روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۷۵

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن الحسن بن علي بن يقطين عن الحسين بن مياح عن ابيه عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَ‏ إِبْلِيسَ‏ قَاسَ نَفْسَهُ‏ بِآدَمَ‏ فَقَالَ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ وَ لَوْ قَاسَ اَلْجَوْهَرَ اَلَّذِي خَلَقَ‏ اَللَّهُ مِنْهُ‏ آدَمَ‏ بِالنَّارِ كَانَ ذَلِكَ أَكْثَرَ نُوراً وَ ضِيَاءً مِنَ اَلنَّارِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۱۷۱

امام صادق (ع) فرمود: واقعاً ابليس خود را به آدم (ع) قياس كرد و گفت: «مرا از آتش آفريدى و او را از گل» و اگر گوهرى كه خدا آدم را از آن آفريده بود به آتش سنجيده بود آن گوهر درخشش و تابش بيشترى از آتش داشت.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۷۵

امام صادق (ع) فرمود: شيطان خود را با آدم قياس كرد و گفت: (۱۲ سوره ۷) مرا از آتش و شيطان را از خاك آفريدى. و اگر گوهرى را كه خدا آدم را از آن آفريد با آتش قياس ميكرد آن گوهر درخشنده‏تر و روشن‏تر از آتش بود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۲۰۹

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از حسن بن على بن يقطين، از حسين بن ميّاح، از پدرش، ازامام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود: «به درستى‏ كه شيطان، خود را به آدم قياس كرد. پس گفت: «خَلَقْتَنِي مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ» «۱»، يعنى:«آفريدى مرا از آتش و آفريدى او را از گل». پس اگر جوهرى كه خدا آدم را از آن آفريد (و آن نور عقلانى است كه در آدم بود)، به آتش قياس مى‏نمود، نور و روشنى آن، از آتش بيشتر بود» (چه، به آن ظاهر مى‏شود آنچه به آتش ظاهر نمى‏شود، چون معقولات. و در محسوسات، هر دو شريكند كه آنچه به آن ظاهر شده از اين نيز هويدا مى‏گردد).

__________________________________________________
(۱). اعراف، ۱۲.