الذاريات ٣٥: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس برون آوردیم هر که را در آن بود از مؤمنان | |-|معزی=پس برون آوردیم هر که را در آن بود از مؤمنان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::35|٣٥]] | قبلی = الذاريات ٣٤ | بعدی = الذاريات ٣٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«فِیهَا»: در شهرهای قوم لوط. مرجع ضمیر حذف شده و براثر شهرت از سیاق کلام پیدا است. همچون (ارض) در (فاطر / ). «الْمُؤْمِنِینَ»: کسانی که ایمان داشته باشند، و آن عقائد است. | «فِیهَا»: در شهرهای قوم لوط. مرجع ضمیر حذف شده و براثر شهرت از سیاق کلام پیدا است. همچون (ارض) در (فاطر / ). «الْمُؤْمِنِینَ»: کسانی که ایمان داشته باشند، و آن عقائد است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۵
ترجمه
الذاريات ٣٤ | آیه ٣٥ | الذاريات ٣٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«فِیهَا»: در شهرهای قوم لوط. مرجع ضمیر حذف شده و براثر شهرت از سیاق کلام پیدا است. همچون (ارض) در (فاطر / ). «الْمُؤْمِنِینَ»: کسانی که ایمان داشته باشند، و آن عقائد است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۰ - ۵۱ سوره ذاريات
- اقسام آياتى كه در انفس انسان ها هست و بر يكتايى خداوند در ربوبيت دلالت مى كند
- وجوه مختلف در اينكه فرمود: ((و فى السماء رزقكم و ما تدعون ))
- احتمال اينكه مقصود از آسمان در آيه شريفه غيب باشد نيز ممكن است
- گفتارى درباره كافى بودن رزق براى روزى خواران
- داستان وارد شدن ملائكه ماءمور به هلاك ساختن قوم لوط ابراهيم (ع ) و آنچه بين ميزبان و ميهمانان گذشت
- آيتى كه خداوند با عذاب قوم لوط و هلاكتشان بر جاى گذاشت
- اشاره به هلاكت فرعون و لشكريانش و هلاكت عاد، ثمود و قوم نوح (ع )
- معناى آيه : ((و السماء بنيناها بايد و انا لموسعون ))
- (روايتى درباره آيات انفسى ، رزق ، يد داشتن خدا، و خلق زوجين از هر چيز و...)
- رواياتى از معصومين عليهم السلام در بيان ويژگيهاى خلقت خداوند
نکات آیه
۱ - خارج گشتن مؤمنان به فرمان الهى از میان قوم لوط، قبل از نزول عذاب (فأخرجنا من کان فیها من المؤمنین)
۲ - ایمان، مایه مصونیت انسان، از عذاب هلاکت بار جامعه مجرم و اسراف گر (فأخرجنا من کان فیها من المؤمنین)
۳ - جدا شدن مؤمنان از صف مجرمان و مسرفان پیش از نزول عذاب، نمودى از قانون مندى نظام کیفرى حق (مسوّمة عند ربّک ... فأخرجنا ... من المؤمنین) ممکن است «أخرجنا...»، نمودى از «مسوّمة» و مصداقى براى آن باشد.
۴ - لوط(ع)، داراى طرفدارانى مؤمن، به رغم کفر فراگیر جامعه وى (فأخرجنا من کان فیها من المؤمنین)
۵ - خداوند، خود متکفل حمایت از مؤمنان است. (فأخرجنا من کان فیها من المؤمنین) با توجه به این که فرشتگان عذاب، مأموریت خود را در نزول عذاب با فعل مجهول بیان داشته اند (إنّا اُرسلنا); ولى خداوند در این آیه نجات مؤمنان را به خود نسبت داده است. این تفاوت مى تواند در جهت توجه دادن مؤمنان به حمایت ویژه الهى از ایشان باشد.
موضوعات مرتبط
- ایمان: آثار ایمان ۲
- حمایت خدا: مشمولان حمایت خدا ۵
- خدا: قانونمندى کیفرهاى خدا ۳
- عذاب: عوامل مصونیت از عذاب ۲
- قوم لوط: تاریخ قوم لوط ۱، ۴; عذاب قوم لوط ۱; نجات مؤمنان قوم لوط ۱
- لوط(ع): مؤمنان به لوط(ع) ۴
- مؤمنان: حامى مؤمنان ۵; نجات مؤمنان ۳
- مجرمان: کیفر مجرمان ۳; هلاکت مجرمان ۲
- مسرفان: کیفر مسرفان ۳; هلاکت مسرفان ۲
- نظام کیفرى :۳