الحديد ٨

وَ مَا لَکُمْ‌ لاَ تُؤْمِنُونَ‌ بِاللَّهِ‌ وَ الرَّسُولُ‌ يَدْعُوکُمْ‌ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّکُمْ‌ وَ قَدْ أَخَذَ مِيثَاقَکُمْ‌ إِنْ‌ کُنْتُمْ‌ مُؤْمِنِينَ‌

ترجمه

چرا به خدا ایمان نیاورید در حالی که رسول (او) شما را می‌خواند که به پروردگارتان ایمان بیاورید، و از شما پیمان گرفته است (پیمانی از طریق فطرت و خِرد)، اگر آماده ایمان‌آوردنید.

و شما را چه شده است كه به خدا ايمان نمى‌آوريد و حال آن كه پيامبر، شما را دعوت مى‌كند تا به پروردگارتان ايمان آوريد؟ در حالى كه [خدا] از شما پيمان گرفته است، اگر مؤمن هستيد

و شما را چه شده كه به خدا ايمان نمى‌آوريد و [حال آنكه‌] پيامبر [خدا] شما را دعوت مى‌كند تا به پروردگارتان ايمان آوريد، و اگر مؤمن باشيد، بى‌شك [خدا] از شما پيمان گرفته است.

و برای چه شما به خدا ایمان نیاورید در صورتی که رسول حق شما را (به آیات و معجزات) به راه ایمان به پروردگارتان دعوت می‌کند و خدا هم (در فطرت و عقل) از شما پیمان ایمان گرفته است اگر (قابلیت) ایمان دارید.

و شما را چه شده که به خدا ایمان نمی آورید؟ در حالی که پیامبر، شما را دعوت می کند تا به پروردگارتان ایمان آورید، و بی تردید خدا [از طریق عقل و فطرت بر ایمان آوردنتان] پیمان گرفته است، اگر باور دارید.

چيست شما را كه به خدا ايمان نمى‌آوريد و حال آنكه پيامبر شما را دعوت مى‌كند كه به پروردگارتان ايمان بياوريد، و اگر باور داريد از شما پيمان گرفته است؟

و شما را چه می‌شود که به خداوند ایمان نمی‌آورید، حال آنکه پیامبر شما را دعوت می‌کند که به پروردگارتان ایمان آورید، و به راستی اگر ایمان داشته باشید از شما پیمانتان را گرفته است‌

و شما را چيست كه به خداى ايمان نمى‌آوريد- ايمانى كه آثار آن، از جمله انفاق مال، نمودار باشد- و حال آنكه پيامبر شما را مى‌خواند تا به پروردگارتان ايمان بياوريد؟! و هر آينه [خداوند] از شما پيمان گرفته است- بر اقرار بر ربوبيت و وحدانيت خود-، اگر باوردارنده‌ايد.

چرا نباید به خدا ایمان بیاورید؟ در حالی که پیغمبر، شما را (با دلائل قوی و معجزات روشن) برای ایمان به پروردگارتان دعوت می‌کند؟ و (خداوند هم) از شما پیمان (فطری و کَونی) گرفته است (و نشانه‌های ایمان آوردن به خود را در درونتان سرشته است و در بیرونتان به معرض تماشا گذاشته شده است) اگر خواهان ایمان آوردن هستید؟

و شما را چیست (که) به خدا ایمان نمی‌آورید و حال آنکه پیامبر (خدا) شما را دعوت می‌کند تا به پروردگارتان ایمان آورید و اگر مؤمن بوده‌اید، و خدا بی‌گمان از شما پیمان گرفته است.

و چه شود شما را ایمان نیارید به خدا و پیمبر همی خواندتان تا ایمان آرید به پروردگار خویش و همانا بگرفت پیمان شما را اگر هستید مؤمنان‌

الحديد ٧	آیه ٨	الحديد ٩
سوره : سوره الحديد نزول : ٤ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٨ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«قَدْ أَخَذَ مِیثَاقَکُمْ»: خداوند از شما پیمان ایمان آوردن گرفته است. این پیمان غیر از طریق وحی و نقل، به دو شیوه از طریق درک و عقل، از هر انسانی گرفته شده است: الف - خدا انسان را بر فطرت سلیم خداشناسی سرشته است، و اگر حجاب مادیات و لذائذ دنیوی بگذارد، انسان ذاتاً خداشناس است، و ندای وجدان او را به پرستش یزدان فریاد می‌دارد (نگا: روم / ). ب - خدا قوانین و ضوابط و عجائب و غرائبی را در جلو دیدگان انسان گذاشته است و جهانی را در پیش روی او گسترانیده است که از ذره تا کهکشان آن، دالّ بر وجود یزدان است (نگا: اعراف / . «إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ»: اگر خواستار ایمان و حاضر برای پذیرش آن هستید. این بخش از آیه، در معنی مقدم بر دیگر قسمتهای آیه است، و در اصل چنین است: إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ، مَا لَکُمْ لا تُؤْمِنُونَ بِاللهِ، وَ الرَّسُولُ یَدْعُوکُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّکُمْ وَ قَدْ أَخَذَ مِیثَاقَکُمْ؟ (نگا: روح‌المعانی، التفسیر القرآنی للقرآن). پس منظور از (إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ) این است که: اگر شما حاضر به ایمان آوردن به خدا و پذیرش دلائل هستید، اینجا جای آن است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ کَيْفَ‌ تَکْفُرُونَ‌ وَ أَنْتُمْ‌... (۱) وَ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ‌... (۲)

وَ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ‌... (۱)

