القمر ٤٠: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و همانا آماده ساختیم قرآن را برای یادآوردن پس آیا هست یادآورنده | |-|معزی=و همانا آماده ساختیم قرآن را برای یادآوردن پس آیا هست یادآورنده | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره القمر | نزول = | {{آيه | سوره = سوره القمر | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::40|٤٠]] | قبلی = القمر ٣٩ | بعدی = القمر ٤١ | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا ...»: (نگا: قمر / و ). | «وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا ...»: (نگا: قمر / و ). | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۶
ترجمه
| القمر ٣٩ | آیه ٤٠ | القمر ٤١ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا ...»: (نگا: قمر / و ).
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۲، سوره قمر
- وجه تكرار تكذيب در آيه : ((كذبت قلبهم قوم نوح فكذبوا عبدنا...))
- بيان چگونگى و فور آب بر سراسر زمين پس از نفرين نوح عليه السلام
- توضيحى درباره اين كه راجع به كشتى نوح (عليه السلام ) فرمود: ((و لقد تركناهاآية ...))
- معناى ((ذكر)) و مقصود از تيسير قرآن براى آن ذكر
- بيان كيفيت عذاب قوم عاد
- ۱ سعادت و نحوست ايام (از نظر عقل ، قرآن و سنت )
- سعادت و نحوست در آيات قرآن كريم
- سعادت و نحوست در احاديث و روايات
- نمونه اى از احاديث ائمه اطهار عليه السلام كه دلالت بر عدم نحوست ذاتى زمان مى كند
- رواج عقيده به سعادت و نحوست ايام در بين اهل سنت وحمل روايات وارده از طرق شيعه در اين باره بر تقيه
- ۲ سعادت و نحوست كواكب (از نظر عقل و شرع )
- اقوال منجمين درباره ارتباط كواكب با حوادث زمينى
- اقسام رواياتى كه در اين باره وارد شده اند
- حمل آن دسته روايات كه بر سعد و نحس بودن بعضى كواكب دلالت دارند بر تقيه ووجوهى ديگر در اين باره
- ۳ تفال خوب و بد
- بيان اينكه تاءثير تفال و تطير مربوط به حالت نفسانى كسى است كهتفال و تطير مى كند
- نهى از فال بد زدن و توصيه توكل بر خدا در موارد تطير
- بحث از ساير امورى كه در نظر عامه مردم شوم و نحس است
- مقصود از تكذيب قوم ثمود به ((نذر))
- ناقه صالح و آزمايش الهى قوم ثمود
- سرگذشت قوم لوط عذابى كه دامنگيرشان شد
- (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - قرآن، کتابى آسان و قابل فهم براى همگان (و لقد یسّرنا القرءان)
۲ - بیدارگرى و غفلت زدایى، رسالت اصلى قرآن (و لقد یسّرنا القرءان للذّکر)
۳ - لزوم استفاده هدایت گران، از شیوه ساده گویى براى ارشاد مردم (و لقد یسّرنا القرءان للذّکر) بیان الهى، در حقیقت رهنمودى به همه هدایت گران است که در راستاى ارشاد خلق، باید از شیوه ساده گویى استفاده کنند تا همگان از آن بهره مند شوند.
۴ - آسان سازى مفاهیم قرآنى، در سطح فهم همگان، جلوه اى از عظمت قدرت خداوند (و لقد یسّرنا القرءان للذّکر) جمع آمدن ضمیر متکلم «یسّرنا» - در صورتى که براى تفخیم باشد - مى تواند مطلب یاد شده را افاده کند.
۵ - حقیقت ملکوتى قرآن، دور از درک و اندیشه توده ها * (و لقد یسّرنا القرءان) مفهوم «و لقد یسّرنا» این است که حقایق قرآنى، در مرحله اول و قبل از آسان شدن، سنگین بوده است; به گونه اى که چه بسا بیشتر انسان ها از درک آن ناتوان بوده اند.
۶ - نقل داستان ها و واقعیت هاى تاریخى، در قالبى ساده و آسان داراى تأثیرى فزون تر در خاطر توده ها (کذّبت قوم لوط بالنّذر ... و لقد یسّرنا القرءان للذّکر فهل من مدّکر) در صورتى که «لقد یسّرنا...» نظر به نقل داستان قوم لوط داشته باشد، مطلب بالا استفاده مى شود.
۷ - ترغیب مردم از سوى خداوند براى اندیشه در قرآن (و لقد یسّرنا القرءان للذّکر فهل من مدّکر)
۸ - بهره گیرى از رهنمودهاى قرآن، در گرو بیدارى و غافل نبودن (و لقد یسّرنا القرءان ... فهل من مدّکر) از این که خداوند متذکران و هشیاران را به تأمل در قرآن فراخوانده است; دانسته مى شود کسانى که در دام غفلت گرفتاراند، شایستگى درک معارف آن را ندارند.
موضوعات مرتبط
- انسان: محدوده فهم انسان ۵
- تاریخ: روش نقل تاریخ ۶
- تبلیغ: روش تبلیغ ۳; ساده گویى در تبلیغ ۳
- تفکر: تشویق به تفکر ۷; تفکر در قرآن ۷
- تنبه: عوامل تنبه ۲
- خدا: تشویقهاى خدا ۷; نشانه هاى قدرت خدا ۴
- قرآن: اهداف قرآن ۲; تذکرات قرآن ۲; حقیقت قرآن ۵; سهولت فهم قرآن ۱، ۴; فهم قرآن ۵; نقش قرآن ۲; ویژگیهاى قرآن ۱، ۵
- قصه: روش نقل قصه ۶
- هدایتگران: مسؤولیت هدایتگران ۳
- هوشیارى: آثار هوشیارى ۸
