روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۰۶۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن محمد بن حسن بن شمون قال حدثني علي بن محمد النوفلي عن ابي الحسن ع قال :

ذَكَرْتُ اَلصَّوْتَ عِنْدَهُ فَقَالَ إِنَ‏ عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ ع‏ كَانَ يَقْرَأُ فَرُبَّمَا مَرَّ بِهِ اَلْمَارُّ فَصَعِقَ مِنْ حُسْنِ صَوْتِهِ وَ إِنَّ اَلْإِمَامَ لَوْ أَظْهَرَ مِنْ ذَلِكَ شَيْئاً لَمَا اِحْتَمَلَهُ اَلنَّاسُ مِنْ حُسْنِهِ قُلْتُ وَ لَمْ يَكُنْ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ يُصَلِّي بِالنَّاسِ وَ يَرْفَعُ صَوْتَهُ‏ بِالْقُرْآنِ‏ فَقَالَ إِنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ كَانَ يُحَمِّلُ اَلنَّاسَ مِنْ خَلْفِهِ مَا يُطِيقُونَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۲۹

على بن محمد نوفلى باز گفته است كه: من از آوازخوانى نزد أبو الحسن (ع) نام بردم، فرمود: على بن الحسين (ع) قرآن را چنان به آواز مى‏خواند كه بسا گذرنده به او مى‏گذشت و از خوش آوازى او خود را از دست مى‏داد و بى‏هوش مى‏شد، و راستى اگر امام از آواز خوش قرآن خواندن چيزى اظهار دارد مردم بخاطر خوبى و خوشى آن تحمل آن نكنند، گفتم: رسول خدا (ص) كه با مردم نماز مى‏خواند آواز خود را به خواندن قرآن بلند مى‏كرد؟ فرمود: رسول خدا (ص) به آنان كه پشت سرش بودند به اندازه تحمل و پذيرش آنها آواز را بلند مى‏كرد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۱۹

على بن محمد نوفلى گويد: نزد حضرت أبى الحسن عليه السلام از آواز خواندن ياد كردم فرمود: همانا على بن الحسين عليهما السلام قرآن ميخواند و چه بسا كسانى بر آن حضرت ميگذشتند و از آواز خوش او مدهوش ميشدند، و اگر راستى امام چيزى از آواز خوشش آشكار كند مردم تاب شنيدن آن را ندارند، عرضكردم: مگر نبود كه رسول خدا (ص) با مردم نماز (جماعت) ميخواند و آوازش را بخواندن بلند ميكرد؟ فرمود: رسول خدا (ص) باندازه تحمل و طاقت آنان كه پشت سرش بودند آوازش را بلند ميكرد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۴۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از محمد بن حسن بن شمّون كه گفت: حديث كرد مرا على بن محمد نوفلى، از امام موسى كاظم عليه السلام گفت كه: آواز را در نزد آن حضرت ذكر كردم. فرمود: «به درستى كه حضرت على بن الحسين عليهما السلام چنان بود كه قرآن مى‏خواند. پس بسا بود كه گذرنده‏اى به آن حضرت مى‏گذشت، و از خوشى آوازش غش مى‏كرد و بيهوش مى‏شد. و به درستى كه امام اگر چيزى از آن را اظهار كند، مردمان تاب تحمّل آن را ندارند، به جهت خوشى آن». عرض كردم كه: آيا رسول خدا صلى الله عليه و آله با مردم نماز نمى‏كرد؟ و آواز خود را به قرآن بلند نمى‏گردانيد؟ فرمود: «به درستى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله بار مى‏كرد بر مردمانى كه در پشت سرش بودند (يا از خلق و خوى خويش) «۴»، آنچه را كه طاقت و توانايى آن [را] داشتند». ( ۴). دو احتمال مترجم نتيجه احتمال تصحيف« خلفه» و« خلقه» است.