تفسیر

• آيات ۷ - ۱۵، سوره حديد
• بيان اينكه آيه : ((آمنوا بالله و رسوله و انفقوا...)) خطاب به مؤ منين و امر به آثارايمان است
• وجه و نكته اينكه فرمود از آنچه كه خدا شما را در آن جانشين كرده انفاق كنيد
• مراد از ميثاقى كه از مؤ منين گرفته شده است
• توبيخ شديد كسانى كه از انفاق مالى كه خدا تنها وارث آنستبخل مى ورزند
• عدم تساوى انفاق در زمان جنگ با انفاق بعد از فتح
• توضيحى درباره اجر دادن خدا به بنده و اينكه اجرى كه خدا درمقابل عمل عبد مى دهد تفضلى است از او عزوجل
• توضيحى درباره اجر دادن خدا به بنده و اينكه اجرى كه خدا درمقابل عمل عبد مى دهد تفضلى است از او عزوجل بيان حد اعلاى تشويق به انفاق در راه خدا،
• تقاضاى منافقان از مؤ منان ، در قيامت ، و جوابى كه به آنان داده مى شود: به دنيابرگرديد و نور به دست آوريد
• مقصود از ديوارى كه بين منافقان و مؤ منان زده مى شود و مفاد اين تمثيل در بيان حال منافقان
• استمداد منافقان از مؤ منان و جواب ايشان به آنها
• دنباله گفتار مؤ منان بر منافقان : شما امروز هيچ ياورى نداريد!
• (رواياتى در ذيل آيه مربوط به انفاق قبل از فتح و بعد از فتح ، گفتگوى منافقان و مؤمنان در قيامت و روايتى درباره آرزوى دراز)

• آيه ۷-۱۱
• آيه و ترجمه
• تفسير:
• نكته ها:
• ۱ - انگيزه هاى انفاق
• ۲ - شرايط انفاق در راه خدا
• ۳ - پيشگامان در ايمان و جهاد و انفاق

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - ایمان به خداوند، محور دعوت پیامبراکرم(ص) و اصلى ترین هدف رسالت آن حضرت (و ما لکم لاتؤمنون باللّه و الرسول یدعوکم لتؤمنوا بربّکم) «لام» در «لتؤمنوا» براى غایت است. از این که ایمان به خدا، تنها هدف و غایت رسالت قرار داده شده، مطلب بالا قابل استفاده است.

۲ - سرپیچى مشرکان صدراسلام، از پذیرش دعوت پیامبر(ص) و ایمان آوردن به یگانگى خداوند (و ما لکم لاتؤمنون باللّه و الرسول یدعوکم لتؤمنوا بربّکم) خطاب در آیه شریفه، متوجه کافران شرک پیشه صدراسلام است.

۳ - نکوهش مشرکان صدراسلام از سوى خداوند، به خاطر موضع گیرى مخالفت آمیزشان در برابر دعوت پیامبر(ص) و سرباز زدن از پذیرش ایمان به خدا (و ما لکم لاتؤمنون باللّه و الرسول یدعوکم لتؤمنوا بربّکم)

۴ - حضرت محمد(ص)، رسول و فرستاده خداوند است. (و الرسول یدعوکم)

۵ - خداوند، پروردگار و مربى انسان ها (و الرسول یدعوکم لتؤمنوا بربّکم) واژه «ربّ» مشترک لفظى میان وصف و مصدر است و در آیه شریفه معناى وصفى آن (تربیت کننده، مربى و پروردگار) اراده شده است.

۶ - بعثت پیامبران، مقتضاى ربوبیت خداوند و در راستاى تربیت و رشد و کمال انسان ها (و الرسول یدعوکم لتؤمنوا بربّکم) «ربّ»; یعنى، تربیت کننده و تربیتْ ایجاد حالتى در شىء پس از حالت قبل است، تا آن گاه که به حد تمام و کمال برسد (مفردات راغب).

۷ - ایمان آوردن به خدا و سرنهادن در پیشگاه ربوبیت یگانه او، میثاق فطرى انسان ها با خداوند (لتؤمنوا بربّکم و قد أخذ میثقکم) ضمیر فاعل در «أخذ» به خدا بازمى گردد و مراد از میثاق، ظاهراً همان میثاق فطرت است که در روایات از آن به «عالم ذر» تعبیر شده است. براى اطلاع بیشتر به آیه ۱۷۲- سوره «اعراف» مراجعه شود.

۸ - کفر ورزیدن به خداوند و انکار ربوبیت یگانه او، خروج از فطرت و شکستن میثاق است. (و ما لکم لاتؤمنون باللّه ... و قد أخذ میثقکم)

۹ - باور کردن موضوع میثاق فطرت (پیمانى که خداوند از همه انسان ها در عالم ذر گرفته،) براى کافران امرى دشوار است. (و قد أخذ میثقکم إن کنتم مؤمنین)

موضوعات مرتبط

• انبیا: زمینه نبوت انبیا ۶
• انسان: انسان ها در عالم ذر ۹; اهمیت تربیت انسان ها ۶; فطریات انسان ۷; مربى انسان ها ۵
• ایمان: اهمیت ایمان به خدا ۱; فطریت ایمان به خدا ۷
• توحید: تکذیب توحید ربوبى ۸
• خدا: آثار ربوبیت خدا ۶; ربوبیت خدا ۵; سرزنشهاى خدا ۳; عهد خدا با انسانها ۷، ۹; عهدشکنى با خدا ۸
• رسولان خدا :۴
• عصیان: عصیان از محمد(ص) ۲، ۳
• کفر: منشأ کفر ۸
• محمد(ص): مقامات محمد(ص) ۴; مهمترین رسالت محمد(ص) ۱; نبوت محمد(ص) ۴
• مشرکان: سرزنش مشرکان صدراسلام ۳; عصیان مشرکان صدراسلام ۲، ۳; کفر مشرکان صدراسلام ۲، ۳