روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۶۴

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن ابي داود المسترق عن علي بن ميمون عن ابن ابي يعفور قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

ثَلاَثَةٌ لاَ يَنْظُرُ اَللَّهُ إِلَيْهِمْ‏ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لاََ يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذََابٌ أَلِيمٌ‏ مَنِ اِدَّعَى إِمَامَةً مِنَ اَللَّهِ لَيْسَتْ لَهُ وَ مَنْ جَحَدَ إِمَاماً مِنَ اَللَّهِ وَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ لَهُمَا فِي‏ اَلْإِسْلاَمِ‏ نَصِيباً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۳۳

ابن ابى يعفور گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مى فرمود: خدا در روز قيامت به سه كس نظر نكند و آنها را تبرئه ننمايد و عذاب دردناك از آن آنها است، كسى كه دعوى امامت از طرف خدا كند به ناحق و كَسى كه انكار امام گماشته از طرف خدا را بكند و كسى كه گمان كند اين دو بهره‏اى از اسلام دارند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۰۳

ابن ابى يعفور گويد: شنيدم امام صادق عليه السلام ميفرمود: سه كسند كه خدا در روز قيامت بآنها نظر نكند و پاكشان نسازد و عذابى دردناك دارند: كسى كه امامتى را كه از جانب خدا ندارد ادعا كند و هر كه امام از جانب خدا را انكار كند و آنكه معتقد باشد اين دو از اسلام بهره‏ئى دارند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۲۹۵

حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از ابو داود مسترق، از على بن ميمون، از ابن ابى يعفور روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «سه كس‏كه خدا در روز قيامت به سوى ايشان نظر نمى‏فرمايد (و اين كنايه از بى التفاتى است؛ چون سخن نگفتن كه در نظير اين حديث گذشت) و ايشان را پاك نمى‏سازد از پليدى گناه (يا ايشان را مدح نمى‏كند) و از براى ايشان است عذابى دردناك (يا درد آورنده): كسى كه امامت را از جانب خدا ادعا كند و امامت از براى او نباشد، و كسى كه امامى را كه از جانب خدا باشد انكار كند، و كسى كه گمان كند كه اين دو كس را در اسلام بهره‏اى هست».