الرحمن ١٥

وَ خَلَقَ‌ الْجَانَ‌ مِنْ‌ مَارِجٍ‌ مِنْ‌ نَارٍ

ترجمه

و جنّ را از شعله‌های مختلط و متحرّک آتش خلق کرد!

|و جن را از تشعشعى از آتش خلق كرد

و جن را از تشعشعى از آتش خلق كرد.

و جنّیان را از رخشنده شعله آتش خلق کرد.

و جن را از آمیزه ای [از شعله های مختلف] آتش به وجود آورد.

و جن را از شعله‌اى بى‌دود.

و جن را از زبانه آتش پدید آورد

و پريان را از زبانه آتشى بى‌دود آفريد.

و جن را از زبانه‌ی شعله‌ور آتش خلق نموده است.

و جنّ را از مخلوطی آتشین آفرید.

و آفرید پری را از آمیخته‌ای از آتش‌

الرحمن ١٤	آیه ١٥	الرحمن ١٦
سوره : سوره الرحمن نزول : ٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْجَآنَّ»: جِنّ. جانّ و جنّ هر دو به یک معنی است (نگا: اسراء / ، ذاریات / ، رحمن / ). «مَارِجٍ»: شعله لرزان و پیچان آتش. زبانه تنوره کش و لرزان آتش. آفرینش جن از چنین آتش شعله‌ور و زبانه‌کش و پیچان، چگونه و به چه شکلی بوده، و چه اندازه طول کشیده است، و این گونه موجودات چگونه می‌زیند و چه سیمائی دارند، دانش بشری بدان پی نبرده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ الْجَانَ‌ خَلَقْنَاهُ‌ مِنْ‌ قَبْلُ‌... (۳)

تفسیر

• آيا ۱ - ۳۰، سوره الرحمن
• غرض و مفاد سوره مباركه الرحمن
• معناى ((الرحمن )) و اشاره به وجه اينكه در آغاز شمارش نعمت هاى مادى و معنوى ، تعليمقرآن را ذكر فرمود
• مقصود از اينكه خداوند به انسان ((بيان آموخت و اهميت بيان در زندگى بشر
• چند قول ديگر در معناى آيات : ((خلق الانسان ، علمه البيان ))
• مراد از سجده گياه و درخت براى خدا و وجه اينكه آيات دوم و سوم سوره عطف نشده اند
• منظور از رفع سماء و وضع ميزان
• مراد از ((ميزان )) در آيه (الا تطغوا فى الميزان و...)
• مخاطب در آيه : ((فباءى الاء ربكما تكذبان )) جن و انس است
• وجه اينكه در ضمن شمارش نعم الهى از شدائد و نقمت هاى قيامت خبر داده شده است
• مقصود از مشرقين و مغربين و معناى آيه : ((مرج البحرين يلتقيان ...))
• مراد از فناى هر كه بر زمين است و وجه اينكه آن را از جمله نعمتهاى الهى شمرده است
• مقصود از وجه خدا و بقاى آن ، و معناى ((ذوالجلال و الاكرام ))
• منظور از سؤ ال هر كه در آسمان و زمين است از خدا، و معناى اينكه خدا در هر روز در شاءنىاست
• (رواياتى در ذيلبرخى آيات گذشته )
• دو دريا على و فاطمه عليه السلام و لؤ لؤ و مرجان حسن و حسين عليه السلام اند

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - جن، آفریده شده به اراده الهى، از شعله هاى خالص و بدون دود آتش (و خلق الجانّ من مارج من نار) «مارج»، به معناى آتش خالص بدون دود است (قاموس المحیط).

۲ - جن، موجودى جسمانى است. (و خلق الجانّ من مارج من نار)

۳ - آفرینش انسان و جن، دو موجود شعورمند، از دو عنصر کاملاً متفاوت (خاک و آتش)، نمود قدرت خداوند (خلق الإنسن من ... و خلق الجانّ من مارج من نار)

روایات و احادیث

۴ - «عن الحسین بن على(ع) کان على بن أبى طالب(ع) بالکوفة فى الجامع إذ قام إلیه رجل... و سأله عن اسم أبى الجنّ فقال: شومان و هو الذى خلق من مارج من نار...; از امام حسین(ع) روایت شده که حضرت على(ع) در جامع کوفه بود که مردى برخاست [و در ضمن چند سؤال از آن حضرت] از پدر جن سؤال کرد; حضرت فرمود: پدر جن «شومان» نام داشت [و فرمود:] هو الذى خلق من مارج من نار...».

موضوعات مرتبط

• انسان: انسان از خاک ۳; عنصر خلقت انسان ۳
• جن: پدر جن ۴; جسمانیت جن ۲; جن از آتش ۱، ۳; عنصر خلقت جن ۱، ۳، ۴; منشأ خلقت جن ۱
• خدا: آثار اراده خدا ۱; نشانه هاى قدرت خدا ۳
• موجودات: موجودات با شعور ۳