَثُهُمْ»: ایشان را زنده میگرداند. «أَحْصَاهُ»: آن را شمارش کرده است. مراد دستور به فرشتگان برای ثبت و ضبط اعمال بندگان است (نگا: کهف / ، یس / ، زخرف / ). «شَهِیدٌ»: (نگا: آلعمران / ، انعام / ، حج / ).
تفسیر
نکات آیه
۱ - قیامت، روز برانگیخته شدن انسان ها براى محاکمه و کیفر و پاداش (یوم یبعثهم اللّه جمیعًا فینبّئهم بما عملوا)
۲ - برانگیخته شدن انسان ها در روز رستاخیز به اراده الهى (یوم یبعثهم اللّه)
۳ - خداوند، حاکم روز جزا است. (یوم یبعثهم اللّه جمیعًا فینبّئهم بما عملوا)
۴ - تمامى کافران، در روز رستاخیز برانگیخته خواهند شد. (و للکفرین عذاب مهین . یوم یبعثهم اللّه جمیعًا)
۵ - خداوند، در روز قیامت تمامى اعمال کافران را به آنان خبر خواهد داد. (فینبّئهم بما عملوا)
۶ - تک تک اعمال انسان - با وجود این که خود وى آنها را فراموش مى کند - در نزد خداوند محفوظ بوده و در قیامت به او ارائه خواهد شد. (فینبّئهم بما عملوا أحصیه اللّه و نسوه)
۷ - مبناى داورى و کیفر و پاداش الهى درباره انسان، عملکرد خود آنان است. (فینبّئهم بما عملوا)
۸ - هر عملى که انسان انجام مى دهد، در مشهد و منظر خداوند قرار دارد. (فینبّئهم بما عملوا ... و اللّه على کلّ شىء شهید)
۹ - خداوند، بر هر چیزى شاهد و گواه است. (و اللّه على کلّ شىء شهید)
موضوعات مرتبط
- انسان: محاکمه اخروى انسان ها ۱; منشأ حشر انسان ها ۲
- خدا: آثار اراده خدا ۲; اخبار خدا در قیامت ۵; حاکمیت خدا ۳; علم خدا ۶; گواهى خدا ۹; ملاک قضاوت خدا ۷; نظارت خدا۸، ۹
- عمل: آثار عمل ۷; تجسم عمل ۶; گواهان عمل ۹; ناظران عمل ۸، ۹; وقت پاداش عمل ۱; وقت کیفر عمل ۱
- قیامت: پاداش در قیامت ۱; حاکم قیامت ۳; حشر در قیامت ۱; ظهور حقایق در قیامت ۶; کیفر در قیامت ۱; ویژگیهاى قیامت ۱
- کافران: حشر اخروى کافران ۴; عمل کافران ۵; کافران در قیامت ۵